بیش از 700 نفر از این افراد به اعدام و یا زندان طولانی مدت محکوم شدهاند در حالی که با نام مبارزه با تروریسم همچنان این روند ادامه دارد. جریان 6 آوریل نیز که از گروههای انقلابی برای سرنگونی مبارک بوده گروهی غیر قانونی عنوان شده است.
با توجه به این شرایط این سوال مطرح است که چرا این اقدامات در مقطع کنونی صورت میگیرد بویژه اینکه مصر در آستانه انتخابات نیازمند آرامش است. پاسخ این پرسش را می توان در اهداف انتخاباتی نظامیان و حامیان آنها جستجو کرد.
السیسی وزیر دفاع سابق مصر که از حمایت ارتش، جریانهای وابسته به نظام مبارک و حتی کشورهای غربی و عربی برخوردار است، در حالی وارد عرصه انتخابات شده که به دلیل خفقان جاری در کشور بسیاری از سیاسیون حاضر به کاندیداتوری ریاست جمهوری نشدهاند و الصباحی نیز که به عنوان نماینده چپها وارد عرصه شده صرفاً نمایشی برای دموکراسی است و الا، الصباحی عملا جایگاهی ندارد و از صحنه حذف شده است.
در این میان السیسی و حامیانش سیاستی دو جانبه را در پیش گرفتهاند بگونهای که یک ضلع آن را مردم و ضلع دیگر آن را جریانهای اسلام گرا و انقلابی تشکیل میدهد. حضور مردم و جریانهای مذکور در انتخابات میتواند پایین بودن آرای السیسی و افشای عدم مقبولیت مردمی وی را به همراه داشته باشد.
در این میان اجرای مجازاتهای سنگین برای اسلام گرایان و ترساندن مردم از تکرار این سرنوشت برای آنها موجب میشود تا از یک سو مردم انقلابی و حامی اسلامگرایان انتخابات را تحریم نموده و صرفاً حامیان السیسی و مبارک در صحنه حضور یابند و از سوی دیگر جریان های سیاسی نیز مشارکت فعالی در انتخابات نداشته باشند.
مجموع این رفتارها موجب میشود تا السیسی بتواند حداکثر آرا را به دست بیاورد و با ادعای مشروعیت و مقبولیت مردمی قدرت را در دست گیرد. سناریویی که مرحله بعدی آن را سرکوب مخالفان پس از به قدرت رسیدن السیسی برای تثبیت قدرت تشکیل میدهد. بر این اساس می توان گفت که احکام صادره درباره گروههای اسلامگرا کودتایی دو جانبه علیه مردم و احزاب اسلامگرا است که هدف آنها به قدرت رساندن السیسی میباشد.
قاسم غفوری-جام جم آنلاین
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد