یکی از مهم ترین موضوعاتی که در طول فعالیت دولت سابق در زمینه اشتغال زایی در کشور مطرح شد؛ حذف شرکت های پیمانکاری و جذب نیروهای شرکتی در بدنه دولت بوده است. دولت سابق در اینباره تبلیغات فراوانی انجام داده بود و همواره عنوان می شد با اجرای این برنامه، زمینه جذب نیروهای شرکتی در دستگاه های دولتی فراهم خواهد شد.
همچنین عنوان شده بود سازمان ها و دستگاه های دولتی که نیازمند نیرو هستند باید به صورت مستقیم نسبت به جذب افراد اقدام کنند و تمامی قراردادهای شرکت های پیمانکار تامین نیروی انسانی باید در سریعترین زمان ممکن لغو شود.
ابطال مصوبه سال 90 هیات وزیران
تا این مرحله از کار و برنامه مورد ادعای دولت سابق هیچگونه اشکالی وجود نداشت و حتی تکرار این برنامه از سوی مقامات دولت سابق با همراهی و موافقت نیروهای شرکتی نیز واقع می شد؛ اما در ادامه کار چنان که مطرح شده بود پیش نرفت تا جایی که رییس مجلس ناچار شد راسا نسبت به ابطال مصوبه سال 90 هیات وزیران دولت سابق به دلیل وجود مغایرت های قانونی اقدام کند.
کارشانسان بازار کار دلیل ناموفق بودن دولت سابق در ساماندهی قراردادهای کاری نیروهای شرکتی را عدم همراهی دستگاه ها و زیرمجموعه های دولتی استفاده کننده از شرکت های پیمانکاری تامین نیروی انسانی و همچنین وجود ضعف ها و ایرادات فراوان قانونی در مصوبات دولت سابق دانسته اند.
در دولت سابق مصوباتی که در این زمینه ارائه شده بود بعضا به اصلاح و توضیح کشیده می شد چون نامشخص بودن نحوه اجرا و مشمولان واقعی برنامه ارائه شده باعث تفاسیر فراوانی شده بود. البته کمی بعدتر اعلام شد هدف دولت از ساماندهی نیروهای شرکتی تنها شاغلان در بدنه دولت و واحدهایی است که دستکم 50 درصد سهام آن مربوط به دولت باشد و اساسا پیمانکاری های بخش خصوصی مشمول طرح ساماندهی نیست.
تفاسیر اشتباه از مصوبه دولت
سپس در مقطعی نیز اعلام شد ساماندهی نیروهای شرکتی با تبدیل وضعیت 50 هزارنفر به اتمام رسید و مابقی مباحثی که مطرح می شود تفاسیر اشتباه از مصوبه دولت است. نهایتا طرحی که با سر و صدای فراوان و تبلیغات زیاد از سوی دولت سابق به عنوان خشکاندن و برچیدن بساط دلالی نیروی انسانی و پیمانکاری در کشور مطرح شده بود به یکباره پایان یافت.
در دولت یازدهم نیز برخی مقامات اعلام کرده بودند که این طرح قابلیت اجرایی و ادامه ندارد و اگر هم راهی برای اجرای آن می توانستند بیابند، چون از قبل مجلس آن را ابطال کرده است، بنابراین هرگونه اقدام در این زمینه منتفی است و تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی در بخش های دولتی صورت نخواهد گرفت و این کار امکانپذیر نیست.
با این حال، محمدباقر نوبخت؛ معاون رییس جمهور در روزهای گذشته در این زمینه مباحث جدیدی را مطرح و عنوان کرد: اگر سازمان های دولتی بتوانند منابعی را از محل صرفه جویی بازنشسته شدن 3 نفر تامین کنند، با اعلام به دولت می توانند نیروهای شرکتی را استخدام کنند.
به این ترتیب می توان گفت یکبار دیگر نیز پرونده نیروهای شرکتی در دولت یازدهم پس از یک دوره وقفه مطرح شده است؛ هرچند اینبار دیگر خبری از تبلیغات و شعارهای عجیب و غریب مقامات دولتی در خصوص متوقف کردن فعالیت پیمانکاری های نیروی انسانی با یک مصوبه نیست.(مهر)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد
خوشحالم كه هنوز به یاد دارید كه این قرار ومدارهای دولت قبل مبنی بر خشكاندن و برچیدن بساط دلالی نیروی انسانی و پیمانكاری در كشور را هنوز تو روزنامه ها دیده میشه تحت یك مقاله كوتاه همچون این دید.
اگه دولت جدید و یا نماینده ها كوچكترین تردیدی نسبت به دلالی شركت های پیمانكاری دارند ، خواهشا مثال زنده ای چون بنده را بهشون معرفی كنید: من تو شركت ... كار میكنم تو پروژه تعمیرات نگهداری پارس جنوبی زیر نظر شركت .... این شركت به ازای هر نیروی متخصص چیزی در حدود 5 تا 20 میلیون به پیمانكار مربوطه پرداخت میكنه (این چیزی كه شخصا تو صورت وضعیت ها دیده ام) و پیمانكار به نیروهای متخصصش حدود 2 تا 4.5 به نورچشمی ها هم 6 تومانی میده. خداییش چرا باید یكی دیگه زحمت بشكه و عرق بریزه اون وقت یه آقایی كه همه جا آشنا و پارتی داره پول كلان ماه به ماه به جیب بزنه...
همین
پاینده باشید
زمانی كه دلیل را جویا می شدیم سازمانها می گفتند این مصوبه فقط شامل نیروهای فنی و .... نمی شود.
این چه انصافی هست كه مهندسینی كه چندین سال زندگیشان را در این ادارات و سازمانها گذاشته اند و انصافا حتی فعالیت و شرایط كاری به مراتب سخت تر از نیروهای رسمی آن ادارات داشته اند و همان شرایط نیروهای شركتی بر آنها وارد بود و بعضا سخت تر از آنها پایان هر سال باید نگران تمدید نشدن قرارداد , تعدیل نیروها و ده ها مشكل و استرس دیگر باشند. چرا دولت پولی بیشتر از حقوق یك كارمند به این شركتها پرداخت كند و این شركت ها ( مشاورین ) به سودهای كلان برسند؟! در صورتیكه تمامی نیروهای مشاور حاضرند كه قرارداد مستقیم با خود ادارات داشته باشند.
دوستان جام جم خواهشمندم این مطلب را پی گیری بفرمایید تا شاید گره ای از مشكل ما هم باز شود.