رضا زرگری ، پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: مطالعات و تحقیقات جدید انجام یافته نشان می دهد این قسمت کاملا کاربری ستاره شناسی داشته و به عنوان رصدخانه مورد استفاده واقع شده است.
وی گفت: برای اولین بار قسمت معبد محوطه باستانی شهریری در سال 1978 میلادی توسط گروه باستان شناسی دانشگاه منچستر به سرپرستی باستان شناس معروف دکتر چارلز برنی شناسایی و معرفی شد.
وی اظهار کرد: در سال های اخیر فرضیه ای مبنی بر رصدخانه بودن این قسمت در اذهان باستان شناسان شکل گرفته بود که بررسی های جدید این فرضیه کارشناسان را به یقین تبدیل کرد.
وی افزود: محوطه باستانی شهریری با وسعت 400 هکتار از مهم ترین مناطق باستانی ایران به شمار می رود که از سه قسمت معبد ، قلعه و قوشاتپه تشکیل شده است.
وی گفت: قدمت این محوطه بر اساس مستندات باستانی به دوران نو سنگی نسبت داده می شود که تا دوران آهن دو به صورت مستمر محل سکونت بشر بوده است.
وی با بیان اینکه در سال های اخیر شدت تخریب آثار موجود در این محوطه آهنگ بیشتری گرفته است ، خواستار توجه فوری مسوولان به این محوطه کم نظیر شد.
محوطه باستانی شهریری در 25 کیلومتری شمال شرقی مشگین شهر و در بالا دست روستای پیرازمیان واقع شده است.
هم اکنون آثار به دست آمده از سه فصل کاوش های باستان شناسی در این محوطه در موزه باستان شناسی مشگین شهر در معرض بازدید عموم قرار گرفته است.
مشگین شهر در 100 کیلومتری شمال غرب اردبیل واقع است.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد