انگار طلسم همین رفتار مهربانانه بود که خیلی از کسانی که با درد و ناراحتی از در این بیمارستان وارد میشدند، همان اول کار احساس خوبی پیدا میکردند و قدری از غصههایشان کاسته میشد. تا این مرحله همه چیز خوب و عالی بود و عیب و ایرادی وجود نداشت، اما همانطور که کارها پیش میرفت، کمکم مشکلات کوچک و گاه بزرگ نمایان میشد؛ از هزینههای سنگین خدمات گرفته ـ که البته بیماران از قبل باید فکرش را میکردند و حدس میزدند ارائه خدمات پزشکی در چنین بیمارستانی با این ظاهر و رسیدگی باید در همین حدود باشد ـ تا نبودن برخی مسئولان و پزشکان متخصص!
خانم علیمردانی، از مراجعه کنندگانی است که پس از یکی دو ساعت انتظار، کمکم لب به شکایت میگشاید و از مسئولان بیمارستان میخواهد جوابگو باشند که چرا کسی به بیمارش رسیدگی نمیکند. البته مسئولان بخش اورژانس هم به او اطمینان میدهند تمام کارها به ترتیب در حال انجام است و بیمار باید منتظر مسئول بخش رادیولوژی و سونوگرافی بماند. البته همان موقع این سوال در ذهن خیلیها که منتظر نوبت بودند نقش بست که چرا در بیمارستانی با این امکانات نباید کسی باشد تا سونوگرافی را به محض ورود بیمار انجام دهد؟ مسئولان بیمارستان اما برای این پرسش هم که از ذهن یکی از همراهان بر زبانش جاری شد، پاسخی داشتند و این بار بهانهشان تعطیلات آخر هفته بود که بعضیها آن را موجه دانستند و برخی نه. این پاسخ بظاهر منطقی، اما نمیتوانست خانم علیمردانی و دیگر بیمارانی را که منتظر مسئول این بخش بودند، راضی کند.
خانم علیمردانی میگوید رسیدگی پزشکان و پرستاران این بیمارستان عالی است و غیر از چنین مواردی که حالت استثنا دارد، همه چیز به بهترین شکل ممکن پیش میرود، ولی همین وضع هم او را ناراحت میکند؛ بخصوص که حس میکند کاری از دستش ساخته نیست.
آقای حقپرست که بهدلیل درد قفسه سینه با اورژانس تماس گرفته و به نزدیکترین بیمارستان دولتی اطراف خانهاش مراجعه کرده، در اینباره میگوید: ساختمان و ظاهر بیمارستان و خدماتی که به بیماران ارائه میشد چندان تعریفی نداشت. در نگاه اول تمیز نبودن ملحفهها و تختهای اورژانس حس بسیار بدی به افراد القا میکرد و همین احساس باعث شد من فقط به بیرون رفتن از آن بیمارستان فکر کنم. او که فقط چند ساعتی در بخش اورژانس بیمارستان مانده است، میگوید: هرچند اصلا حس خوبی نسبت به بستری شدن در آن بیمارستان نداشتم اما از حق نگذریم، پزشکان مجرب و خوبی آنجا مشغول فعالیت بودند که باعث شد دودل شوم و در نهایت نظرم عوض شود. ولی خوشحالم که کار به بستری شدن نکشید.
اینجا بیمارستان است یا درمانگاه؟
وقتی میروید به درمانگاهی که سر کوچه است، انتظار حضور پزشکان متخصص را ندارید و همین که کسی کار تزریقات و پانسمان را انجام دهد یا خدمات اولیه پزشکی را ارائه کند، برایتان کافی است اما وقتی با درد و ناراحتی به بیمارستانی چند ده تختخوابی مراجعه میکنید، چطور؟ آنجا هم انتظار حضور پزشکان متخصص را ندارید یا برعکس، منتظر هستید یک یا چند نفر پزشک با تجربه که تخصص کافی در زمینههای مختلف پزشکی دارند، به وضع شما رسیدگی کنند؟ بدتر از همه اینها هم وقتی است که به بیمارستان خصوصی مراجعه میکنید و بعد از چند ساعت منتظر ماندن باید کلی هزینه اضافی بپردازید ولی باز هم خبری از آنچه انتظارش را دارید، نیست!
چه کسی پیگیری میکند؟
بیماری که به بخش اورژانس یکی از بیمارستانهای دولتی مراجعه کرده و خدمات مورد نیازش را دریافت نکرده بود، از وضع بد بیمارستانها شکایت داشت و میخواست فرد مسئولی را برای رسیدگی به کارهایش پیدا کند، اما کسی پاسخگو نبود.
سن و سال بیماران هیچ ارتباطی با پذیرش آنها ندارد و باعث عدم پذیرش نمیشود؛ بنابراین وقتی بیمار در هر سنی به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه میکند، پزشک باید او را ببیند و در مورد لزوم بستری شدن او تصمیم بگیرد |
خیلی وقتها چنین تصور میشود که هیچ مسئولی برای پاسخگویی به چنین مشکلاتی وجود ندارد، اما دکتر محمد حاجیآقاجانی، معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفتوگو با جامجم در اینباره چنین توضیح میدهد: افرادی که به بیمارستانهای دولتی مراجعه میکنند، به محض روبهرو شدن با هر گونه مشکلی میتوانند موضوع را با سوپروایزر کشیک مطرح کنند.
البته وقتی چنین راهحلی مطرح میشود خیلیها هم تصور میکنند پیدا کردن سوپروایزر کار چندان سادهای نیست و به همین دلیل از پیگیری موضوع منصرف میشوند. در حالی که دکتر آقاجانی یادآور میشود: شماره سوپروایزر کشیک کنار ورودی اورژانس بیمارستان نصب شده است و بیماران یا کسانی که با مشکلی روبهرو شدهاند، میتوانند مساله را از این طریق مطرح کنند و منتظر رسیدگی باشند.
در صورتی که مشکل در این مرحله رسیدگی نشد نیز به گفته معاون درمان وزارت بهداشت نباید کار را رها کنید، بلکه در این وضع هم میشود با شماره تلفن ستاد هدایت دانشگاه که آن هم در قسمت ورودی اورژانس نصب شده است تماس بگیرید و مشکلتان را مطرح کنید.کسانی که از همان ابتدا به بیمارستان خصوصی مراجعه میکنند هم نباید مشکلی در این زمینه داشته باشند، چون تمام خدمات در بخش خصوصی نیز باید براساس آییننامه و ضوابط به بیماران ارائه شود.
دکتر آقاجانی ضمن بیان این مطلب، ادامه میدهد: اگر بیماران در بخش خصوصی برای گرفتن خدمات از بیمارستان یا در مورد تعرفهها با مشکلی مواجه شدند، میتوانند با شماره تلفن ستاد هدایت معاونت درمان دانشگاه استان تماس بگیرند تا از سوی کارشناسان به مشکلشان رسیدگی شود.
برخی افراد هم براین باورند که خدمات ارائه شده در بیمارستانهای خصوصی نسبت به بیمارستانهای دولتی کیفیت بالاتری دارد. وی در اینباره میگوید: خدماتی که در بیمارستانهای دانشگاهی ارائه میشود، بویژه خدمات اصلی پزشکی و پرستاری کیفیت قابل قبولی دارد وهتلینگ بیمارستانهای دولتی باید ارتقا یابد. البته این مورد یکی از اصولی است که در طرح تحول نظام سلامت لحاظ شده و مردم بتدریج شاهد تغییراتی در این زمینه خواهند بود.
ارائه خدمات در شهرستانها
کسانی که به بیمارستانهای شهرستانها مراجعه میکنند، ممکن است دل خوشی از ارجاع به مراکز استان یا پایتخت نداشته باشند و برهمین اساس، این وضع را دلیلی برای نبود پزشک متخصص یا نبودن امکانات کافی در بیمارستان محل سکونتشان میدانند. در حالی که به گفته دکتر آقاجانی، در شهرستانها هم بیشتر خدمات پزشکی به بیماران ارائه میشود و مشکلی در این زمینه وجود ندارد.
وی در اینباره خاطرنشان میکند: با این حال، در قالب نظام ارجاع و برای ارجاع بیماران از سطح دو به سه یعنی از سطح تخصصی به فوق تخصصی، آنها را به مرکز استان یا پایتخت ارجاع میدهند. بنابراین آنطور که معاون درمان میگوید این موضوع فقط به خدمات کاملا خاص فوقتخصصی مربوط میشود که براساس سطحبندی خدمات نباید در آن بیمارستان صورت بگیرد.
از پذیرش بیمار شما معذوریم
شاید برای شما هم پیش آمده باشد یا شاید از دیگران شنیده باشید که بیمارستانها و بخصوص بیمارستانهای دولتی از پذیرش بیماران سالمند و کسانی که سن زیادی دارند، اجتناب میکنند. خانم محمدنژاد یکی از افرادی است که اینطور فکر میکند و باور دارد بیمارستانها فقط بیمارانی را میپذیرند که وضع به نسبت بهتری دارند. او که همراه با پدرش به بخش اورژانس یکی از بیمارستانهای دولتی مراجعه کرده، میگوید: زمانی که وضعیت پدرم کمی بهتر شد، از من خواستند او را به خانه برگردانم؛ در حالی که من فکر میکردم حالش هنوز روبهراه نیست و باید همچنان در بیمارستان باشد و لازم است چند وقتی بستری شود.
او که به گفته خودش شرایط نگهداری از چنین بیماری را در خانه ندارد، نمیداند چرا بیمارستان از پذیرش پدر او خودداری کرده و تنها دلیلی که برای این کار پیدا میکند، سن زیاد پدرش است.
دکتر آقاجانی اما میگوید: سن و سال بیماران هیچ ارتباطی با پذیرش آنها ندارد و باعث عدم پذیرش نمیشود؛ بنابراین وقتی بیمار در هر سنی به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه میکند، پزشک باید او را ببیند و در مورد لزوم بستری شدن او تصمیم بگیرد.
هنگامی که پزشک تشخیص میدهد بیماری باید بستری شود، بیمارستان نیز باید کارهای مربوط به بستری شدن او را پیگیری کند اما مواردی هم هست که بیمار سالمند فقط به نگهداری و مراقبت در منزل یا سرای سالمندان نیاز دارد. بنابراین آن طور که معاون درمان وزارت بهداشت میگوید: در این موارد توصیه میشود بیمار را به بیمارستان نیاورند یا در صورتی که پزشک تشخیص میدهد به مراقبت پزشکی خاصی نیاز ندارد و صرفا نیازمند نگهداری است، او را به منزل یا سرای سالمندان منتقل کنند.
نیلوفر اسعدیبیگی/ جام جم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
پدر بنده چند هفته قبل دچار یبوست شدید شد.جهت درمان ساعت 16 به اورژانس بیمارستان خصوصی ... تهران منتقل شد. بعد از عكس بردی، نظر پزشك عدم انسداد روده بود و با سرم، روغن كرچك و تنقیه ،درمان پیگیری شد و تا حدودی موثر بود.در ساعت 18 و با تعویض شیفت اورژانس، پزشك بعدی عنوان نمود كه جهت ادامه درمان و حضور متخصص پیش ایشان، باید بستری گردد. و همان ابتدا حدود یك میلیون و سیصد هزار تومان دریافت نمودند.و تا آن زمان به هیچ عنوان صحبتی از عمل جراحی نبود.(بیشترین دغدغه پزشك دوم، نگاه كردن فوتبال بود تا رسیدگی به بیماران) بعد از بستری و گذشت چندین ساعت، هیچ پزشك متخصصی به بالین پدر، نیامد و اصلا. پزشكی وجود نداشت. پس از اعتراض شدید در نهایت در ساعت 24 یك پزشك مراجعه نمود كه ایشان بدلیل عدم حضور جراح و حضور اجباری خود، شروع به داد و فریاد كرد و به ما گفت كه از ایشان شكایت كنید و گفت كاری از دست من بر نمی آید و پس از نوشتن صورتجلسه ، رفت. بعد از آن عوامل بیمارستان به تب و تاب افتآدن و به جراح های متعدد زنگ زدند و در نهایت در ساعت 2.30 بامداد یك جراح عمومی آمد و پس از انجام عكس برداری مجدد ، تشخیص به پیچ خوردگی روده و عمل جراحی دادن. در ساعت 5.30 بامداد عمل تمام شد و متوجه شدیم كه روده خارج شده و روی شكم پدر در كیسه قرار دارد.
1-عدم حضور پزشك متخصص در بیمارستان خصوصی به اصطلاح فوق تخصصی در بالای شهر تهران با توجه دریافت هزینه های بالا و عدم پذیرش بیمه 2-عدم مسولیت پذیری بیمارستان و كاركنان در قبال جان مردم3- رفتار كاسب مآبانه پزشك و نگاه كردن به بیمار همانند چك پول4- وجود اختلافات داخلی بین پزشكان و تسویه حساب آنها با معامله كردن جان بیمار. در پایان تقاضامند است در خصوص نحوه پیگیری قانونی راهنمایی فرمایید.
من پسری 26 ساله دانشجوی ترم 3 فوق لیسانس از دیار شهر یاسوج كه نخستین شهر از نظر نرخ بیكاری است می باشم . پدرم در تاریخ 1395/04/14 به علت كوتاهی بیمارستان شهید بهشتی یاسوج و اورژانس بدلیل نداشتن دستگاه شوك برای قلب و تاخیر زیاد در رسیدن اورژانس دار فانی را وداع گفت . من از دولت و بیمارستان های دولتی شاكی و گله مندم و هر كوتاهی بوده و از طرف هر كسانی بوده شكایت خود را بهترین قاضی كه خداست و پیامبران معصوم كردم و می كنم و خواهم كرد كه هر كسی هر كوتاهی كرده چه در زمینه مرگ پدرم و چه در زمینه ی مرگ دیگران كه بیشتر بیماران میتوانستند جان سالم بدر ببرند به حق خون جوشیده ی حسین(ع) تقاصش را هم در این دنیا و هم در دنیای دیگر پس خواهند داد . اگر یك جو مسلمانی و خدایی در وجودتان هست با تهیه كردن و غنی كردن وسایل بهداشتی مردم را نجات دهید و گردن خدا نندازید و نگویید تقدیر خداست . تقدیر هم واقعیت دارد و جای خود دارد . خدا را متهم به مرگ آدم ها نكنید مگر پدر مظلوم 47 ساله ی من چه گناهی كرده بود كه در دست بی كفایت شما مسئولین و بیمارستانی كه پرستار تازه به دوران رسیده را بالای سر بیمار اورژانسی می برند چرا دكتر نباید در بیمارستان حضور داشته باشد و ساعت 1 شب باید بهش زنگ زد و گفت بفرمایید تشریف بیاورید سر كارتون پدر من رو نجات دهید و در آخر جان سپرد پدری كه مهر ماه 1395 30 سال تمام به این دولت خدمتش رو به اتمام بود و من كه تا نصف شب برای پدرم اشك میریزم . حالا وزیر بهداشت شما چطور میخواین پدر من رو زنده كنید . چطور مرگ دست خداست ولی دست شما نیست . تا كی آخر تا كی...
كجا میتوانم آن را اعلام كنم
مادرم در بیمارستان شهید لواسانی تهران جهت تایید از كارافتادگی بیمه تامین اجتماعی به مدت یك هفته بستری هست.دیشب دو نفر از نگهبانها مادرم را مورد ضرب وشتم قرار دادن كه پای مادرم كبود شده.ودستش كه پلاتین داشته شكسته.در ضمن مادرم پوكی استخوان هم دارد.لطفا رسیدگی كنید.به حراست بیمارستان گزارش دادیم ولی هیچ اقدامی نكردن.لطفا راهنمایی كنید به كجا باید شكایت كنیم.با تشكر
واقعن كه این بیمارستان الزهرادراصفهان چكارمیكنه بنده ازساعت 7 صبح تا4 بعدازظهربامریضم توانتظار بودیم تااورژانس پذیرش مون كنه واقعن كه اینجوریش رو ندیده بودیم لازم به ذكر است كه مریضم مشكل مغزی داشت نمیتونست روی پاهاش بایسته وتعادل حركتی نداشت نمیدونم این چه سیستمی هست ولی واقعا دارید ظلم میكنید مسولان بیمارستان الزهرا رسیدگی كنید
من دیروز بیمارستان مطهری اصفهان رفتم.خیلی درد شدید داشتم و سونو داشتم.منشی با كمال بیخیالی به مریضا شروع به بحث با مریضا كرد.بعد دكتر محمد پناهی كه سونوگرافی میكنه اومد بیرون منو هل دادو با درد شدیدم پرتم كرد و گفت برو گمشو بیرون از بیمارستان و نسخه و نوبت قبلیم رو پرت كرد تو صورتم و حتی منو سونو نكرد.این طرز رفتار واقعا برای یه دكتر مملكت تاسف اوره.
لطفا به نحوه پذیرش بیمارستان رازی تبریز رسیدگی كنید
خخخخ
كاش مسولان به نحوه پذیرش درمانگاه بیمارستان رازی تبریز رسیدگی كنند تا من مصروع چند ین ماه منتظر ویزیت پزشك ام نباشم
كادر پزشكی بسیار خوب.
سیستم اداری ،نحوه برخورد با بیمارن وهمراه بیمار
بسیار ،بسیار ،بسیار افتضاح. برای بستری از ٧ صبح سرپا ایستادم دقیقأ تا ٥ بعدازظهر.مسئول بستری میگفت تخت خالی نداریم. نهایتآ وقتی بعدازظهر وارد بخش ارتوپدی شدم. حداقل پنج تخت خالی دیدم. چرا نفهمیدم.
برای ترخیص از ٨ صبح تا ٢ بعد ازظهر معطل شدم. دراخر وقتی به دفتر ترخیص مراجعه كردم. دقیقآ مدل پنچره زندان. وبرخورد بسیار بی ادبانه.
چرا كارمندان ومسئولین بیمارستان فكر میكنند هركس به بیمارستان دولتی میرود میتوانند هرگونه كه میتوانند با او رفتار كنند. واقعآ متاسفم.
درپایان از مسئولین مربوطه استدعا دارم. خودشان این مسائل را شخصآ ازمایش كنند. تاصحت مطالب فوق را دقیقآ لمس كنند.
درضمن اگر درمورد برنامه ریزی ومدیریت واقعا مشكلی دارند. خجالت نكشند. میتوانیم كمك كنیم
با تشكر قبلی.
لطفا به نحوی پذیرش درمانگاه 1بیمارستان رازی تبریز رسیدگی كنید تا من مصروع چند ین ماه منتظر ویزیت پزشك ام نمانم.از ماه رمضان منتظر ویزیت پزشك ام هستم
بیمارستان آل جلیل آق قلا.
از اول تا 15 هر ماه دفترچه روستایی را با تعرفه دولتی و از 16 تا اخر ماه با تعرفه ازاد معاینه میكند.
لطفا پیگیری فرمایید
بعد از چند قرن پیام های زیر رسیدگی می شوند
از مسئولان محترم خواهش میكنم كه سری به بیمارستان پورسینای گیلان بزنند
بیمارستان پورسینا اصلا شبیه یك بیمارستان نیست به قول خود مردم استان گیلان كشتارگاه میباشد
متاسفانه بنده نوروز امسال (1396)گذرم به این بیمارستان خورد
بنده نه پرسنل متعهدی دیدم، نه مدیریت، نه دكتر دلسوز و متعهد، نه هیچ چیزی كه بخوام ازش تعریف كنم هیچی
خدا شاهده 95% از بیماران و همراه انان از این بیمارستان و خدمات دهی ان راضی نبودند
نه پرسنل نه خدمات دهی و نه هیچ چیز دیگر
بهداشت هم زیر صفر
باور كنید در بیمارستان پورسینای گیلان كاملا دولت جمهوری اسلامی ایران را با این همه خدمات روز افزون و زحمات پیا پی زیر سوال برده اند
بنده از مسئولان عاجزانه خواهش میكنم، خواهش میكنم كه به این مورد رسیدگی كنند
شما خودتان بطور نا محسوس تشریف ببرید از نزدیك شاهد این قضایا باشید.
وضعیت بسیار بد و نا امید كننده میباشد.
خواهشمندم خواهشمندم به بیمارستان امام خمینی شهر بناب (آذربایجان شرقی) رسیدگی كنید اصلا نمیشه اسمشو بیمارستان گذاشت تورو خدا رسیدگی كنن مسئول ها