سینمای ژاپن در قاب شبکه نمایش

هرگاه نام سینمای ژاپن به میان می‌آید، همه به یاد آکیرو کوروساوا یا گودزیلا می‌افتند که بواقع در دنیا این دو به محبوبیت و شهرت سینمای کشور آفتاب تابان کمک زیادی کرده‌اند. روزگارانی نه‌چندان دور و قبل از این‌که هالیوودی‌ها حیوانات عجیب و غریب خود را رو کنند و پارک‌های ژوراسیک را به سینما بفرستند، این گودزیلای ژاپنی بود که مخاطبان خود را غافلگیر می‌کرد.

بعد از زلزله‌های عظیم سال ۱۹۲۳ و تبدیل شهرهای توکیو و یوکوهاما به تلی از خاک و نیز بعد از جنگ جهانی دوم برای ژاپنی که در جبهه متحدین می‌جنگید خاکستر شدن هیروشیما و ناکازاکی را به یادگار گذاشت ژاپنی‌ها که همیشه به سختکوشی معروف بودند از تئاتر معروف خود «کابوکی اناگاتا» الهام گرفته و سینمایی را به وجود آوردند که مانند خودشان در باورهای قدیمی، حیوانات تخیلی مختص به خودشان، سامورایی‌ها و افسانه‌های مشرق‌زمین سیر می‌کرد.

اما در کنار این گونه‌ها کم‌کم افرادی ظهور کردند که سینمای نسل جدید این کشور را ساختند. افرادی که اگر هم فیلمی می‌ساختند از سرچشمه ریشه‌های فرهنگی کشور خود سیراب می‌شدند. در این میان نام‌هایی چون هیدئاکی آنو، یاسوجیرو ازو، کاتسوهیرو اوتومو، مامورو اوشی، یوکو اونو، تاکاشی شیمیزو، کانه‌تو شیندو، تاکشی کیتانو، ایشیرو هوندا، کنجی میزوگوچی و البته غول بلامنازع سینمای این کشور آکیرو کوروساوا بیش از دیگران به چشم می‌خوردند که کوروساوا به دلیل محبوبیت جهانی و البته دوبله آثار او در ایران بیش از دیگران شناخته شده است. کوروساوا شاید تنها سینماگر جهان بود که رسایی بیان او سینمادوستان دنیا را مسحور کرده بود و هالیوود نیز قدرت تکنیکی و ساختار محکم کارهای او را تحسین می‌کرد.

حال شبکه نمایش در بخش سینمای کلاسیک خود که هر شب ساعت یک بامداد از این شبکه پخش می‌شود به سراغ سینمای ژاپن رفته و با نمایش فیلم‌هایی چون کوایدان، هاراگیری، عصیان، مهمانخانه شیطان، آتش در دشت، سامورایی قاتل و داستان توکیو که از معتبرترین فیلم‌های این کشور هستند مخاطبان خود را به دیدن دوباره این سینما تشویق می‌کند.

مجید احمدی ‌/‌ جام جم