شکار خلاقانه موش

باز هم یادآوری می‌کنیم که این یک سازمان فرهنگی یا یک تشکل مردم نهاد با اهداف خیرخواهانه نیست، بلکه بنگاهی اقتصادی است که به‌طور طبیعی اولویت اولش بازدهی مالی باید باشد، اما چه می‌شود که این شرکت خارجی در کشوری دیگر چنین سرمایه‌گذاری می‌کند.

می‌توانیم خیلی خوشبینانه نگاه کنیم و قدردان این حرکت فرهنگی و خیرخواهانه باشیم و همان‌طور که خودشان می‌گویند باور کنیم که آنها به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده محصولات الکترونیکی به دنبال ارتقای کیفیت زندگی مردم در اقصی نقاط جهان هستند و در این هدف کلان بهبود فرهنگ، سطح تحصیلات و سلامت مردم هم می‌گنجد.

نگاه دومی هم هست که چندان خوشبینانه نیست و حکایت همان ضرب‌المثلی است که می‌گوید «هیچ گربه‌ای محض رضای خدا موش نمی‌گیره»، یعنی در نگاه کلان سازمانی این برنامه فرصتی است تا این شرکت بتواند با ارائه چهره‌ای متفاوت، نوآور که دغدغه زندگی مردم را دارد، جای بیشتری در زندگی آنها باز کند و مثلا با تجهیز مدارس از همان دوران کودکی بِرَند خودش را القا کند یا با به خدمت گرفتن یک ستاره محبوب سینمایی غیرمستقیم خودش را تبلیغ کند که البته از همین منظر هم اگر نگاه کنیم این شکار موش‌ها توسط گربه خارجی، باز هم بازی برد ـ برد است برای شهری که موش هایش هر روز بیشتر می‌شوند و به آن آسیب می‌زنند! اما آنچه در این میان باید یادآوری کرد، فقدان چنین نگاهی در داخل کشور است، ما در همین سرزمین خودمان کم صنایع بزرگی نداریم که بیلبوردهای شهری را آراسته‌اند و محصولات و کالاهایشان که گاه پایین‌ترین کیفیت را دارند با گران‌ترین قیمت ممکن به ما قالب می‌کنند.

به بیان دیگر، همین نگاه‌های متفاوت و خلاق شرکت‌های بزرگ جهانی است که باعث می‌شود آنها مرزها را درنوردند و به موفقیت برسند و ما هنوز هم که هنوز است فکر می‌کنیم تنها راه شکار موش این است که تکه‌ای پنیر روی تله بگذاریم و ساعت‌ها به انتظار بنشینیم تا مشتری‌اش پیدا شود، ما باور نداریم که موش‌های این روزگار از تلفن‌های همراه هوشمند (smart phone) استفاده می‌کنند!

سینا علیمحمدی - دبیر گروه فرهنگ‌وهنر