نویسنده ضد آپارتاید، درگذشت

آندری برینک از نویسندگان شناخته شده آفریقای جنوبی که چند دهه با آثاری که به زبان انگلیسی و آفریقایی خلق می‌کرد، شناخته می‌شد، روز جمعه درگذشت.

این نویسنده که آثارش در دوره‌ای که آپارتاید بر آفریقای جنوبی حاکم بود، همواره زیر تیغ سانسور قرار می‌گرفتند، در پروازی که از آمستردام به کیپ تاون می‌رفت، درگذشت. او که در حال بازگشت از سفری به بلژیک بود، در این سفر دکترای افتخاری این کشور را دریافت کرده بود.

آثار برینک غالباً در کنار آثار نویسنده برنده نوبل «نادین گوردیمر» فقید و «جی ام کوتسی» به عنوان قدرت و توانایی نویسندگان آفریقای جنوبی تحسین می‌شدند و معمولاً با موضوع‌های مخالف سیاست‌های نژادی و غنایی جهانی همراه بودند.

زبان بسیاری از کارهای اولیه این نویسنده به زبان آفریقایی است که از زمانی که رهبران اقلیت سفیدپوست در سال ۱۹۴۸ به قدرت رسیدند، با مهندسی سیاسی و اجتماعی جامعه را به شکل نژادپرستانه تقسیم کردند، کمتر اعتبار داشت. با انتخابات سال ۱۹۹۴ و روی کار آمدن نلسون ماندلا این روند شروع به تغییر کرد.

برینک متعلق به نسلی از نویسندگان آفریقایی زبان بود که به عنوان «دی سستیگرز» شناخته می‌شوند و در واقع اشاره به نسل ۱۹۶۰ دارد.

این گروه در تلاش بود تا جدایی دین از سیاست، مدرنیسم، مدارای نژادی و آزادی جنسیتی را بر کشور حاکم کند و با استفاده از تکنیک‌های مدرن ادبی به کشف موضوع‌های مورد نظرش برود.

شماری از آثار آفریقایی برینک از جمله «شایعه زیر باران» ‌و «یک فصل خشک سفید» به زبان انگلیسی ترجمه شده‌اند.

در همان زمانی که این آثار منتشر می‌شدند، گروه غالب سیاسی در تلاش بودند تا با تصویب قوانینی، جلوی انتشار این کتاب‌ها را بگیرند و او اغلب در حال انتقاد از آنها به دلیل روحیه سانسورگرای آنها بود.

به گفته دوستانش، خانه، تلفن و محل کار این نویسنده همواره تحت نظر پلیس بود و ایمیل‌های او همیشه هک می‌شد.

برینک در کشور زادگاهش در رشته زبان و ادبیات انگلیسی و آفریقایی تحصیل کرد و برای مطالعه در زمینه ادبیات تطبیقی راهی فرانسه شد. او همواره از فرانسه به عنوان موطن دومش یاد می‌کرد.

در بازگشت به آفریقای جنوبی او به تدریس در دانشگاه پرداخت و سال ۱۹۷۴ با انتشار رمانی درباره مردی دورگه که عشق سفیدپوستش را می‌کشد، اولین کتاب به زبان آفریقایی را نوشت که از سوی دولت آپارتاید ممنوع الانتشار اعلام و جمع‌آوری شد.

برینک رمان‌های بعدی‌اش را به هر دو زبان آفریقایی و انگلیسی می‌نوشت و آثارش به نوعی الهام گرفته از زندگی خودش بود. او آثار متعددی را از زبان آفریقایی به انگلیسی ترجمه کرد و نویسنده نقدهای متعددی بود.(مهر)