بره‌کشانی که می‌گذرد

جشنواره پشت جشنواره برگزار می‌شود، تئاتر تمام شد، فیلم هم دیشب به خط پایان رسید، هنرهای تجسمی هم همین طور، آفتاب شعر فجر از آستان مبارک شاه خراسان طلوع کرد و حالا موسیقی هم طنین‌انداز شده است، جشنواره‌هایی که به نوعی ویترین یک سال فعالیت هنرمندان، شاعران و نویسندگان است، اما نباید فراموش کنیم و فریب بخوریم که اکنون فصل برداشت محصول است، فصلی که چشم بر هم بگذاریم، می‌گذرد و باید با خود اندیشید که برای آینده چه برنامه‌ای داریم و در فصل کاشت و داشت چه مواردی را باید در نظر بگیریم.سال آینده تفاوت‌های چشمگیری با امسال خواهد داشت و برای رسیدن به اهداف تبیین شده مسیر دشوارتری قطعا پیش‌روست، این را وضع اقتصادی، کاهش بودجه و قیمت نفت گواهی می‌کند و حوزه فرهنگ و هنر هم از این تنگناها به دور نخواهد ماند.

در مسیر پیش‌رو آنچه بیش از هر نکته‌ باید مورد توجه قرار گیرد، نخست به خود اهالی فرهنگی کشور باز می‌گردد که با درک کامل شرایط به میدان بیایند. سخن از بودجه اندک و گلایه از مسائل مالی گرچه حرف حق است، اما نباید به متغیری مداخله‌گر تبدیل شود و در رسیدن به اهداف تاثیر منفی جدی بگذارد و باعث رها کردن و نیمه تمام ماندن تولیدات فرهنگی و هنری‌مان شود. مفاهیمی چون قناعت و آزادگی همواره در هنر متعهد ما از مهم‌ترین موضوعات بوده است و اکنون خود اهل هنر بیشتر در رفتار و تفکر خود نیازمند آن هستند به قول سعدی: به سرو گفت کسی میوه‌ای نمی‌آری‌‌/‌‌جواب داد که آزادگان تهی‌دستندالبته تهیدستی به مفهوم منفی آن مورد نظر نیست و اتفاقا نقش مدیران فرهنگی از امروز در مدیریت بودجه و اعتبارات و از همه مهم‌تر هم افزایی امکانات و منابع بیشتر نمود پیدا می‌کند، شاید مهم‌ترین خط قرمز فرهنگ و هنر در یک سال آینده پرهیز از رفتار جزیره‌ای نهادها و سازمان‌های فرهنگی باشد که در راس آن می‌توان به وزارت ارشاد، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و شهرداری اشاره کرد.نهادهایی که می‌توانند با یک اتاق فکر مشترک و نزدیک کردن برنامه‌هاشان و همکاری با یکدیگر در فصل کاشت و داشت، باعث شوند تا سال آینده همین موقع‌ها شاهد ویترین خوشرنگ‌تر و زیباتر فرهنگ و هنر باشیم.

سینا علی‌محمدی‌ /‌ دبیرگروه فرهنگ و هنر