در سال ۲۰۱۲، دو عکاس سوئیسی به نام های جوجاکیم کورتیس و آدریان ساندِرِجر در بین کارهای مجله و سفارشات تبلیغاتی شان تصمیم گرفتند که برای تفریح، عکس گران قیمت گرفته شده توسط آندریاس گرسکی را در استودیو خود بازسازی کنند.
کورتیس می گوید «این مساله تنها یک جک بود. ما در اوقات بیکاری مان، وقتی نمی توانستیم پولی دربیاوریم، تصمیم گرفتیم که کار تازه ای را امتحان کنیم. همین شد که شروع به بازسازی عکس های شناخته شده و گران قیمت کردیم.»
این جک خیلی زود تبدیل به پروژه ای بلندپروازانه شد و عکس هایی از دو قرن گذشته به بعد توسط این دو نفر بازسازی و ساخته شدند.
این دو عکاس، بوسیله مواد معمولی چون کاغذ، چوب، سیمان و ماشین های اسباب بازی، شروع به ساختن ماکت عکس ها به صورت مینیاتوری کردند.
آن ها بنا داشتند تنها عکس هایی را برای ساختن انتخاب کنند که از یک طرف با وسایل محدودشان قادر به ساخت ماکت آن باشند و از طرف دیگر حاوی چهره آدم ها نبوده تا نیازی به ساختن مجسمه انسان و کار در ابعاد بزرگ نباشد.
در عوض، ساخت اشیایی چون تانک و ساختمان، مورد علاقه آن ها بود که همین کار به ظاهر ساده نیز در برخی موارد می توانست بین چند روز تا چند هفته وقت ببرد.
در ادامه نمونه هایی از کارهای این دو هنرمند را ملاحظه می کنید:
میدان تیان آن من، استوارت فرانکلین، ۱۹۸۹
فاجعه هیندنبورگ، سام شر، ۱۹۳۷
کنکورد، توشیهیکو ساتو، ۲۰۰۰
افسانه نِزی، مارمادوک وثِرِل، ۱۹۳۴
راین ۲، آندریاس گرسکی، ۱۹۹۹
ردپای سفر آپولو، ادوین آلدرین، ۱۹۶۹
ابر اتمی ایجاد شده بر اثر حمله هسته ای آمریکا، چارلز لوی، ۱۹۴۵
برادران رایت، جان توماس دانیلز، ۱۹۰۳
دید یک پنجره در له گراس (قدیمی ترین عکس باقیمانده که توسط دوربین گرفته شده است)، نیسفور نیپس، ۱۸۲۶
(مهر)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد