چرا اعراب دستی برای یاری پناهندگان دراز نمی‌کنند؟

در همین رابطه پایگاه اینترنتی الجزیره در گزارشی تحت عنوان «بحران پناهندگان: کشورهای حوزه خلیج فارس کجا هستند؟» به قلم افضل اشرف نوشت: تصویر آیلان کردی پسربچه سه ساله‌ای که در دریای مدیترانه غرق شد، تاثیری نمادین را بر اروپا درباره چگونگی مواجهه با بحران گذاشت. این تصویر اروپا را بر آن داشت تا به تراژدی مرگ یا مفقود شدن 2500 پناهنده یا 71 مهاجر از جمله چهار کودک که در یک کامیون در اتریش خفه شدند، بپردازد. این بحران بشردوستانه همچنین سوالاتی را درباره سیاست و مدیریت بحران در کشورهای عربی و مسلمان جهان ایجاد کرده است.

افضل اشرف در ادامه خاطرنشان می‌کند: تصویر این پسربچه باعث شد تا رهبران اروپایی که پیشتر تمایل چندانی برای کمک به پناهندگان نداشتند، از جمله دیوید کامرون نخست‌وزیر بریتانیا به سیل عظیم مهاجران سوری واکنش نشان دهند. جنگ در سوریه باعث پناهنده شدن چهار میلیون نفر شده است. در این میان کاربران اینترنت عملکرد کشورهای عرب خلیج فارس را در قبال بحران پناهندگان زیر سوال بردند. کاربران عرب در هشتگی تحت عنوان «وجدان عربی» به طرح این موضوع پرداختند که چرا جهان عرب، پناهندگان عرب را نادیده می‌گیرد. کمپین دیگری از کاربران نیز از کشورهای ثروتمند خلیج‌فارس خواست تا در قوانین پناهندگان تعدیل ایجاد کند. بیش از 12 هزار کاربر از عربستان سعودی خواستند به پناهندگان اجازه اقامت در این کشور را بدهد.

افضل اشرف نیز با طرح این پرسش که چرا برخی دولت‌های مسلمان در ظاهر نسبت به این بحران بی‌تفاوت بوده و چرا مردم منطقه برای داشتن زندگی مرفه به اروپا فرار می‌کنند؟ نوشت: این موضوع به دلیل آن نیست که کشورهای منطقه فاقد ظرفیت لازم برای مقابله با مشکل هستند. این منطقه دارای ثروت غیرقابل تصوری است که بلندترین ساختمان‌ها و کاخ‌های اشرافی و مکان‌های دیدنی شاهد آن است. این منطقه فاقد فضای لازم برای اسکان مهاجران نیست. میلیون‌ها نفر از متخصصان و کارگران سراسر جهان برای فعالیت به عربستان سعودی یا دیگر کشورها [حاشیه خلیج‌فارس] می‌روند. چرا این کشورها اقدام به جذب مهاجران نمی‌کنند؟ افضل اشرف در ادامه می‌نویسد: برخی بر این باورند که پناهندگان تهدید بالقوه حملات افراطیون بوده و ناکامی دولت‌های اسلامی برای حفاظت از مسلمانان تحت تاثیر تبلیغات افراط‌گرایان است. نویسنده این مقاله در پایان می‌گوید: هر آنچه کشورهای غربی برای پناهندگان انجام می‌دهند، تنها یک راه حل گذراست و برای حل بحران پناهندگان باید دنبال یک راه حل اساسی بود. در حال حاضر، تعداد پناهندگان برای اسکان خارج از منطقه بیش از حد تصور است. از سوی دیگر احتمال می‌رود با بالا گرفتن درگیری‌ها در یمن و لیبی شاهد بحران فاجعه بار طی ماه‌های آینده در منطقه باشیم. در پایان می‌توان این پرسش را به میان کشید در شرایطی که برخی کشورهای عرب 3000 میلیارد دلار در اروپا سرمایه‌گذاری کرده‌اند، آیا نمی‌توانستند با بخش اندکی از این ثروت‌های بادآورده سرپناهی برای تعدادی مهاجر بی‌خانمان تهیه کنند؟ چنین کشورهایی چگونه می‌توانند خود را پیرو دینی معرفی کنند که در سرلوحه آن دستگیری از فقرا و نیازمندان سفارش شده است.

معصومه زارع

بین‌الملل