هوای پاک برنامه ششم توسعه!

معاون مدیریت و برنامه‌ریزی رئیس‌جمهور چندی پیش، محیط‌ زیست را جزو سه اولویت دولت تدبیر و امید در برنامه پنجساله ششم توسعه نام برده بود.

با چنین رویکردی، انتظار هم این بود که لایحه برنامه ششم توسعه نگاهی جامع به محیط‌زیست داشته باشد.

گرچه نباید از حق گذشت که از 32 ماده لایحه پیشنهادی، چهار ماده به صورت مستقیم به محیط‌زیست پرداخته است.

برنامه در ماده یک با تاکید بر اخذ عوارض آلودگی آغاز شده، در ماده 9 کاهش شدت مصرف انرژی و آلودگی هوا را هدف قرار داده و در ماده 10 به تامین حقابه محیط‌زیستی اشاره صریح دارد.

اما از منظر محیط‌زیستی شاید مهم ترین نقطه قوت لایحه را بتوان ماده 8 (اجرای سیاست‌های کلان محیط‌زیست) عنوان کرد.

سیاست‌هایی که با مشارکت سازمان‌های مرتبط، دانشگاهیان و بخش خصوصی تدوین شده و نقطه ابهامی ندارد.

پیش از این نیز در همین ستون تاکید شده بود که سخنرانی اسفند سال گذشته رهبر معظم انقلاب و ابلاغ سیاست‌های کلان محیط‌زیست برای قوای سه گانه یک «نقشه راه» است و انتظار می‌رود مقوله محیط‌زیست در مدیریت کلان کشور موضوعی فرعی نباشد.

کاهش قیمت نفت، شرایط خاص امنیتی منطقه، فضای پساتحریم و ضرورت نگاه راهبردی به اقتصاد مقاومتی از مقوله‌هایی است که بی تردید کارشناسان و فعالان محیط‌ زیست به آن آگاهی دارند و همه می‌دانند که باید قسمتی از راه حل باشند ولی انتظارات از رئیس‌جمهوری که داعیه «محیط‌ زیستی» بودن دارد متفاوت است.

برای دولتی که تلاش می‌کند خود را «عمل‌‌گرا» نشان دهد، قانون برنامه فرصتی است تا کم‌توجهی تاریخی به این حوزه را جبران کند.

حتی اگر تمام تحریم‌ها واقعا برداشته شوند، انتخابات با رضایت نسبی تمام جناح‌های سیاسی برگزار شود و اقتصاد بر مدار رونق بچرخد، باز هم هنگامی که نفس شهرها با آلودگی طعم دود می‌گیرد، همه یاد محیط‌ زیست می‌افتند البته دور از انتظار هم نیست؛ چراکه اگر مقوله‌های سیاسی و اقتصادی با «نام» و «نان» سر و کار دارند، دغدغه محیط‌زیست «جان» است.

با تقدیم لایحه برنامه، اکنون نوبت مجلس است تا توجه به محیط‌زیست را در عمل اثبات کند. فعالان محیط‌زیست طی هفته‌های آینده، رویکرد نمایندگان محترم مجلس را با آمیزه‌ای از بیم و امید رصد می‌کنند. محیط‌زیست «نام» و «نان» ندارد. هر که دغدغه «جان» مردم را دارد، بسم‌الله.

دکتر اصغر محمدی‌‌ فاضل - رئیس دانشکده محیط‌ زیست