خانه قوام‌الدوله + عکس

به گزارش جام جم آنلاین ، این خانه تاریخی در سال‌های قبل از انقلاب توسط انجمن آثار ملی خریداری و به سازمان ملی حفاظت آثار باستانی واگذار شد و این سازمان آن را مرمت کرد. البته قسمتی از بنا در تعریض کوچه میرزا محمود وزیر ازبین‌رفته که به احتمال زیاد متصل‌کننده اندرونی و بیرونی به یکدیگر بوده است‌.

از خصوصیات این بنا باید به نظم و تقارنی اشاره کرد که با آجر و چوب در نمای ساختمان به وجود آمده و وجود 7 دری در این بنا از جمله مهم‌ترین عوامل زیبایی آن محسوب می‌شود. 7 دری جزو عنصرهای معماری ایرانی ـ ‌اسلامی است‌.

در حیاط بیرونی یک حوض و چند باغچه تعبیه شده است. از ویژگی‌های این بنا وجود دو بادگیر و یک شیروانی در بام بناست که انسان را برای رفتن به طبقات بالا بر می‌انگیزد.

این دو بادگیر قرینه هم هستند. این هماهنگی در کار معماری و هنر ایران از بزرگ‌ترین تا ظریف‌ترین عناصر را شامل می‌شود.

ورود به قسمت داخل بنا از حیاط بیرونی و درونی و از طریق دو راه پله انجام می‌شود. اتاق یا تالار آینه این مجموعه که در طبقه همکف و در قسمت شمالی خانه قرار دارد و از دیگر اتاق‌های جانبی بزرگ‌تر است‌، مخصوص پذیرایی از مهمانان و سیاستمداران وقت بوده و از بخش اندرونی خانه مجزاست‌. تزئینات این تالار به‌دلیل رفت و آمد رجال کشورهای غربی‌، از الگوهای غربی پیروی
کرده ‌است‌.

تالار دیگر بنا، سفره‌خانه است که در ضلع جنوبی واقع است و به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص و آفتاب‌گیر بودن آن‌، به زمستان‌نشین معروف است‌.

در کل ساختمان هشت اتاق و چهار دهلیز وجود دارد که همگی تنها به راهروهای کنار خود راه دارند. تزئینات این اتاق‌ها به طور کامل مشابه یکدیگر و همه اتاق‌ها دارای پنجره‌های ارسی است.

دیوارها دارای گچبری و نقاشی از گیاهان تزئینی و اسلیمی است. بیشتر قسمت‌های این اتاق را فرورفتگی‌هایی در دیوار تشکیل داده که مانند طاقچه عمل می‌کند.

وقتی این ساختمان تحت نظر سازمان حفاظت آثار باستانی درآمد، چند اتاق‌، آشپزخانه و سرویس‌های بهداشتی در ضلع شرقی حیاط بیرونی به آنها افزوده شد که البته قسمت نوساز با بافت قدیمی خانه‌، از قبیل در و پنجره‌، تزئینات شومینه و گچبری و نمای خارجی به‌طورکلی مطابقت می‌کند، به طوری‌که تشخیص آن دشوار است. خانه قوام‌الدوله سال 1377 با شماره 2024 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

ضمیمه چمدان