سوژه تازه خانم فیلمساز

به گزارش جام جم سیما،البته بیگلو هنوز نامی برای فیلمش انتخاب نکرده و گفته آن را بدون نام جلوی دوربین می‌برد.

ولی برخی رسانه‌های گروهی از آن با نام دیترویت اسم می‌برند. علت این نامگذاری، قرار داشتن شهر دیترویت در محور ماجراهای فیلم است.

فیلمنامه این درام پرتنش اجتماعی را بیگلو با همکار همیشگی‌اش مارک بول نوشته و خط اصلی آن برگرفته از ماجراهای واقعی شهر دیترویت در دهه 60 میلادی است.

در این دهه، آشوب‌های خیابانی زیادی در دیترویت رخ داد که طی آن مردم عادی اعتراضات زیادی به تبعیض نژادی کردند.

سال 1967 دیترویت با شلوغی‌های بسیاری روبه‌رو و زندگی عادی در آنجا فلج شد. تحلیلگران سیاسی و رسانه‌های گروهی از این وقایع با نام «شورش خیابان دوازدهم» هم اسم می‌برند.

به گفته اهل فن، درگیری‌ها از آنجا آغاز شد که ماموران پلیس به یک مکان عمومی حمله کرده و پس از چند ساعت درگیری، متوجه شدند چیزی بیش از یک جشن در این محل در حال برگزاری است.

با ادامه درگیری جمعیت زیادی در خیابان جمع شدند. نتیجه کار، اعتراض عمومی اهالی به تبعیض نژادی و یک درگیری پنج روزه در این محل بود.

مارک بول که برای نوشتن فیلمنامه سراغ منابع واقعی و طرف‌های مختلف ماجرا رفته، یک سال تمام روی این موضوع کار و مطالعه کرده است.

به گفته وی: «واقعیت این است که جزئیات مربوط به حادثه دیترویت در زمان وقوع این اتفاق آشکار و فاش نشد.

تنها با گذشت چند سال از این حادثه بود که کم‌کم واقعیت‌های ماجرا آشکار و مشخص شد. فیلمنامه‌ای که من نوشته‌ام یک درام جنایتکارانه است که تلاش دارد نژادپرستی سازمان یافته و سیستماتیک موجود در منطقه دیترویت را مورد مکاشفه و بررسی قرار دهد.

تابستان هول‌انگیز سال 1967 و پنج روز جنجالی آن به صورت پس‌زمینه داستان فیلمنامه درمی‌آید تا تماشاگرانش را به دیدن یک اتفاق هیجان‌انگیز ببرد.» شرکت مستقل فیلمسازی آناپورنا کار تولید دیترویت را به عهده دارد.

بیگلو هم‌اکنون به دنبال آن است که همراهی یکی از کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی را با پروژه تازه‌اش به دست بیاورد.

گفته می‌شود این درام ضدتبعیض نژادی با هزینه‌ای 20 تا 25 میلیون دلاری جلوی دوربین خواهد رفت. سازندگان فیلم تلاش دارند آن را برای نمایش عمومی در سال 2017 آماده کنند تا اکران عمومی‌اش با پنجاهمین سالگرد اتفاقات دیترویت همراه شود.

به این ترتیب، کلید فیلمبرداری فیلم تا اواسط فصل تابستان سال جاری میلادی زده می‌شود.

کاترین بیگلو عقیده دارد صنعت سینما هر تعداد فیلم درباره موضوع نژادپرستی تولید کند، باز هم کم است و هنوز جای کار زیادی در این رابطه وجود دارد.

او می‌گوید: «تا زمانی که نژادپرستی به حضور و موجودیت خود در آمریکا ادامه می‌دهد باید در این باره فیلم ساخت.

دیدگاه‌های نژادپرستانه نه تنها در بخش مهمی از سیاستمداران که متاسفانه در بین گروهی از مردم عادی هم وجود دارد.

با نپرداختن به این موضوع، نمی‌توان آن را انکار کرد. چند دهه قبل کسی فیلمی در این باره نمی‌ساخت، اما آیا واقعا چیزی به نام نژادپرستی در جامعه ما وجود نداشت؟

با حذف صورت‌مساله موجود نمی‌توان به جایی رسید و واقعیت‌های واقعا موجود حتی در صورت سکوت و تلاش برای حذف هم به حیات خود ادامه می‌دهند.

صنعت سینما باید در این رابطه فعال باشد و فیلم‌های مختلفی را درباره نژادپرستی تولید کند. تنوع در این ارتباط از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و فیلمسازان باید جنبه‌های مختلف این موضوع را در فیلم‌هایشان مورد بررسی و مکاشفه قرار دهند.»
این خانم فیلمساز زمان صحبت از درام ضدتبعیض‌نژادی‌اش به اتفاقات اخیر مربوط به مراسم اسکار هم اشاره کرد و اضافه می‌کند:

«حتی در جایی مثل آکادمی اسکار هم این مساله خود را نشان می‌دهد و هنرمندان سیاهپوست نسبت به کم‌توجهی و بی‌توجهی به سیاهان در جوایز اسکار گله و اعتراض می‌کنند. نه تنها مردم رنگین‌پوست معمولی، که هنرمندان غیرسفیدپوست هم با مشکل تبعیض روبه‌رو هستند.»

کاترین بیگلو که زمانی همسر جیمز کامرون سازنده «آواتار» و «تایتانیک»‌ بود، اولین بار است که در یکی از فیلم‌هایش با مضمون تبعیض‌نژادی سروکله می‌زند.

اما فیلم‌های قبلی او هم براساس ماجراها و رویدادهای واقعی ساخته شده و به بخشی از مشکلات سیاسی و اجتماعی پرداخته‌اند.

با این حال، این فیلم‌ها سمت و سویی ضدجنگ داشته و برای تعریف داستان خود به مناطق پردردسر آسیا مثل عراق و افغانستان رفته‌اند. بیگلو از سال 1978 در دنیای سینما فعال بوده و هر چند سال یکبار، فیلمی را در مقام کارگردان روانه پرده سینماها کرده است.

اما شهرت فراوان وی در سال 2010 با فیلم «مهلکه» از راه رسید. این فیلم درباره گروهی از سربازان آمریکایی بود که در خاک عراق مشغول جمع‌آوری مین‌های منفجر نشده هستند.

فیلم نه تنها در هشتاد و دومین دوره مراسم اسکار جایزه بهترین فیلم سال را از آن خود کرد، بلکه برای بیگلو هم جایزه اسکار بهترین کارگردانی را به همراه داشت.

در تاریخ مراسم اسکار، این اولین بار بود که یک خانم فیلمساز موفق به دریافت این جایزه می‌شد. پس از آن هم هیچ فیلمساز خانمی نتوانسته به چنین موفقیتی دست پیدا کند.

نکته جالب این که سال 2010 خانم بیگلو با همسر سابق خود جیمز کامرون و فیلم بسیار پرسروصدا و پرفروش آواتار رقابت کرد و توانست او را شکست دهد.

بیگلو سال 2012 تلاش کرد با «سی دقیقه پس از نیمه‌شب» و بازخوانی حمله به مخفیگاه بن لادن و قتل او، موفقیت فیلم اسکاری قبلی خود را تکرار کند، اما با وجود فروش خوب 132 میلیون دلاری فیلم، این درام دلهره‌آور نتوانست خواسته سازنده‌اش را عملی کند.

این فیلمساز می‌گوید برای کار تازه‌اش به دنبال فتح جدول گیشه نمایش نیست، ولی دوست دارد انبوه تماشاگران آن را ببینند تا به یاد داشته باشند هنوز هم مشکلی به نام نژادپرستی وجود دارد.

بیگلو هم‌اکنون مشغول انتخاب بازیگران اصلی دیترویت است و رسانه‌های گروهی این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا این فیلم و بازیگرانش نامزد دریافت جوایز اسکار خواهند شد یا خیر!

مترجم: کیکاووس زیاری /منبع: اسکرین اینترنشنال

ضمیمه قاب کوچک