روستاهای هوشمند

ازجمله راه‌حل‌هایی که برای افزایش کیفیت زندگی این افراد پیشنهاد می‌شود طرح روستاهای هوشمند است که می‌تواند در کنار فراهم کردن منابع جدید انرژی برای این افراد باعث افزایش کیفیت زندگی، عدالت اجتماعی، ارتقای سطح سلامت و ارتباط با دنیای بیرون شود. روستاهای هوشمند باعث افزایش سرعت توسعه‌یافتگی در جوامع روستایی می‌شود که عمدتا به دلیل گران بودن ایجاد خطوط انتقال نیرو دچار محرومیت‌های زیادی شده‌اند.

نقش فناوری در توسعه روستاها

امروزه فناوری‌ها تا حدی پیشرفت کرده‌اند که می‌توانند با کمترین بستر لازم بیشترین بازده را داشته باشند. فناوری‌ها کمک می‌کنند امنیت غذایی در مناطق روستایی تضمین شود. آموزش و سلامت به سطح مناسبی برسند و منابع آب آشامیدنی با هزینه‌های کمتر قابل شرب شود که خود باعث صرفه‌جویی‌های زیادی در انتقال آب آشامیدنی از مناطق دیگر می‌شود.

آنچه در روستاهای هوشمند اتفاق می‌افتد در واقع تزریق فناوری با حفظ بافت سنتی روستایی است. فعال کردن پتانسیل‌های موجود در منطقه برای افزایش اشتغال جوامع محلی با کمک فناوری‌های روز و پیشرفته براحتی امکان‌پذیر است. افزایش تولید و بهره‌وری اقتصادی از موضوعاتی بوده که در برخی کشورهای آسیایی مورد توجه قرار گرفته‌ است. بر‌اساس آمارهای موجود 38 درصد از جمعیت آسیا در بخش آسیای شرقی زندگی می‌کنند.

رسیدگی به نقاط روستایی محروم جهان

در چین پروژه روستاهای هوشمند در برخی مناطق آغاز شده و این مناطق دور‌افتاده از طریق نیروگاه‌های خورشیدی 500 مگاوات برق دریافت می‌کنند که در کل چین مقدار برق تولیدی از نور خورشید به 118 گیگاوات می‌رسد. تامین برق در مناطق دور‌افتاده روستایی باعث ایجاد تحولات بعدی در آن مناطق می‌شود، در حالی که هزینه انتقال نیرو به آن مناطق با چالش‌های زیست‌محیطی و مالی زیادی همراه است.

در ژاپن، بعد از حادثه فوکوشیما، ساخت خانه‌های جدید در برخی مناطق براساس فناوری‌های سبز جدی‌تر دنبال می‌شود که به پنل‌های خورشیدی و پیل‌های سوختی قابل شارژ مجهز هستند تا وابستگی به برق سراسری در این خانه‌ها کاهش پیدا کند. پروژه‌های مشابه در مالزی، اندونزی، فیلیپین و کره جنوبی و شمالی در دست اجرا هستند.

در خاورمیانه و در افغانستان به دلیل وجود جنگ داخلی و تخریب بسیاری از زیر‌ساخت‌ها، این کشور با کمبود گسترده برق مواجه است؛ از این نظر کشورهای غربی، ساخت مزرعه‌های خورشیدی را در برخی مناطق دور‌افتاده این کشور در دست گرفته‌اند که در یک مورد برق مورد نیاز 2500 خانوار تامین شده است، اما همچنان بسیاری از مناطق با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند و به نظر می‌رسد تنها راه موجود استفاده از طرح روستاهای هوشمند است.

روستاهای هوشمند و پیشرفته عموما در ارتباط با کشورهای در حال توسعه مطرح می‌شود، چرا که در این کشورها زیرساخت‌ها به صورت متوازن توزیع نشده است. در کنار مزرعه‌های خورشیدی، منابع دیگر انرژی نیز با توجه به خصوصیات مناطق در دسترس قرار می‌گیرند.

مزرعه‌های تولید برق از طریق توربین‌های بادی، زیست توده و سایر منابع ممکن است انتخاب شوند. تولید برق از طریق منابع تجدید‌پذیر در مناطق روستایی از‌جمله طرح‌هایی است که در کشور مالزی با جدیت زیاد دنبال می‌شود. با تزریق برق به مناطق روستایی از نظر اقتصادی تحول قابل توجهی در میزان درآمد روستاییان ایجاد شده است و ماهانه هر خانوار با افزایش درآمد 475 دلاری در هر ماه مواجه بوده‌اند.

مناطق دور‌افتاده که از این طریق برقدار می‌شوند با دریافت فرصت‌های جدید شغلی به چرخه اقتصادی کشور کمک می‌کنند و همچنین موضوع آموزش و بهداشت دو شاخص مهمی است که در این مناطق با افزایش چشمگیری مواجه بوده‌اند.

به کارگیری پتانسیل‌های روستایی

در مناطق که از منابع آب کافی برخوردار بوده اند انرژی حاصل از توربین‌های بادی یا نیروی خورشیدی باعث شده است پرورش آبزیان با سهولت بیشتری صورت پذیرد؛ چرا که کنترل دمای آب، هوا‌دهی و سایر ملزومات از این طریق به صورت کاملا علمی امکان‌پذیر می‌شود و محصول تولیدی از توجیه اقتصادی برخوردار خواهد شد و با افزایش تولید نسبت به سطح مواجه می‌شود.

مطالعه مدل‌هایی مانند کوندو راکیات نشان می‌دهد در این مناطق با جمعیت بیش از 15 هزار نفر چه تحولاتی در بخش تولید، درآمد متوسط خانوار، کیفیت زندگی، آموزش و کاهش آلودگی صورت گرفته است که این موضوع به‌عنوان مدلی موفق در اجرای روستاهای موفق شناخته می‌شود. اقتصاد امروز دنیا به گونه‌ای شده است که تنها با استفاده از تمام ظرفیت‌ها می‌توان به رقابت پرداخت. ورود مناطق دور‌افتاده به بازارهای جهانی از طریق بسترهای فناوری، یکی از عمده‌ترین راه‌های پیشرفت است که می‌تواند با روستاهای توسعه یافته محقق شود.

منبع: eurekalert.org

مترجم: سعید ضروری