شکل‌گیری راهبردی تازه در سیاست هسته‌ای ایران

به نظر می رسد دو نگرانی دور و نزدیک درباره آینده برجام وجود دارد؛ نگرانی نزدیک، ناشی از بازگشت تحریم ها ست و نگرانی دور هم به موضوع تداوم تولید صنعتی هسته‌ای ایران بر می‌گردد.

اساسا آمریکا از زمان اجرایی شدن برجام به طور میانگین و به صورت هفتگی قانون، طرح یا قطعنامه‌ای را علیه ایران صادر کرده است و از سوی دیگر آمریکایی‌ها از دو ابزار خود برای مقابله با ایران استفاده کرده اند تا مزایای پس از تحریم وارد فضای ایران نشود.

ابزار اول، استفاده از کارت اعتباری دلار است و ابزار دوم، ایجاد مانع در حوزه صدور فناوری و کالا به ایران.

در کنار نگرانی های کوتاه مدتی که از کارشکنی‌های آمریکا در روند اجرایی شدن برجام وجود دارد، باید سخن رئیس مجلس شورای اسلامی را در مورد تحولات 15 سال آینده در حوزه فناوری هسته ای مورد بررسی قرار داد.

در این 15 سال، طبق برجام، تولید هسته‌ای ایران محدودیت معینی خواهد داشت ولی در قبال آن آژانس موظف است مایحتاج هسته‌ای ایران را تامین کند اما این نگرانی وجود دارد که آمریکا در این باره هم سنگ‌اندازی کند بنابراین موضعگیری دیروز آقای لاریجانی مبتنی بر این مساله بود که سازمان انرژی اتمی آمادگی تولید صنعتی هسته ای را حفظ کند.

از سوی دیگر ما در سند چشم انداز 20 ساله داریم که بر مبنای آن تا 9 سال دیگر ایران باید 20 هزار مگاوات سوخت هسته‌ای داشته باشد، بنابراین این احساس ناامنی از آینده ناشی از مانع تراشی های آمریکا ست و باید برای آن تدبیری اندیشید.

دکتر حشمت‌الله فلاحت‌پیشه - عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی