یادش به خیر، آن وقتها دو شبکه بیشتر نداشتیم و تعدادی برنامه که با تمام شدن هر کدام آنها، یک مجری بسیار موقر ما را به دیدن برنامه بعدی دعوت میکرد؛ آن وقتها نه از اعلام برنامه تصویری خبری بود و نه حتی آگهیهای بازرگانی رنگارنگ که در فواصل برنامهها پخش شود.