شاید چندان هم بیراه نباشد اگر فریدون حسنپور را راوی قصه کیمیاگران دانست؛ آدمهای معمولی یا حتی از یادرفتههایی که پای پیاده، وقتی همه خوابند با گذر از رنجها، نشانی گنج را جستوجو میکنند و به تحول و بصیرتی دست پیدا میکنند که کیمیای وجودشان را جلا میدهد.