ارتباطی که مطلوب نیست، زیرا هر حرکتی که قرار باشد در توسعه صنعت کشور صورت بگیرد، باید از سوی دانشگاه باشد.
تجربه نشان داده فقط صنایع دانشبنیان هستند که میتوانند توسعه پایدار ایجاد کنند. تلاشهای بسیاری نیز در این زمینه صورت گرفته و شاید آخرینش ثبت شرکتهای دانشبنیان است، شرکتهایی که از ترکیب استادان، دانشگاهیان، فعالان و فارغالتحصیلان حوزه صنعت شکل میگیرد.
هر چند ارتباط بین دانشگاه و صنعت از پیش وجود داشته، اما انتظار میرود این ارتباط افزایش یابد تا مشکلات صنعت کشور به کمک دانشگاه حل شود.
باید توجه داشت افرادی که با دانش وارد صنعت میشوند به دنبال مونتاژکاری نیستند. مونتاژکارها صنعتکارانی هستند که ارتباط چندانی با دانشگاهها ندارند. در این بین صنعت ما معمولا به دنبال مونتاژکاری است، دلیل آن هم این است، افرادی که بخواهند در بدو امر با ایدهای خلاقانه در این راه قدم بگذارند، انگشت شمارند. در نتیجه صنعتکاران با توجه به نیازهای مردم به مونتاژ صنایعی میپردازند که مبدأشان در خارج از کشور است.
در این بین مشکلی که در رابطه با پشتیبانی از نخبگان وجود دارد نیز این است که بیشتر افراد فعال در حوزه صنعت در ابتدا نگاه به سود و زیان خودشان دارند.
علاوه بر این طبیعی است تا زمانی که وارد کردن صنعتی از خارج راحتتر باشد، این کار ادامه پیدا کند و نباید فراموش کرد که وقتی صنعتی در خارج از کشور سالها فعالیت کرده، محصولاتش هم ارزانتر در اختیار مشتریان قرار میگیرد.
مساله دیگر این که دانشگاه هم در این میان باید تواناییهایش را اثبات کند، اما تا زمانی که واردات آسان باشد و اجباری در این خصوص وجود نداشته باشد، دانشگاه احساس نیازی نمیکند و شرایط تغییر نخواهد کرد البته دولتها نیز باید برای ارتباط دانشگاه و صنعت تلاش کنند، چراکه میتوانند شرایط لازم را برای این مهم فراهم کنند.
برای نمونه دولت اگر سیاستهای مناسبی برای واردات در نظر بگیرد، میتواند بستری را فراهم کند که در آن صنعتکاران علاقه بیشتری به ایدههای نخبگان خلاق نشان دهند.
دکتر محمدعلی برخورداری - رئیس دانشگاه علم و صنعت
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد