مافیای بازیگری نمی‌گذارد وارد سینما شوم!

حمید ابراهیمی نوشتن و حضور جدی‌تر در تئاتر را در برنامه‌‌هایش دارد چون از تئاتر شروع کرده و بعد به تلویزیون آمده و در سریال‌هایی مانند صاحبدلان، مثل هیچکس، فرات، یک تکه زمین، هوش سیاه و... بازی کرده است. با ابراهیمی هم‌صحبت شدیم تا درباره دنیای امروز بازیگری برایمان بگوید.

سال‌هاست شما را در تلویزیون می‌بینیم و به نظر می‌رسد که آهسته و پیوسته کارتان را ادامه می‌دهید. بازیگری از اول برای شما هدف بود یا به مرور زمان تصمیم گرفتید بازیگری، حرفه شما باشد؟

بازیگری رویایم نبوده اما همیشه این حرفه را دوست داشته‌ و دارم. هدفم ارتباط با دنیا و آدم‌های پیرامونم است. تئاتر، تلویزیون و سینما ابزاری است برای برقراری این ارتباط. بازیگری و تئاتر را از مدرسه شروع کردم و در همان دوران جزو بهترین بازیگران کشوری شدم و بعد به تئاتر حرفه‌ای راه پیدا کردم و در ادامه مسیر به تلویزیون رفتم، اما به دلیل باندبازی و مافیایی که در سینما وجود دارد، خیلی کم توانستم در این حوزه فعالیت کنم. هیچ‌وقت به بازیگری به عنوان شغل نگاه نکرده‌‌ام، اما عاشق این حرفه هستم. در کنار بازیگری، کارگردانی می‌کنم، نمایشنامه و فیلمنامه می‌نویسم.

ارتباط با دنیای پیرامون چگونه به دغدغه شما تبدیل شد؟

حرف‌هایی برای گفتن دارم و حوزه هنر و فرهنگ را بهترین گزینه برای بیان این حرف‌ها می‌دانم. از تئاتر شروع کردم و بعد حوزه‌های دیگر را هم تجربه کردم. شعر می‌گویم و داستان و نمایشنامه هم می‌نویسم. در زمینه بازیگری هم تلاش می‌کنم شخصیت‌هایی را که به من پیشنهاد می‌شود طوری بازی کنم که به حقیقت نزدیک باشد و مردم با آنها همذات پنداری کنند.

بازیگری معمولا انتخابی نیست، بلکه بیشتر انتخاب می‌شوید، در این شرایط چگونه می‌توانید حرفتان را با مخاطب در میان بگذارید؟

در مورد من چنین چیزی صدق نمی‌کند که همیشه منتظر بمانم تا مرا برای بازی در نقشی انتخاب کنند! نقش به من پیشنهاد می‌شود شاید بپذیرم شاید نه! اگر نقشی را هم قبول می‌کنم آن را از فیلتر خودم عبور می‌دهم و داشته‌‌هایم را به آن اضافه می‌کنم.

بیشتر نقش‌های منفی را بازی می‌کنید، این ریشه در علاقه شخصی خودتان دارد؟

نقش‌های مثبت معمولا یک خطی و بدون اوج و فرود هستند و این امکان را به بازیگر نمی‌دهند که لایه‌های آن را پیدا کرده و به نمایش بگذارد. برای همین بیشتر دوست دارم نقش‌های منفی را بازی کنم.

مافیای بازیگری که به آن اشاره کردید این روزها حرف خیلی از بازیگران است، اما برخی از آنها بر این باورند که اگر بازیگر توانمند باشد، بیکار نمی‌ماند؟

من بازیگر توانمندی هستم! شاهد این مدعا، نظر بسیاری از همکارانم در تلویزیون، تئاتر و سینماست!‌ ده‌ها دلیل وجود دارد که از من و امثال من در سینما استفاده نمی‌کنند. من دوست ندارم الکی مخلصم و چاکرم دیگران شوم و برای گرفتن نقش دست به سینه مقابل آنها بایستم.

شهرت و پول دو گزینه وسوسه‌انگیز است که خیلی‌ها را به سمت بازیگری می‌کشاند، اینها برای شما چقدر اهمیت دارد؟

برای اینها بازیگر نشدم! برای همین از جایگاهی که دارم بسیار راضی‌ام. میانگین دریافتی ماهانه‌ام به اندازه یک کارمند است. پول برایم اصل نیست، آنچه مهم است عمق اندیشه و فکر است. پسر هفت‌ساله‌ام هر شب قبل از خواب کتاب می‌خواند و این برایم بهترین ثروت دنیاست.

کتابخوانی در زندگی و آینده او چه تاثیری خواهد داشت؟

کتاب جهانش را بزرگ می‌کند، به او کمک می‌کند تا پرده‌های هستی را یکی پس از دیگری کنار بزند و دنیا را کشف کند و از این کشف لذت ببرد.

یک دوره‌ای در سریال‌های معروفی مانند صاحبدلان و فرات و... بازی می‌کردید، اما الان در زمینه بازیگری کمتر دیده می‌شوید، چشم‌اندازتان برای آینده چگونه است آیا باز هم در سریال‌های مهم بازی خواهید کرد و دوران طلایی برای شما تکرار خواهد شد؟

برای من دوره طلایی نبود! در مقطعی به من بازی در سریال‌هایی پیشنهاد می‌شد که بعد از پخش به آثار مهمی تبدیل می‌شدند. مردم بازی مرا می‌دیدند و با آنها ارتباط برقرار می‌کردند. معتقدم زندگی مثل دایره است در هر جای آن که قرار بگیری اگر هدف مشخصی داشته باشی، موفق خواهی بود و از کارت لذت خواهی برد. دوره‌ای مقابل دوربین پرکار بودم، اما مدتی است پشت دوربین رفته‌ام، می‌نویسم و کارگردانی می‌کنم و از شرایطم بسیار راضی هستم.