بار بزرگ امانت

دنبال مال و منال دنیا هم نبود. کار سیاسی هم نمی‌کرد. به کار و حرفه اصلی خودش مشغول بود که علم و پژوهش و فعالیت‌های فکری و فرهنگی بود. عمرش هم صرف تحقیقات و علمی و پژوهشی بود. مرحوم احمدی بعد از پیروزی انقلاب تشخیص داد باید مرکزی برای انتشار کتب اسلامی در زمینه علوم انسانی تاسیس شود.

این شد که سازمان سمت را تاسیس و مدت‌ها آن را اداره کردند. سازمان انتشارات سمت از این جهت از جمله سوابق مهم و اساسی ایشان است. کمیت بالایی هم داشت و کتاب‌های متعددی هم در طول فعالیتش تا امروز منتشر کرده است. هر چند برای سنجش میزان اثربخشی دقیق فعالیت‌های ایشان باید یک پژوهش اساسی انجام داد ولی با این حال در مجموع می‌توان گفت که فعالیت‌های ایشان در این حوزه اثربخش و مفید بود. از همه مهم‌تر این‌که نباید فراموش کنیم آن مرحوم بار بزرگی را به دوش کشید. این موضوع وقتی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند که بدانیم این به دوش کشیدن زمانی اتفاق افتاد که بقیه زیر بار آن نمی‌رفتند. این موضوع بسیار مهم است. از اساتید استفاده زیادی کردند و روی هم رفته فعالیت مفیدی در این زمینه داشتند.

راه‌اندازی و تاسیس دانشگاه تربیت مدرس از دیگر سوابق ایشان است. آن مرحوم برای این کار با موانع متعددی روبه‌رو بودند. دلیلش را هم می‌شود این دانست که خط ایشان، خط و فکر اسلامی بود و در این مسیر حرکت می‌کردند. از آن طرف اگر این را درنظر داشته باشیم که بخش موثری از جامعه دانشگاهی و آکادمیک سکولار هستند، مشخص می‌شود چالش‌ها و اصطکاک‌ها از کجا آب می‌خورند. البته ایشان تا جایی که توانستند و برایشان ممکن بود این موانع را رفع کردند و جلو رفتند. نباید از نظر دور داشت که چنین محدودیت‌هایی برای چنین افرادی ناگزیر است. ایشان در چند سال اخیر قدری از حجم فعالیت‌هایشان کاسته شده بود که البته به نسبت گذشت زمان و بالا رفتن سن، یک امر طبیعی و معمول است. انسان معمولا در چنین وضعی قدری کم‌کار می‌شود. مرحوم احمدی هم از این قاعده مستثنی نبود اما نباید از انصاف خارج شد که حتی با این وضعیت هم کارهایش را دنبال می‌کرد و دست از علایقش برنداشته بودند.

دکتر مهدی گلشنی
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی