«زندگی» خاک می‌خورد

بوستان زندگی قرار بود نبض حیات محله هرندی باشد! این را عابد ملکی شهردار سابق منطقه 12 گفته بود؛ در فروردین سال 96، وقتی فاز اول بوستان زندگی به بهره برداری رسید. ملکی همان موقع گفته بود حداکثر تا شهریور ماه دریاچه ساحلی و تا پایان سال 96 هم ساختمان کودک بوستان به بهره‌برداری خواهد رسید؛ حالا مثل خیلی از پروژه‌های ناتمام شهرداری تهران، سرنوشت این پروژه هم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ این موضوع اما هفته گذشته مورد توجه رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران قرار گرفت. الها م فخاری در تذکر پیش از دستور خود در جلسه شورای شهر، از توقف پروژه بوستان زندگی در محله هرندی گلایه کرد و خواستار ارائه گزارشی درباره دلیل این توقف شد.

فخاری گفت: در دوره قبل پروژه بوستان زندگی به‌منظور ارتقای کیفیت زندگی و انضباط اجتماعی در محله آسیب خیز هرندی کلنگ خورد. این عضو شورا افزود: این پروژه از سال 94 آغاز شده و قرار بوده تا سال 96 به اتمام برسد اما به‌رغم تاکیدات مدیران وقت شهرداری و حساسیت اعضای شورا و ارائه الزامات بودجه، این پروژه تا پایان 96 خاتمه نیافت و در بودجه 97 نیز، اتمام پروژه به سال 98 موکول شده است!

آسیب‌های یک پروژه ناتمام

متوقف شدن پروژه اما به شکلی دیگر مورد توجه میکائیل سعید، دبیر شورایاران منطقه 12 قرار می‌گیرد، او به ما می‌گوید: زمانی که این کار با هدف بیرون آمدن هرندی از وضعیت فعلی‌اش و آسیب‌های اجتماعی پیرامونش کلید خورد اما الان مدت‌هاست که کار خوابیده است و وقتی خودم پیگیر موضوع شدم به من گفتند بودجه کافی برای اتمام کار ندارند.

دبیر شورایاران منطقه 12 ادامه می‌دهد: الان معتادها به سمت این پروژه ناتمام هجوم آورده‌اند و اینجا که قرار بود آسیب‌های اجتماعی را از بین ببرد، خودش به محلی برای رشد آسیب‌های اجتماعی تبدیل شده است.

ما برای پیدا کردن دلیل توقف این پروژه سراغ پیمان محسنی شهردار جدید منطقه 12 می‌رویم و از او درباره حال ناخوش بوستان زندگی می‌پرسیم و محسنی می‌گوید: پروژه بوستان زندگی یکی از پروژه‌های بزرگ اجرا شده در منطقه است که از بخش‌های متعددی تشکیل شده و متاسفانه به دلیل این‌که دوستان در بخش اجرایی، به جای این‌که به‌صورت فازبندی با این پروژه برخورد کنند، تمام بخش‌های آن را با هم شروع کردند، این اتفاق افتاد. شهردار منطقه 12 توضیح می‌دهد: بوستان زندگی در حقیقت از الحاق سه پارک محلی در منطقه که تا اندازه‌ای فرامحلی هم بودند تشکیل شده است، یک فاز آن پارکینگ طبقاتی است و یک فاز هم فضای بازی کودکان. در ده ماه گذشته البته آن بخش‌هایی که مربوط به خود بوستان بوده یعنی فضای سبز و دیوار پیرامونی‌اش، تکمیل شده و تا دوهفته آینده آماده بهره‌برداری است، اما در بخش پارکینگ طبقاتی و فضای بازی و... به‌دلیل این‌که فضاهایی هزینه‌بر و حجیم هستند و بار مالی زیادتری دارند، فعلا فعالیت عمرانی ای مشاهده نمی‌شود.

محسنی اما پیگیری ساخت و ساز در این بخش‌ها را با مشارکت مردم منوط می‌کند و می‌گوید: قرار است با مکاتبه‌ای که با شهردار تهران انجام می‌دهیم و تفویض اختیاری که انجام می‌شود، بتوانیم از طریق مشارکت‌های مردمی این بخش باقیمانده را تکمیل کنیم.

ساماندهی محله‌های اطراف بوستان زندگی

محمد دوستی دیگر عضو شورایاری منطقه 12 اما به ما می‌گوید برای این‌که بوستان زندگی در منطقه با استقبال مردم مواجه شود، قبل از هرچیز باید به وضعیت کوچه‌ها و محله‌ها و املاک مجاور آن رسیدگی کرد.

دوستی می‌گوید: درحال حاضر فضا طوری است که برای تردد مخصوصا تردد خانواده‌ها اصلا مناسب نیست، اما اگر بخواهند در این منطقه یک مجموعه بزرگ مانند بوستان زندگی را راه بیندازند، باید به وضعیت کوچه‌ها و محله‌های اطراف آن هم توجه کنند.

این عضو شورایاری منطقه 12 در ادامه تاکید می‌کند: قطعا با آمدن اصناف، فعالیت‌های فرهنگی، آموزشی و تجاری در منطقه، خودبه‌خود معتادها از این منطقه کوچ می‌کنند چون دوست ندارند کسی خلوت‌شان را به هم بریزد. برای جماعت معتاد و کارتن‌خوابی که از نقاط دور و نزدیک کشور، گذرشان به پایتخت و هرندی‌اش افتاده، بوستان زندگی یک طرح مزاحم است. طرحی که می‌تواند آرامش‌شان را به هم بزند و آنها را از کوچه‌پس‌کوچه‌های هرندی بیرون بریزد. آنها جریان زندگی را در منطقه دوست ندارند!

آتش خشم اهالی هرندی بر دامن کارتن‌خواب‌ها

18 آبان 94 برای اهالی هرندی و کارتن خواب‌های این منطقه یک روز فراموش‌نشدنی است. روزی که خشم و عصبانیت مردم این محله از حضور مداوم کارتن خواب‌ها بالاخره سرریز شد و مردم با ورود به پارک حقانی، زیر باران صبحگاهی پاییز آن روزهای تهران، وسایل معتادان را یک جا جمع کردند و آتش زدند. لباس ها، زیر اندازها، کارتن‌ها و بقیه وسایل معتادها سوخت و دود شد و رفت هوا. با این‌که درباره این اقدام خودسرانه مردم این منطقه، اما و اگرهای زیادی مطرح شد اما حرکت‌شان، یک نشانه بود برای این‌که مسئولان منطقه بدانند، آستانه تحمل مردم در هرندی پایین آمده است. کارتن خواب‌ها اما با این حرکت ناگهانی مردم هم دست از سر پاتوق همیشگی‌شان برنداشتند و یک شب بعد، دوباره آنها بودند و پارک حقانی و شاخه‌های شمشاد.

دردسرهای خواستگاری در هرندی

هرندی اما دو چهره دارد، دو چهره متفاوت که ساکنان این منطقه قدیمی بیش از هر کسی از دیدن آن رنج می‌برند. زهره بافندگان، بانوی سرپرست خانوار و یکی از اهالی این منطقه در این باره به ما می‌گوید: بافت محله ما قدیمی است. البته بیشتر ساکنان قدیمی از اینجا رفته‌اند و متاسفانه دو قشر در حال حاضر اسم محله ما را خراب کرده‌اند. یکی معتادهای کارتن‌خواب و یکی موادفروش‌ها. باورکنید به‌جز این دو قشر، آدم‌های زیادی اینجا زندگی می‌کنند که سالم هستند، مثلا یکی از نزدیک‌ترین دوستانم که در کارهای خیر هم همیشه شرکت می‌کند، 35 سال است در این محله زندگی می‌کند. یک خانواده واقعا پاک هستند و همگی ورزشکارند. اما متاسفانه اسم محله که می‌آید همه موضع می‌گیرند. همین‌ها باعث شده خواستگاری که به محله ما می‌آید، فرار کند. در حالی که اینجا خیلی‌ها سالم زندگی می‌کنند.

معتادان به آسمان نمی‌روند

جمع‌آوری معتادان متجاهر، طرحی بوده که بارها در هرندی اجرا شده است، سرهنگ محمد بخشنده رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ اما معتقد است: اگر معتادان را از مناطق شوش و هرندی بیرون کنیم به آسمان نمی‌روند، بلکه به منطقه دیگری کوچ می‌کنند.

بخشنده می‌گوید: اگر مناطقی مانند شوش، هرندی و... نباشد کجا باید بروند؟ نمی‌توانیم که آنها را در بیابان‌های اطراف قم رها کنیم. از همین‌رو برای برطرف کردن این معضل و ساماندهی مناسب معتادان متجاهر بازهم تاکید می‌کنم؛ همه دستگاه‌های مسئول باید به میدان آمده و به پلیس در این زمینه کمک کنند.

مینا مولایی