‌‌شما کدام را انتخاب می‌کنید؟

دلیل کدام اعزام سربازی را انتخاب می‌کنید؟ شما به سوریه می‌روید و نامتان می‌شود مدافع حرم یا اینکه به آنجا می‌روید و نامتان می‌شود کلاه آبی تا دیوار گوشتی ‌شوید که سوریه نتواند جولان اشغالی را از اسرائیل پس بگیرد.

کدام جنگ را انتخاب می‌کنید؟ جنگ ‌در مقابل صدام و بعثی‌ها تا خرمشهر را پس بگیرید یا جنگ در مقابل استقلال‌طلبان عمانی تا ظفار عمان را پس بگیرید؟

فرض کنید تاجر قند هستید. کدام مالیات را با خیال راحت می‌دهید؟ آن مالیاتی را که هزینه می‌شود تا ریل راه‌آهن از جنوب‌غربی به شمال غربی کشیده شده یا آن راهی که غرب را به شرق متصل می‌کند؟
فرض کنید فیروزه‌ای گران‌بها در دستانتان و دزدی در کمینتان است. آیا حاضرید به‌خاطر تهدید آن دزد آن گوهر را به او تقدیم کنید؟

شما کدام نقش را انتخاب می‌کنید؟ اگر نقش الف را انتخاب کنید پول بشکه‌های نفت‌تان چهار برابر می‌شود. اگر نقش ب را انتخاب کنید نفت‌تان تحریم می‌شود؟

روزگار به خیلی از این سوالات پاسخ داد. البته نه رایگان. عده‌ای در این روزگار برای رسیدن به این جواب‌ها خون‌ها دادند. زندان‌ها رفتند. شکنجه‌ها شدند تا اینکه امروز جواب‌ها واضح شد.

روزگار به ما نشان داد که امام با کمک مجاهدان و شهدایش، نسل جوان‌ را از دل این منجلاب بیرون کشید و اجازه نداد نسل جوان، نسل سوخته شود.

روزگاری جوان ایرانی باید در لباس قامت سربازی به سوریه می‌رفت تا ارتش اشغالگر صهیونیستی را یاری کند.

ارتش آمریکا را در ویتنام همراهی کند. جوان ایرانی را پهلوی، به عمان فرستاد تا آن‌هایی را که علیه منافع آمریکا در عمان قیام کرده بودند قلع و قمع کند. درست مانند همان کاری که امروز سعودی‌ در یمن می‌کند.

بعد از رسوایی ویتنام، نیکسون تحت فشار مردم آمریکا طرحی را داد که در منطقه کشورهای متحد نقش آمریکا را برعهده بگیرند. با طراحی آمریکایی‌ها نفت چهار برابر شد تا ایران از آمریکا سلاح بخرد و ایران نقش ژاندارم منطقه‌ای را برعهده بگیرد. شبیه همان کاری که امروز عربستان دارد در منطقه انجام می‌دهد.

رضا پهلوی از تاجر ایرانی پول گرفت تا راه‌آهن شمال-جنوب ساخته شود تا انگلیس‌ها راحت بتوانند خود را به مرزهای شمال برسانند تا منافعشان در هند به خطر نیفتد و گرنه اینکه بزرگ‌مخالف ریل‌کشی، مصدق بود که می‌گفت این چه وضع ریل‌کشیدن است؟ تجارت ایران غربی-شرقی است و این ریل چه نفعی برای ما دارد؟!

روزگار نشان داد که پهلوی، بحرین این جواهر و لؤلؤ خلیج فارس را به ثمن‌بخس به انگلیسی‌ها واگذار کرد. اما انقلاب اجازه نداد حتی یک وجب از خاک از دست برود.

انقلاب ایستاد تا جوان ایرانی، کودک یمنی و جوان عمانی را به زور سرنیزه پهلوی نکشد. انقلاب ایستاد تا جوان ایرانی نفتش به تاراج کمپانی آمریکایی‌ها نرود تا نفتش برای او خرج شود. انقلاب ایستاد تا جوان ایرانی زیر سایه‌اش رشد کند تا خودش سرنوشت خودش را انتخاب کند.

کمیل خجسته - کارشناس مسایل سیاسی / روزنامه جام جم