رسول اولیازاده از خاطراتش با امام خمینی (ره) و عکاسی از ایشان می‌گوید:

سه خاطره و یک حسرت

گفت‌وگو با دکتر حسن خجسته؛ کارشناس رسانه درباره بهمن سال ۵۷

جوان‌ های انقلابی، پای کارند

بهمن خونین جاویدان/ تا ابد زنده یاد شهیدان/ مقدمت را اماما شهیدان/ با نثار خود گشودند/ خونشان فرش راه او بادا/ عاشق پاک راه تو بودند/آمدی با پیامت خمینی/ از رهایی و از غم سرودی.نسل اول و دوم انقلاب این سرود را حتما یادشان است و با آن کلی خاطره دارند.
کد خبر: ۱۳۰۲۷۸۷

به‌خصوص نسلی که سال ۵۷ دانش‌آموز و دانشجو بودند یا در مساجد و دیگر گروه‌ها فعال بودند و جزو انقلابیون به‌شمار می‌آمدند. این سرود برای ۱۲بهمن سال۵۷ سروده و خوانده شد.

روزی که امام خمینی (ره) بعد از سال‌ها تبعید از پاریس به تهران آمد و ۱۰روز بعد یعنی در ۲۲بهمن انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و نظام پادشاهی در ایران تغییر کرد.

۴۲ سال از بهمن ۵۷ می‌گذرد و انقلاب اسلامی حالا مراحل پختگی خود را سپری می‌کند با همه فرازونشیب‌هایش و با همه مشکلات و سنگ‌اندازی‌های داخلی و خارجی که در مسیرش قرار گرفته و از آنها عبور کرده. از ۱۲ تا ۲۲ بهمن هر سال این امکان را فراهم می‌کند تا انقلاب و اتفاقاتی که به پیروزی انقلاب منجر شد بازخوانی شود.

این روایت‌ها اگر از سوی نسل اول و دوم انقلاب باشد، جذاب‌تر است. آنها که اکنون سن و سالی دارند به اتفاقاتی که رخ داد و آنها نیز در آن سهمی داشتند، نگاه جامع‌تری دارند. حسن خجسته متولد و بزرگ‌شده مشهد است و سال ۷۰ مدیر رادیو شد و سال‌ها در سمت‌های مختلف در صدا و سیما فعالیت داشت. با او هم‌صحبت شدم تا از خاطراتش در سال ۵۷ بگوید.

صحبت ما با تفاوت نسل اول و دوم انقلاب و آدم‌های امروزی ختم شد اما نگاه متفاوت او دلیلی شد تا صحبت آخرمان را اول بنویسم.

نسل جوان انقلابی از نسل اول بهترند

به خجسته می‌گویم: برخی بر این باورند که نسل اول انقلاب و آنها که در دهه ۶۰ زندگی می‌کردند، واقعا انقلابی بودند و از جان و دل برای کشور کار می‌کردند بدون چشمداشتی و بدون سوءاستفاده از انقلاب.

می‌گوید: من با این دیدگاه موافق نیستم. نسل‌ها با یکدیگر تفاوت دارند، مسلما جوان امروزی از نظر اطلاعات و دانش و بصیرت با جوان دهه ۵۰ و ۶۰ تفاوت دارد. نگرش و برخورد او هم با انقلاب و دستاوردهایش با نسل ما فرق می‌کند اما نباید این تفاوت در نگرش را به حساب این گذاشت که جوان‌های آن دهه انقلابی‌تر بودند. در آن دهه‌ها جوان‌هایی با نگرش اسلامی و وطن‌دوستی انقلاب کردند و با آغاز حمله عراق به ایران برای حفظ وطن و دین به جبهه رفتند. الان هم مدافعان حرم برای حفظ این دو به خارج از ایران می‌روند تا از کشورمان دفاع کنند. به نظرم مدافعان حرم کاری بزرگ‌تر از رزمندگان دوره جنگ اگر انجام ندهند، کمتر از آنها نیستند. تصور کنید یک جوان برای دفاع از کشورش حاضر می‌شود به آن طرف مرزها برود و با دشمن بجنگد. ما با چنین نسلی روبه‌رو هستیم. نسلی که به نظرم بهتر از نسلی است که انقلاب کرد.

ریل‌گذاری درست انقلاب

این کارشناس رسانه می‌گوید: در سال ۵۷ مذهبیان و دیگر گروه‌هایی که با رژیم پهلوی مخالف بودند، در یک خط ایستادند و تا زمانی که انقلاب پیروز شد هم در این خط و در کنار هم مبارزه کردند با همه تفاوت‌های اندیشه‌ای و دیدگاهی که داشتند. در آن زمان اصل مهم این بود که شاه از ایران برود و انقلاب پیروز شود. بعد از پیروزی انقلاب آنها بصیرت داشتند در مسیر امام خمینی (ره) ماندند و آنها که نداشتند یا به انزوا رفتند یا مبارزه را شروع کردند. برای همین از سال ۵۷ تا ۶۰، سال‌های پرالتهابی را از سرگذراندیم. مجاهدین خلق که از همان اول سازمان‌یافته عمل می‌کردند با حمله به پادگان‌ها، مسلح شده بودند. ترورهای زیادی شکل گرفت و اختلافات بروز پیدا کرد. تحرکاتی در خوزستان، گنبد، آذربایجان و کردستان شکل گرفت و گروه‌هایی در این استان‌ها و شهرها می‌خواستند از ایران مستقل شوند. در آن سال‌ها فقط درایت و قاطعیت امام خمینی (ره) باعث شد انقلاب اسلامی حفظ شود.کمیته‌های انقلاب شکل گرفت و انقلابیون که پیرو خط امام خمینی بودند، مسلح شدند و حفاظت از انقلاب را به‌عهده گرفتند. در این چهار سال آدم‌های مهمی که انقلاب را به پیروزی رسانده بودند ترور شدند و ضربه بزرگی به بدنه انقلاب وارد شد اما انقلاب اسلامی چون ریل‌گذاری درستی داشت به راهش ادامه داد.

انقلاب قدرتمند شده

خجسته می‌گوید: انقلاب اسلامی مثل هر انقلاب دیگر سه مرحله داشت؛ اول تصرف قدرت بود. مبارزان زیادی وارد این جریان شدند تا کشور و حکومت را از خاندان پهلوی و نظام شاهنشاهی بگیرند. در این مسیر گروهی زندان رفتند و شکنجه و گروهی نیز اعدام شدند. در این راه همه گروه‌های مبارز کنار هم بودند.

بعد از پیروزی انقلاب شکل و مسیر تغییر کرد و گروهی از ریل خارج شدند و مسلما در این زمان بلوا شکل می‌گیرد، هم در داخل و هم در خارج. گروه‌هایی در داخل فعال شدند تا مردم را از انقلاب ناامید کنند. وقتی دیدند این روش ناکام خواهد ماند به ایران حمله کردند. عراق از مرزهای جنوبی به ما حمله کرد تا انقلاب را ناکام کند و به شکست بکشاند اما مقاومت هشت ساله نشان داد این روش هم شکست خواهد خورد.

انقلاب در فاز سوم که تثبیت اصول انقلاب و گسترش آن است هم با دشواری‌های زیادی روبه‌رو بود و هست. بعد از فوت امام خمینی (ره) خیلی‌ها بر این باور بودند که انقلاب شکست خواهد خورد اما با انتخاب سریع حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای به عنوان جانشین امام راحل، انقلاب از مسیرش خارج نشد. حمایت مردم از رهبر انقلاب در این تثبیت نقش بسزایی داشت و دارد. مردم همیشه حامی دیدگاه‌های رهبر معظم انقلاب برای حفظ انقلاب اسلامی هستند و این ارزشمندترین حرکتی است که باعث بقا و قوام جمهوری اسلامی شده است. ۴۲ سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته اما خیلی‌ها در داخل و خارج هنوز به شکست انقلاب چشم دارند. در این سال‌ها خطاهایی از طرف مسؤولان رخ داده که طبیعی است. به‌هرحال آدم‌هایی با نگرش‌های مختلف مسؤولیت‌هایی را به‌عهده می‌گیرند و شاید گروهی از آنها خطاهایی هم داشته باشند اما مهم این است که انقلاب به راهش ادامه می‌دهد. ابزار محافظت از انقلاب تغییر کرده اما نه ایدئولوژی‌اش تغییر کرده و نه ریل‌گذاری‌اش. ایران از نظر نظامی قوی شده و تهدیدات خارجی خیلی کمتر از گذشته شده و ما در دوره‌ای هستیم که باید انقلاب را گسترش دهیم و از تحریف آن جلوگیری کنیم.

مشهد ؛ ۹ دی تا ۲۲ بهمن

خجسته در سال ۵۷ معلم بوده و جوان و انقلابی. می‌گوید: در منطقه احمدآباد معلم بودم و برای روشنگری دانش‌آموزان و مردم گروه‌هایی را تشکیل داده بودیم. به روستاها می‌رفتیم و برای آنها صحبت می‌کردیم. در سال ۵۷ که آیت‌ا... خامنه‌ای از تبعید به مشهد آمدند، تشکل‌های انقلابی هم در این شهر منسجم‌تر شد. ایشان به همراه مرحوم واعظ‌ طبسی و شهید هاشمی‌نژاد سه نفری بودند که حرکت‌های انقلابی را ساماندهی و قدرتمند می‌کردند.آیت‌ا... هاشمی‌نژاد سخنور چیره‌دستی بودند و برای مردم سخنرانی می‌کردند. بیشتر تحصن‌های مردم مشهد در بیمارستان‌های قائم (شهنار سابق) و امام رضا (ع) انجام می‌شد. از ۹ دی که ارتش به مردم در مشهد حمله کرد، تظاهرات و تحصن‌ها منسجم‌تر و بیشتر شد. در این روز ارتش به مردم تظاهرکننده حمله کرد و یک افسر کشته شد. بعد از آن بود که تانک‌های ارتش برای مبارزه با انقلابیون به خیابان‌ها آمد و فضای شهر کلا تغییر کرد. دانشجویان، فرهنگیان، طلاب و روحانیون از اولین گروهایی بودند که تظاهرات را شکل می‌دادند و بعد عموم مردم و کسبه به آنها اضافه شدند. نیمه دی بود که روستاییان هم از روستاها برای شرکت در تظاهرات به مشهد و شهرها می‌آمدند و این جریان تا پیروزی انقلاب ادامه یافت.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها