رفیق‌کشی برای دفاع

به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین از ضمیمه تپش، تحقیقات جنایی در این پرونده از سه سال قبل و به دنبال گزارش مرگ مشکوک پسر جوانی در یکی از بیمارستان‌های تهران آغاز شد. تیم جنایی بعد از حضور در بیمارستان تحقیقات خود را آغاز کرده و دریافتند‌، پسر جوانی به نام آرش با ضربه چاقو مجروح و به بیمارستان منتقل شده بود. پزشکان برای نجات جان او خیلی تلاش کردند اما به دلیل شدت جراحات در اتاق عمل جانش را از دست داد.

با تحقیق از شاهدان ماجرا هویت ضارب به نام مهران شناسایی شد و چند روز بعد ماموران متوجه شدند او به یکی از شهرهای مرزی فرار کرده که وی را شناسایی و دستگیر کردند.

مهران در جریان تحقیقات به قتل اعتراف کرد اما مدعی شد در دفاع از خودش مرتکب قتل شده است.

پسر جوان درباره انگیزه‌اش گفت: من و آرش سال‌ها دوست بودیم تا این‌که متوجه شدم او قصد دارد از ماشین یکی از دوستانم سرقت کند. سراغ آرش رفته و خواستم دست از این کار بردارد. عصبانی شد و با چاقو به سمتم حمله کرد. من هم برای دفاع از خود او را با چاقو زدم. اگر آرش را نمی‌زدم خودم کشته می‌شدم.

پرونده این جنایت بعد از تکمیل تحقیقات در دادسرا برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد که متهم در شعبه دهم پای میز محاکمه قرار گرفت. اولیای دم مقتول در این جلسه برای قاتل پسرشان درخواست قصاص کردند‌ و گفتند؛ حاضر به بخشش قاتل نیستند.

سپس شاهدان ماجرا در جایگاه قرار گرفته و گفتند؛ وقتی درگیری آرش و مهران به اوج رسید، آرش با چاقو به سمت مهران حمله کرد.

مهران چاقو را گرفت و به سمت آرش پرت کرد که به سینه‌اش خورد. او با دیدن این صحنه از ترس فرار کرد و ما مرد مجروح را به بیمارستان انتقال دادیم که در آنجا جان باخت.

رئیس دادگاه سپس با تفهیم اتهام به مهران از او خواست از خود دفاع کند. مهران در تشریح ماجرا گفت: روز حادثه همراه دوستانم به پارک رفته بودیم. در آنجا جر و بحثی بین من و آرش رخ داد که دوستانمان‌، ما را جدا کردند و از محل دور شدیم. دوستم شاهین مرا سوار خودرویش کرد اما در میان راه تصادف کرد. در حال صحبت با طرف دیگر تصادف بودیم که متوجه آرش شدم. او قصد سرقت از خودروی شاهین را داشت. من داد و فریاد کردم تا مانع او شوم که عصبانی شد و با چاقو به سمت من حمله کرد. من هم چاقو را از او گرفتم و به سمتش پرت کردم. فکر نمی‌کردم به سینه‌اش اصابت کند.قصدی برای کشتن او نداشتم. آرش چنان به من حمله می‌کرد که اگر چاقو را پرت نمی‌کردم، مرا می‌کشت.

پس از دفاعیات متهم و وکیل مدافعش قضات وارد شور شده و مهران را از قتل عمدی تبرئه کرده و به دیه و حبس محکوم کردند.

اولیای دم به این رای اعتراض کردند که قضات دیوان عالی کشور با بررسی اعتراض اولیای‌ دم‌، رای را نقض کرده و پرونده را برای رسیدگی دوباره به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران ارسال کردند.

به این ترتیب مهران برای دومین‌بار پای میز محاکمه قرار گرفت. در این جلسه اولیای‌دم دوباره درخواست قصاص را مطرح کردند و گفتند: مهران فرزندمان را کشته و به او تهمت زده است. ما پسرمان را با سختی بزرگ کرده و حالا از خون او گذشت نمی‌کنیم و قاتلش باید قصاص شود.

سپس متهم در جایگاه قرار گرفت که همان ادعاهای قبلی خود را تکرار کرد و گفت: در این درگیری دست من زخمی شد و برای نجات خودم چاقو را از آرش گرفتم و به سمتش پرت کردم. باور کنید من قصد کشتن او را نداشتم. او دوستم بود.

رئیس دادگاه‌: چرا پس از قتل فرار کردی؟

متهم به قتل‌: به دلیل این‌که ترسیده بودم. نمی‌دانستم چه کاری درست است. باور کنید قصد نداشتم آرش را در همان وضعیت رها کنم. وقتی دیدم بچه‌ها او را به بیمارستان بردند، فرار کردم.

قضات پس از دفاعیات متهم برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.