از کینه تا کوری

به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین، تحقیقات در این پرونده از دو سال قبل و با شکایت پسر جوانی آغاز شد و شاکی که به‌دلیل شدت جراحات چشم چپش را از دست داده بود، مدعی بود: یکی از اقوام به نام سهراب و از روی خشم چشم مرا کور کرد. ما رسم خاصی داریم که با پتک اجرا می‌کنیم. به کسی آسیب وارد نمی‌کنیم اما روز اجرای مراسم سهراب به‌دلیل کینه‌ای که از من داشت به عمد با پتک به چشمم کوبید و باعث نابینایی من شد.

در ادامه سهراب شناسایی شد که در تحقیقات گفت: قبول دارم با پتک به چشم شاکی زده‌ام اما از روی عمد نبوده و در شلوغی و بدون این‌که متوجه شوم این اتفاق رخ داده است.

در ادامه پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد.

در ابتدای این جلسه شاکی در تشریح شکایت خود و شرح حادثه عنوان کرد: در روز مراسم، سهراب که از من کینه به دل داشت از روی کینه و به‌عمد با پتک به صورتم کوبید که باعث شد بینایی چشم چپم را از دست بدهم. برای همین درخواست قصاص دارم و شاهدانی دارم که حرفم را درباره عمدی‌بودن ماجرا تائید می‌کنند. از دادگاه درخواست دارم که صحبت های شاهدان ماجرا را هم بررسی کنند تا مشخص شود، او به عمد به صورت من ضربه زده بود.

در ادامه شاهدانی که معرفی کرده بود به تشریح روز حادثه پرداخته و یکی از آنها گفت: کیوان درست می‌گوید. او و سهراب با هم اختلاف و دعوا داشتند. آن روز به خاطر نگاه چپ با هم درگیر شدند که ما جدایشان کردیم. بعد در مراسم، سهراب با پتک ضربه‌ای به صورت کیوان زد.شاید به خاطر همین اختلاف به صورت او ضربه زده باشد.

سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت: در مراسم فاصله من و کیوان کم بود و زمانی که پتک را بلند کردم به صورت کیوان برخورد کرد. عمدی در کارم نبود و راضی به کورشدن او نبودم. بین ما درگیری خانوادگی وجود داشت اما این دلیلی نبود که بخواهم به‌خاطر آن بخواهم کیوان را کور کنم.

وی ادامه داد:ما با هم اختلافات خانوادگی داشتیم که این باعث شد او فکر کند من به عمد به صورت او ضربه زده ام. آن روز با هم چشم تو چشم شدیم اما من به عمد ضربه‌ای نزدم.

وکیل متهم هم در دفاع از موکلش گفت: موکلم به عمد ضربه نزده بود و برخورد پتک با صورت شاکی یک حادثه بوده است.

پس از دفاعیات متهم، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.

ضمیمه تپش روزنامه جام جم