کشف تازه درباره مردمک چشم

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از نیواطلس، همه می‌دانند که اندازه مردمک در واکنش به شرایط نوری مختلف متفاوت است. این یکی از اساسی‌ترین پاسخ‌های حسی خودکار ما است. اگرچه میزان نور عامل اصلی تعیین اندازه مردمک است، محرک‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند بر پاسخ‌های مردمک تأثیر بگذارد؛ از دارو‌ها و هورمون‌ها گرفته تا اشتیاق و توجه.

دیوید بور، یکی از محققان این مطالعه جدید توضیح می‌دهد: «وقتی به اطراف نگاه می‌کنیم، به طور خود به خود شکل، اندازه، حرکت و رنگ یک صحنه را درک می‌کنیم. به همان اندازه خود به خودی، تعداد اشیایی را که در مقابلمان قرار دارند را درک می‌کنیم. این توانایی، که با اکثر حیوانات دیگر مشترک است، یک اصل تکاملی است: این توانایی مقادیر بسیار مهمی را آشکار می‌کند، مانند تعداد سیب‌های روی درخت، یا تعداد دشمنان در حال حمله.»

این مطالعه جدید به رابطه بین پاسخ مردمک و توانایی ظاهرا سخت ما در حس کردن اعداد متمرکز شده است. از تعدادی از شرکت‌کنندگان خواسته شد که به طور غیر فعال به چندین تصویر حاوی تعداد نقاط مختلف نگاه کنند.

محققان در این رابطه توضیح می‌دهند: «شرکت‌کنندگان به‌طور منفعلانه آرایه‌هایی از نقاط سیاه یا سفید با درخشندگی فیزیکی منطبق، اما تعداد فیزیکی یا توهم‌آمیز متفاوت را مشاهده کردند. در نیمی از الگوها، جفت‌هایی از نقطه‌ها با خطوطی به هم متصل شدند تا اشکال دمبل‌مانندی ایجاد کنند، که باعث خطای دید دست کم گرفتن تعداد درک‌شده می‌شد. در نیمه دیگر، اتصال دهنده‌ها یا جابه‌جا شدند یا حذف شدند.

نتایج نشان داد که مردمک‌ها در پاسخ به تعداد بیشتری از نقاط منفرد گشاد شده‌اند. هنگامی که تصاویر با نقاط منفرد کمتری نشان داده شد، مردمک‌های شرکت‌کننده‌ها به سرعت منقبض شدند. الیسا کاستالدی، محقق این مطالعه جدید از دانشگاه فلورانس، می‌گوید که این یافته‌ها نشان می‌دهد که درک بصری اولیه چقدر با اطلاعات عددی ارتباط عمیقی دارد. این کشف همچنین می‌تواند به کاربرد‌های بالینی عملی در تشخیص مشکلات در شناخت عددی منجر شود.

 

کاستالدی می‌گوید: «برای مثال، این توانایی در اختلال «دیسکلکولیا» که یک اختلال در یادگیری ریاضی است، احتمالا دخیل است، بنابراین آزمایش ما ممکن است در شناسایی اولیه این وضعیت در کودکان خردسال مفید باشد.»

نتایج این مطالعه جدید در نشریه Nature Communications منتشر شده است.