فرار از روز مرگی

به گزارش جام جم، در این مراسم حسین قرایی مدیرکل روابط‌عمومی سازمان، احمدرضا صدر مدیر روابط‌عمومی معاونت صدا، حمید خواجه‌نژاد مدیر روابط‌عمومی معاونت سیما، صاحب زمانی مدیر حمل‌ونقل و ترابری سازمان صداوسیما و جمعی از همکاران بخش ترابری حضور داشتند. این نمایشگاه از ۲۷آذر تا ۶ دی از ساعت ۸ تا ۱۹ در این مکان برگزار می‌شود و بازدید برای عموم آزاد است. میرشکاری با استفاده از قطعات بازیافتی خودرو مجسمه‌های آهنی کوچکی خلق کرده که در این نمایشگاه تعدادی از آنها را به معرض نمایش گذاشته است. مجسمه‌هایی چون دوربین عکاسی، لکوموتیو، گیتار، صندلی، میز، پرنده، حشرات و جالب‌تر این‌که با استفاده از یک لاستیک خودرو، آکواریوم ساخته است. همچنین با استفاده از قطعات چرخ گوشت و چرخ خیاطی توانسته مجسمه‌های زیبایی خلق کند. یکی از دوستانش گفت او اتومبیل‌های قدیمی را هم بازسازی می‌کند که دو سه مورد هم در حیاط سازمان قرار دارد. میرشکاری، پاوربانک جالبی در دست داشت که ایده خودش بود و یک چراغ کوچک هم داشت.

هر میرشکاری، یک چاه نفت است

ابتدای این مراسم مهدی میرشکاری توضیحاتی درباره آثار ارائه شده در نمایشگاه به حسین قرایی و مدعوین داد و این‌که از چه لوازمی برای ساخت این مجسمه‌ها استفاده کرده است. سپس قرایی جملاتی را در این خصوص بیان کرد. وی بعد از خواندن ابیاتی از زنده‌یاد آقاسی گفت: واقعا وقتی آدم چاه‌های نفت را در این کشور می‌بیند، یاد آقای میرشکاری می‌افتد. یعنی اگر ما مسوولان روزی به این فهم برسیم که هر میرشکاری، یک چاه نفت است، آن وقت است که می‌توانیم بگوییم از هنر دست ایشان و صنعت چیزهایی فهمیده‌ایم.
وی ادامه داد: من چند روزی است با این هنرمند آشنا شده‌ام اما خیلی چیزها یاد گرفته‌ام. اولین چیزی که یاد گرفتم این است وقتی کسی را دیدید که راننده است خیال نکنید آدم بی‌هنری است. اما نکته این است برای ما یعنی روابط‌عمومی سازمان صداوسیما آدم‌ها و کارمندانی که در این سازمان کار می‌کنند به اندازه همان چاه نفت ارزش دارند. ما در روابط‌عمومی خیلی از رفقا را که صاحب هنر هستند رصد کرده‌ایم که بخواهیم اینجا ضریب بدهیم. اولین فرد آقای میرشکاری است. یعنی آبرو و عزت و تراز راننده‌ها را میرشکاری یک سرو گردن بالاتر برده است.

قرایی همچنین افزود: من همین‌جا از آقای صاحب زمانی تقاضا می‌کنم آقای میرشکاری را ویژه‌تر ببینند. من حتما به ریاست محترم سازمان که خودش هم آدم اهل هنری است این را انتقال می‌دهم که ما باید قدر کارمندانمان را بیشتر بدانیم. باید دست این آدم‌ها را بوسید به دلیل این‌که سطح سازمان را ارتقا می‌دهند. من از طرف آقای دکتر جبلی اینجا هستم و هم به نوبه خودم می‌گویم به شما کارمندان عزیز افتخار می‌کنم.
وی در پایان هم گفت: ان شاءا.. خداوند ما را قدردان کارمندان هنرمندی مثل آقای میرشکاری قرار بدهد.
در انتهای این مراسم، قرایی از میرشکاری تقدیر کرد.

از باقلوافروشی تا طراحی قطعات خودرو

از چه زمانی به این فکر افتادید که از قطعات بازیافتی خودرو آثار هنری خلق کنید؟
من از سال ۱۳۸۶ وارد هنر بازیافت شدم و به صورت حرفه‌ای شروع کردم. البته در محیط دانشگاه هم این کارها را انجام می‌دادم. البته این ابداع و هنر از فردی به نام مش اسماعیل است. من از همان ابتدا چند سفارش خوب از کشورهای دیگر داشتم. البته حجم‌های بزرگی بودند که از کشورهای ارمنستان و تاجیکستان سفارش گرفته بودم.

پس از همان ابتدا نگاه جدی به این هنر داشتید؟
بله، می‌توانم بگویم از همان ابتدا نگاهم جدی بود. البته پیش از این حجم‌های ماسه‌ای انجام می‌دادم. می‌توانم بگویم در ایران و حتی خاورمیانه نفر اول مجسمه‌های شنی هستم.

به این فکر افتاده‌اید هنر بازیافت را تبدیل به صنعت و در دانشگاه هم تدریس کنید؟
در دانشگاه تدریس می‌کردم. البته من کارشناسی گرافیک، کارشناسی و کارشناسی‌ارشد معماری دارم.

با این تحصیلات و تخصص چرا هنوز در شغل رانندگی فعالیت می‌کنید؟
من از ۱۲سالگی عادت کردم روی پای خودم بایستم. به همین دلیل از باقلوافروشی و بستنی‌فروشی شروع به کار کردم و بعد در کارگاه‌های مختلف آموزش دیدم. آثاری را هم که دیدید بیشتر ایده‌های خلاقانه است و من کارهای بسیار دیگری دارم که در این نمایشگاه ارائه نکرده‌ام. اما خب رانندگی کار من است و شغلم نیست. من کار طراحی قطعات خودرو و بازسازی خودرو انجام می‌دهم.

از برنامه‌های آینده‌تان بگویید و این‌که قرار است ۴۰۰۰ قطعه‌ای که ساختید را کجا ارائه بدهید؟
سعی می‌کنم در گالری‌های مختلف نمایشگاه برگزار کنم. چون نمایشگاه «فرار از توالی» اولین نمایشگاهی است که برگزار کرده‌ام که به خاطر روز حمل‌ونقل بود و با حمایت آقای صاحب زمانی
برگزار شد.

چقدر صداوسیما از خلاقیت و هنر شما حمایت کرد؟
آقای صاحب زمانی این اجازه را به من داد که از مواد بلااستفاده‌ای که در این فضا بود، استفاده کنم. یعنی لوازم و قطعاتی که وجود داشت را به صورت رایگان در اختیار من قرار داد. همچنین فضای مکانی در اختیار من گذاشت که مدیون محبت ایشان هستم.

برای افرادی که مثل شما صاحب ایده و خلاقیت هستند چه صحبتی دارید؟
فکر می‌کنم مشکل جامعه ما روزمرگی است. اولین چیزی که نیاز داریم هم جسارت و ریسک‌پذیری است. به همین دلیل بهتر است دوستانی که ایده و هنر و خلاقیتی دارند، آنها را عملی کنند و اجازه ندهند زندگی‌شان تکراری شود و از زندگی‌شان لذت ببرند.

عنوان نمایشگاه را بر چه اساسی انتخاب کردید؟
بر اساس بازگشت دوباره و جدایی از روزمرگی‌ها.

زینب علیپور طهرانی/روزنامه جام جم