جودو ایپون شد!

این ناکامی در حالی رقم خورد که پیش از این مسئولان این فدراسیون در مصاحبه‌های غیرکارشناسانه با رسانه‌های مختلف مدعی شده بودند که جودوکاران ایران اختلاف زیادی با جودوکاران درجه یک دنیا ندارند و آماده رفتن روی سکوی بازی‌های کشور‌های اسلامی هستند. بر کسی پوشیده نیست که جودوی ایران این روز‌ها حال خوبی ندارد. درست از زمانی که پروژه تعلیق این رشته در فدراسیون جهانی جودو کلید خورد، تا امروز که نزدیک به سه سال از آن می‌گذرد. حالا در شرایطی که تمرکز فدراسیون جودوی ایران در این سه سال تنها معطوف به امور داخلی بوده و به جز چند اردوی مشترک سطح پایین با تیم‌های عربی، هیچ برنامه اصولی و مدون برای تیم‌های ملی نداشته، چرا باید با این حجم از جودوکار در بازی‌های کشور‌های اسلامی به میدان برود و به ضعیف‌ترین شکل ممکن از دور رقابت‌ها حذف شود.

سومی جهان کجا و برد برابر سنگال کجا؟

مسئولان کمیته ملی المپیک که خود یک پای اصلی ماجرا‌های تعلیق جودو هستند به خوبی می‌دانند چه بر سر این رشته آمده و از سوء مدیریت آرش میراسماعیلی، رئیس پرحاشیه آن مطلع هستند. آیا بهتر نبود کمیته‌ای‌ها به جای اعزام پرهزینه جودوکاران به قونیه و این نمایش دور از انتظار، امتیاز دیگری برای آن‌ها در نظر می‌گرفتند تا از این طریق نسبت به لطمه‌های وارد شده به این رشته کمک کنند.

کوروش خسرویار، کارشناس جودو در این باره به جام‌جم می‌گوید: «همیشه در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک عرف بر این است که قبل از اعزام به هر رویدادی، با فدراسیون و کادر فنی رشته مربوطه نشست کارشناسانه می‌گذارند و صراحتا از رئیس فدراسیون می‌پرسند که قول چند مدال را در مسابقات می‌دهد. تا بر اساس این نظرات مجوز تعداد شرکت‌کننده را به فلان رویداد بدهند. به خصوص در شرایط فعلی که اقتصاد کشور نامناسب است و کمیته ملی المپیک هم شعارش این است که برای تمامی رویداد‌ها کاروانی کیفی را اعزام می‌کند. وقتی تیم‌های ملی جودوی با ترکیبی پرتعداد به بازی‌های همبستگی اعزام شدند، این بدان معنی است که فدراسیون جودو حتما گارانتی کسب مدال را به کمیته ملی المپیک داده که چنین ترکیبی را به قونیه فرستادند. اما حالا سوال اینجاست که چرا با وجود اعزام ۱۴ نفر ما نتوانستیم یک مدال در بخش انفرادی بگیرم. ما اگر به مسابقاتی رفته بودیم که همه کشور‌های مطرح دنیا مثل روسیه، ژاپن، آلمان، مغولستان، کره‌جنوبی در آن حضور داشتند و به آن‌ها می‌باختیم، حرفی نبود. می‌توانستیم توجیه کنیم و بگوییم، چون تعلیق هستیم، به مسابقات جهانی نمی‌رویم یا از فضای رقابت دور بودیم. اما وقتی به بازی‌هایی مثل کشور‌های اسلامی می‌رویم و به کامرون و نیجریه می‌بازیم دیگر جای دفاعی باقی نمی‌ماند. او ادامه می‌دهد: «ای کاش مسئولان حداقل از این فرصتی که به وجود آمد درست بهره می‌بردند تا ما از بازی‌های قونیه به عنوان یک ویترین استفاده می‌کردیم و با گرفتن نتایج مطلوب از حقانیت‌مان در بحث تعلیق دفاع می‌کردیم. با کمال ناراحتی باید بگویم که جودوی ایران تنها به یک شو تبدیل شده است. رئیس فدراسیون فقط دنبال جو سازی رسانه‌ای بیهوده است. اگر از فدراسیون پزشکی ورزشی استعلام بگیرید می‌بینید که آمار بیمه شدگان جودوی کشور از ۹۰ هزار نفر به ۲۲ هزار نفر ریزش پیدا کرده است. این یعنی فاجعه و این که چقدر ما در این چند سال اخیر از استاندار‌ها فاصله گرفتیم. این مقدار بازگشت به عقب اصلا منطقی نیست.»

داور بین المللی جودو توضیح می‌دهد: «درست است که تحریم شدیم، اما می‌توانستیم در همین مدت هم با برنامه‌های داخلی جوری این فضا را مدیریت کنیم که این‌گونه به قهقهرا نرویم. جودو همیشه از امید‌های مدال آوری ورزش ایران بوده و سرآمد ورزش‌های رزمی در دنیاست. ما به جایی رسیدیم که دارند برد مقابل سنگال را در بازی‌های اسلامی بزرگنمایی می‌کنند. جودو یک ناجی می‌خواهد و این ناجی هم به نظر من باید شخص اول ورزش کشور باشد. ما سال ۲۰۱۸ سوم جهان بودیم و دو مدال جهانی گرفتیم. آن وقت الان باید به خاطر برد مقابل سنگال خوشحال باشیم.»

منبع: روزنامه جام جم