درمیان شبکههای فعال و پرطرفدار صدای جمهوری اسلامی، دو شبکه رادیویی پیام و آوا در مقایسه با سایر شبکهها، گوی رضایت و استقبال شنوندگان را از نظر آمار مخاطبان از بقیه ربودهاند.
با آنکه با پیدایش و جذابیتهای تصویری و بصری در قاب و قالب تلویزیون، گمان بسیاری از مردم و کارشناسان براین بود که تلویزیون با حضور و نفوذ گسترده خود، بررادیو تاثیر گذاشته و انبوهی ازمخاطبان آن را جذب خواهد کرد و از رونق برنامههای رادیویی کاسته خواهد شد، ولی همت مدیران و کارشناسان، متخصصان، هنرمندان و مجریان کاربلد رادیو، با افزودن بر کیفیت و حتی کمیت برنامهها و شبکههای رادیویی، نادرستی این گمان را به اثبات رساند.
بهگونهای که امروزه شاهد پیوستگی و دلبستگیهای بیشتر مردم به آثار و تولیدات رادیویی هستیم. در همین فضاست که شبکههای آوا و پیام، خوش میدرخشند.
گرچه برنامههای رادیو پیام بر محور تولید و پخش اخبار، ترانه و برخی مطالب آموزشی و سرگرمکننده میچرخد و رادیو آوا هم صرفا به پخش ترانه میپردازد و هرکدام هم مخاطبان انبوه خود را دارند، اما نکتهای که جای آن را در این دو برنامه و شبکه فعال، خالی میکند، اینکه در پیام، کمبود و در آوا نبود برنامههای آموزشی ومفید است که وجود آن میتواند به کیفیت وغنای فرم و محتوای برنامهها اضافه کرده و مخاطبان بیشتری را جذب کند و این دوشبکه مخاطبانشان را از حالت «مصرف»زدگی رهایی بخشند. به عنوان نمونه، آوا به جای بسنده کردن به نام خواننده و ترانه، میتواند شناسنامهای کامل از خالقان ترانهها و حتی بیوگرافی خواننده یا آهنگساز و ترانهسرا ارائه کند و آوا را قویتر و غنیتر کند.
در هرصورت، این دوشبکه مهم و پرمخاطب، برای موفقیتهای بیشتر با توجه به نظر و نیاز و سلیقه مخاطب، مسیرهای تحولآفرین فراوان، پیش رو دارند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد