هیجان به «آب و آتش» زدن با شبکه نسیم!

یک پکیج هیجانانگیز و بانشاط به تهیهکنندگی رضا بختیاری که به یمن بداههگوییهای شیرین شهاب عباسی و سیاوش مفیدی، بدل شده به گزینه مورد علاقه خیلی از بینندگان شبکه نسیم تا بنشینند به تماشای شرکتکنندگانی که برای صعود به مراحل بالاتر، خود را به آب و آتش میزنند؛ آنچه به اذعان مجریانش در قسمت اول که وجه تسمیه جالب مسابقه نیز قرار گرفته است.مجریانی که در محدودیت رایج تنوع بصری در چنین مسابقاتی بار محتوای کلامی را به کمک میطلبند تا کار از ریتم نیفتد. بهویژه مفیدی و عباسی بهعنوان دو کمدین شناخته شده سالهاست تجربه همکاری دارند و در جریان اجرای آبوآتش با مهارت مکمل یکدیگر میشوند و شوخیها و کلکلهایشان را در تعامل با علیرضا احمدی، داور برنامه پر و بال میدهند؛ از جمله قضیه «تکاوری» و «تکآوری» مفیدی، یک خم و دوخم گرفتنشان، طنازی با اشاره به «بینوایان» ویکتور هوگو جلبنظر رندانه داور و.... در این میان بهرهگیری از صدای شاداب نریشن بهعنوان مجری سوم فرصت تکمیل جاهای خالی پازل اجرا را فراهم آورده و در انتقال اطلاعات درباره آیتمهای مسابقه و معرفی طنزآمیز بازیکنان دلچسب است. آبوآتش بسیاری از ویژگیهای یک مسابقه مهیج با ضرباهنگ تند را دارد. مسابقهای که مشخصا به لحاظ تولید مخاطرات و دشواریهای زیادی دارد و ضمن التزام به قواعد و مناسبات شبکه نسیم و بستر سیما، توانسته طیف متنوعی از بینندگان را پای تلویزیون بنشاند. گواه این ادعا غیر از آنچه به آمادهسازی و پخش سری سوم این برنامه منجر شده، استقبال شرکت کنندگانی از جمله آتشنشانان باشهامت که جزو ۱۵۰۰نفر ثبت نامکننده اولیه بودهاند و کامنتهای تماشاگران در تأیید و تمجید از بخشهای مختلف مسابقه نیز هست. بهروز گرایی و نوسازی نسبی در بهرهگیری از بازیهای سنتی و مسابقات کهن و آشنایی مثل طنابکشی، تسمه، دوزبازی، در آیتمهای مسابقه و تلفیق آنها با نمونههای جدید مانند استخر آب و استخر گل با مراحلی پرشور و حال، چون سرسره، پلههای معلق، کیسههای بوکس، دار حلقه و... از شاخصههای کلیدی آبوآتش است.از محوطه نسبتا وسیع دریاچه شهدای خلیجفارس با تمام قدرت مانوری که به گروه تولید داده بهعنوان لوکیشن تا دکور خوشرنگ و لعاب، مملو از جزئیات و ریزهکاری و مهندسیشدهای که در راستای تشدید القای حس هیجان به مخاطب ساختهاند و کاتهای سریع، همه و همه آبوآتش را از حصار نمونههای کلیشهای استودیویی نجات داده است. از سویی رعایت تمام جنبههای ایمنی در اجرای بخشهای گوناگون و پرتحرک آبوآتش نکته مهمی است که از نظر سازندگان دور نمانده. ناگفته نماند بهکارگیری رنگهای آبی، نارنجی و زرد در طراحی گرافیک مسابقه و همچنین لوگو در جهت طراوت بخشیدن به جلوههای بصری آن، پابهپای موسیقی کارگر افتاده و چشمگیر است. در نهایت اینکه آبوآتش در قالب مسابقاتی که ضامن بقای مخاطبان تلویزیون هستند، در عین الزام به تعیین برنده و اهدای کاپ، صرفا قهرمانپروری را ملاک قرار نمیدهد و بجد تمرکز مشهودی روی شادیآفرینی به عنوان خلأ این روزها هم دارد.روزنامه جام جم