یک قهرمان ایرانی

سیروس مقدم را بیشتر با سری مجموعه‌های «پایتخت» می‌شناسیم. کارگردانی که با این مجموعه طنز بیشتر مورد توجه مخاطبان تلویزیون قرار گرفت. اما او در زمینه کارهای پلیسی هم تجربیات خوب و موفقی دارد.

کد خبر: ۱۳۸۶۴۹۱

نویسنده زینب علیپور طهرانی - گروه رسانه

مجموعه «میکائیل» یکی از همین آثار تلویزیونی است که سال ۱۳۹۴ از شبکه یک پخش شد و این روز‌ها بازپخش آن روی شبکه آی‌فیلم است و در زمان پخش اول توانست عنوان پربیننده را از آن خود کند. میکائیل، داستان رسول رفیق میکائیل است که به اشتباه قربانی توطئه اشرار می‌شود. میکائیل (با بازی کامبیز دیرباز) که پلیس سختکوش و پرتلاشی است، برای استقرار نظم و آرامش بیشتر، عزم خود را جزم می‌کند و با تکیه بر حمایت‌های مردم، دل به دریا می‌زند و...

«میکائیل» هم سریال خوش‌ریتمی است و هم بازی‌ها و قصه خوبی دارد. کامبیز دیرباز که نقش اصلی این سریال را ایفا کرده، یک پلیس متفاوت و خاص است. چهره‌ای که مقدم از پلیس در این سریال به نمایش گذاشته، بسیار متفاوت از چیزی است که در سریال‌های تلویزیونی پیش از آن دیده بودیم.

بازی دیرباز هم متفاوت از سایر نقش‌هایی است که تا قبل از میکائیل ایفا کرده بود. به گفته خودش حتی برای بازی در این سریال وزن کم کرد ودر موتورسواری مهارت بسیاری به دست آورد و تمام تلاشش را کرد تا یک پلیس خاص را بازی کند. در کنارش متین ستوده که نقش خواهرش مهری را بازی کرد هم حضور متفاوتی در این سریال داشت.

مهری بسیار درونگرا و باصلابت بود و در طول داستان بین عشق و مهر خواهری درگیر بود. او توانست این ویژگی را در بازی‌اش به‌خوبی نشان بدهد. همچنین حضور علیرضا خمسه که هنوز هم با بردن نامش شخصیت بابا پنجعلی در «پایتخت» برایمان تداعی می‌شود، در میکائیل نقش آقاخان را بازی کرد. به گفته خودش آقاخان اولین نقش جدی و ضدقهرمانی بود که بازی کرده بود.

سایر بازیگران این مجموعه هم تا حدودی توانسته بودند حضور متفاوتی در این سریال داشته باشند. گرچه نویسنده در خلق برخی شخصیت‌های این سریال اغراق کرده بود، اما آن‌ها که سعید نعمت‌ا... را می‌شناسند می‌دانند قلم خاصی دارد و دیالوگ‌هایی که برای فیلمنامه‌هایش می‌نویسد، منحصر به فرد است. اما در شخصیت‌پردازی این سریال کمی اغراق کرده بود.

مثلا میکائیل بیش از حد وظیفه‌شناس بود یا نقطه مقابلش آقاخان بیش از حد بدطینت و سنگدل بود و... با این حال میکائیل با همه کاستی‌هایی که داشت، سریال خوش‌ساختی بود و توانست مردم را تا پایان با خود همراه کند. قاب‌بندی‌های خوبی داشت و خوش‌ریتم بود و حوصله مخاطب را سر نمی‌برد. انتخاب بازیگرانش هم منطقی و ایده‌آل بود. برای بازیگرانی که خود را با این نقش‌ها محک زدند و مخاطبی که پیش‌زمینه ذهنی از آن‌ها داشت، ولی با چهره متفاوتی در این سریال مواجه شد، چالش خوبی بود.

روزنامه جام جم