«نه» بزرگ به ساختار معیوب

قبل از ورود به بحث درباره اهمیت رأی مجمع عمومی به پذیرش فلسطین به‌عنوان یک دولت مستقل در سازمان ملل، باید این رأی را به‌عنوان مخالفت با ساختار فعلی و نحوه اداره این نهاد بین‌المللی تحلیل کرد. در واقع این رأی به مفهوم مخالفت با اداره شورای امنیت سازمان ملل متحد و تاثیرگذاری آمریکا و تعدادی از کشورهای اروپای غربی است که در طول سالیان متمادی، افکار عمومی و آرای اکثریت مردم جهان و کشورهای عضو سازمان ملل را نپذیرفته‌اند و با امتیازات غیرعادلانه‌ای که دارند مقابل جهان ایستاده‌اند. درواقع می‌توانیم بگوییم که رأی جمعه‌شب، یک «نه» بزرگ به دخالت‌های قدرت‌های بزرگ از طریق رأی وتو بود، چراکه در طول ایام گذشته به‌‌رغم بروز احساسات مردم جهان و نمایش افکار عمومی در اکثریت آرای اعضای سازمان ملل متحد، تعدادی از کشورها از جمله آمریکا مخالفت خودشان را با این موضوع اعلام کرده و به‌گونه‌ای به همه اعضای سازمان ملل، مستقیما دهن‌کجی کرده بودند.
نباید فراموش کنیم که در ماه‌‌‌های گذشته چندین‌بار مجمع عمومی سازمان ملل و تعداد کثیری از اعضای این نهاد بین‌المللی در مقابل حمایت آمریکا از جنایات نسل‌کشی و آپارتاید رژیم صهیونیستی، نظرات خود را به‌طور شفاف و به‌صورت مستقیم بیان کرده بودند اما هر نوبت آمریکایی‌ها با استفاده از حق وتو در مقابل رأی اکثریت ایستاده بودند و در‌واقع به‌گونه‌ای موضوع اداره مهم‌ترین نهاد بین‌المللی به‌خاطر آرای غیر‌منطقی و غیر‌مستدل آمریکایی‌ها به بن‌بست رسیده بود. از این بابت باید بگوییم که این اکثریت آرا، گامی به پیش برای تغییرات اساسی اداره مهم‌ترین نهاد بین‌المللی یعنی سازمان ملل است.
از طرف دیگر این حرکت جوانمردانه و شجاعانه، نشان داد که افکار عمومی جهان و خون ریخته شده مظلومان مقتدر غزه، توانسته است که حرکت جدیدی را در اداره جهان توسط مهم‌ترین نهاد بین‌المللی انجام دهد. از طرف دیگر این حرکت به مفهوم تقویت مقاومت فلسطین و حامیان آن به همراه افزایش روحیه و اداره مقاومت مردم غزه است.
این اکثریت آرا و این زاویه نگاه اکثریت اعضای سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که مخالفت اکثریت این آرا با دولت آمریکا کاملا محسوس است اما این‌که در جدایی‌ناپذیری اسرائیل و آمریکا در آینده تغییراتی حاصل شود امید زیادی وجود ندارد، زیرا مقامات آمریکایی ثابت کرده‌اند بدون حمایت از رژیم صهیونیستی در منطقه غرب آسیا نمی‌توانند به حیات استعماری خود در این منطقه ژئوپلیتیک ادامه دهند، بر این اساس به نظر نمی‌رسد تغییرات قابل‌توجهی در دیدگاه آمریکایی‌ها در حمایت از جانیان حاکم بر رژیم صهیونیستی به‌وجود آید، چراکه عنصر و هسته اولیه اداره جامعه آمریکا و اداره سرزمین‌های اشغالی از یک ریشه هستند و تغییرات امیدوارکننده‌ای در این زمینه متصور نخواهد بود.
بر این اساس بار دیگر باید تاکید کرد این حرکت اخیر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، عزم و اراده دولت‌های مستقل عضو این نهاد بین‌المللی را بر انجام تغییرات اساسی برای اداره این سازمان محکم و استوارتر خواهد کرد.