نخست دعوت به کنارگذاشتن اختلافات و دوم همکاری در اداره امور؛ اما در مورد اول توجه ایشان را به این نکته جلب میکنم که مردم ما عموما با هم اختلاف و نزاعی ندارند، البته تفاوت سلیقه دارند که آن هم امری طبیعی است و درهرزمان بهاقتضای شرایط و موقعیت، مانند شرکت در انتخابات ظهور و بروز پیدا میکند. بحمدا... تاکنون انتخابات ما جز در مواردی بسیاراندک که از شمار انگشتان دست هم بیرون نیست، شاهد نزاع بین مردم نبوده که این حاکی از همگرایی ملی و دینی مردم کشور ما است. اختلاف که گاه به مرحله نزاع هم کشیده میشود، عمدتا بین سیاسیون و خودحقپنداری آنهاست.بنابراین توصیه مردم به خودداری از اختلاف نهتنها موردی ندارد، بلکه ممکن است این شائبه را بهوجود بیاورد که لابد مردم با هم اختلاف دارند که رئیسجمهور اینقدر روی آن اصرار دارند. و البته این دادن یک نشانی غلط به آنهایی هم هست که وحدت ملت ایران را برنمیتابند و بهدنبال ایجاد رخنه در صفوف مردم هستند.
اما در مورد دوم که فراخوان مردم به مشارکت در سازندگی است، که امر بسیار مطلوبی هم هست، نیاز به فراهمآوردن مقدمات و زمینه مشارکت دارد که البته مسئولیت این فراهمآوری متوجه دولتمردان است. شاید مناسب باشد که رئیسجمهور محترم بهعنوان یک تکلیف، همه وزارتخانهها و سازمانهای زیرمجموعه دولت و حتی بهاعتبار مسئولیتی که درقبال قانون اساسی دارد، سایر نهادها را مکلف کنند تا هریک بهاقتضای ماموریت خود دریک بازه زمانی معین، طرحی برای زمینهسازی حضورومشارکت اقشارمختلف مردم در سازندگی و پیشرفت کشور را فراهم آورند.