اسرائیل با وجود تهدیدهای لفظی، بهدلایل امنیتی و باچراغ سبز آمریکا، حملات خود به مواضع هیات تحریرالشام و نیروهای حامی دمشق در سوریه را ادامه میدهد تا مانع از تقویت ترکیه و اخوان درمرزهایش شود.همزمان اسرائیل نگران است که سلاحهای پیشرفته در سوریه به دست ترکیه یا اخوان بیفتد، بنابراین بمباران مواضع نظامی سوریه ادامه دارد.
درهمین حین، آمریکا و اتحادیه اروپا اعتماد کامل به اردوغان ندارند اما بهدلیل موقعیت استراتژیک ترکیه در ناتو، مجبور به تعامل هستند. ترکیه بهدنبال حوزه نفوذ در شمال سوریه (به بهانه مقابله با کردها) است اما با مخالفت روسیه، ایران و حتی عربستان روبهروست. این احتمال وجود دارد که فشار کاخ سفید، مانع از توافق کامل ترکیه ــ روسیه بر سر سوریه پسااسد شود و این مسأله موضع حامیان دمشق را تضعیف میکند.
تنش اخیر ترکیه وغرب (مثل ممانعت اروپا از صادرات ترکیه و مخالفت با عضویت آنکارا در اتحادیه) باعث شد که اردوغان به سمت روسیه و بازی مستقل منطقهای متمایل شود اما هنوز وابستگی به دلار و ناتو، مانع از قطع کامل رابطه است. از سمت غرب، ترامپ با شعار «دوستیبا اردوغان» سعی دارد از این شکاف برای کاهش نفوذ اروپا استفاده کند اما در عمل، سیاست آمریکا در خاورمیانه تغییر محسوسی نکرده است. ارتش رژیم اشغالگر قدس از خلأ قدرت برای پیشروی در سوریه استفاده میکند و عربستان و امارات ترجیح میدهند سوریه تحت کنترل یک دولت مرکزی ضعیف باقی بماند تا نفوذ ترکیه و اخوان محدود شود.سرکردگان هیات تحریرالشام سعی میکنند با بهرهبرداری تبلیغات ضدصهیونیستی، پایگاه مردمی خود در جهان عرب را تقویت کنند اما منابع مالی و نظامی محدود هستند و بدون حمایت کامل آنکارا، توان مانور کمی دارند.
در چنین شرایطی احتمال ترور افرادی چون ابومحمد جولانی، سرکرده هیات تحریرالشام وجود دارد اما این سناریو احتمال کمی برای اجرا دارد.