باید این حقیقت را بپذیریم که زمین با منابع طبیعی، آب، هوا و اکوسیستمهای متنوعی که حیات را ممکن میسازند؛ هنوز تنها سیارهایست که شرایط لازم برای زندگی انسان را دارد. اگر از آن به درستی مراقبت نکنیم، منابعاش نابود میشوند و زندگی بشر به خطر میافتد. آلودگی هوا، گرم شدن زمین، جنگلزدایی و انقراض گونهها پیامدهای بیتوجهی ما هستند. محافظت از محیط زیست، بازیافت، صرفهجویی در مصرف انرژی و استفاده از منابع تجدیدپذیر اقداماتی ضروریاند. زمین خانه مشترک همه ماست و این مسئولیت ماست که آن را برای نسلهای آینده قابل زیستن نگه داریم.
چگونه آب به شکلگیری اولیه زمین کمک کرده است
تحقیقات جدید به رهبری دانشگاه کرتین نشان میدهد که آب نقش بسیار بزرگتری از آنچه قبلا تصور میشد در شکلگیری قارههای اولیه زمین داشته است. این مطالعه که در مجله Communications Earth & Environment منتشر شده است، بر روی سنگهای ۱.۶میلیارد ساله در منطقه جورجتاون در شمال شرقی کوئینزلند استرالیا انجام شد که برخی از بهترین قطعات حفظ شده پوسته قارهای زمین را در خود جای داده است.دکتر سیلویا ولانته، سرپرست این پژوهش، اظهار داشت که این یافتهها میتوانند درک ما از نقش آب درتکامل اولیه زمین واهمیت آن درشکلگیری قارهها را بازتعریف کنند. سنگهای آتشفشانی در کف اقیانوسها فوران کرده و با آب داغ تغییر یافتهاند. این سنگهای غنی از آب به عمق پوسته زمین منتقل شده و با ورود آب اضافی، در دمای ۷۰۰ تا ۷۵۰ درجه سانتیگراد ذوب شدند. تحلیل سطح اکسیژن سنگها نشان داد که دو منبع آب یکی ازسنگهای آتشفشانی ودیگری ازگوشته زمین باعث واکنش زنجیرهای ذوب شدندکه میلیونها سال طول کشید و به تشکیل بلوکهای سازنده قارهها کمک کرد. این مطالعه بر اهمیت حرکت آب در گوشته زمین برای شکلگیری مناظر اولیه سیاره تاکید دارد.
پایرودها در سراسر جهان در دهههای آینده شورتر میشوند
در پایرودها، جایی که رودخانهها و دریا به هم میرسند، آب شور و شیرین دائما در رقابت هستند. تحقیقات جدید دانشگاه اوترخت و دلتارس نشان میدهد که به دلیل تغییرات اقلیمی، نفوذ آب شور به سمت بالادست رودخانهها در حال افزایش است. بررسی ۱۸ پایرود در سراسر جهان نشان داد که در ۸۹ درصد موارد، جبهه آب شور به دلیل بالا آمدن سطح دریا و کاهش جریان رودخانهها، به ویژه در تابستان، به سمت بالادست حرکت میکند. مناطق دچار خشکسالی در دهههای آینده شورتر خواهند شد. به گفته هوئیب دو سوارت، در دورههای خشک، آب شور میتواند تا ۳۵ کیلومتر به داخل نفوذ کند و تا پایان قرن، این نفوذ ممکن است ۱۰ تا ۱۵کیلومتر بیشتر شود.این مطالعه، منتشرشده در Nature Communications، نشان میدهد که تا پایان قرن، تاثیر بالا آمدن سطح دریا بر نفوذ آب شور دو برابر کاهش جریان رودخانه خواهد بود. این امر میتواند کشاورزی، اکوسیستمها و دسترسی به آب شیرین را در مناطق ساحلی تهدید کند. برای سازگاری، باید به مدیریت بهتر آب، استفاده از محصولات مقاوم به شوری و بازنگری در صنایع پرمصرف آب روی آورد. دسترسی نامحدود به آب شیرین دیگر تضمینشده نیست.
کشف ترکیبات پوسته زمین در ابتدای پیدایش
محققان کشف جدیدی انجام دادهاند که تاریخ اولیه زمینشناسی را تغییر میدهد وباورها درمورد چگونگی شکلگیری قارهها و زمان شروع تکتونیک صفحهای را به چالش میکشد. تحقیقات جدید منتشرشده درمجلهNature نشان میدهد پوسته اولیه زمین، که حدود ۴.۵میلیارد سال پیش تشکیل شد، ویژگیهای شیمیایی مشابه پوسته سیاره امروزی داشته است. این کشف که توسط پروفسور سایمون ترنر از دانشگاه مککوآری رهبری شد، برخلاف تصور رایج که امضای شیمیایی خاص قارهها (کمبود عنصر نیوبیوم)به قوس صفحات تکتونیکی وابسته است،این مطالعه نشان داد که این امضا در «پروتوپوسته» (پوسته اولیه زمین در دوره هادئن ۴.۵میلیارد سال پیش) بهطور طبیعی و بدون نیاز به تکتونیک صفحهای ایجاد شده است. مدلهای ریاضی نشان دادند که در شرایط اولیه زمین، نیوبیوم به دلیل جذب به فلزات به هسته زمین فرو رفت و این فرآیند امضای شیمیایی مشابه قارههای امروزی را ایجاد کرد. پوسته اولیه تحت تاثیر بمباران شهابسنگی، تکهتکه شد؛ با حرکات اولیه صفحات و تاثیرات شهابسنگی، غنی ازسیلیکا شد وپایه قارهها را تشکیل داد.این کشف درک ما از فرآیندهای زمینشناختی اولیه زمین را تغییر میدهد و دیدگاه جدیدی درباره تشکیل قارهها در سیارات صخرهای دیگر ارائه میکند.
گرمایش جهانی، موجهای گرمایی را سه برابر کرده است
تیمی از دانشمندان محیطزیست و هواشناسان با استفاده از مدلی که دمای سطح دریا را در نبود گرمایش جهانی شبیهسازی کرد، دریافتند که گرمایش جهانی باعث افزایش دمای سطح دریا شده است.
نتایج پژوهش آنها در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است. این مدل، با دادههای تاریخی از سال ۱۹۴۰ تا ۲۰۲۳، روندهای بلندمدت دمای سطح دریا را بررسی کردوتغییرات موجهای گرمایی دریایی را در ۸۰ سال گذشته نشان داد. موجهای گرمایی دریایی، که در آن بخشهایی از سطح دریا برای مدتی گرمتر از حد معمول هستند، به دلیل افزایش تبخیر، میتوانند طوفانهای بیشتری ایجاد کنند وبه اکوسیستمهای دریایی مانند علفزارهای دریایی آسیب برسانند. مقایسهها نشان داد که نیمی از موجهای گرمایی دریایی از سال ۲۰۰۰ بدون گرمایش جهانی رخ نمیدادند. این موجها اکنون مکررتر، شدیدتر و حدود یک درجه سانتیگراد گرمتر هستند. تعداد روزهای موج گرمایی شدید از ۱۵روز در سال دردهه۱۹۴۰ به۵۰روز درحال حاضر افزایش یافته ودربرخی مناطق، مانند اقیانوس هند، تا ۸۰ روز در سال میرسد. کاهش انتشار گازهای گلخانهای تنها راهحل پیشنهادی برای جلوگیری از گرمایش بیشتر است.