ورزشکاران، پیروزی ایران را تکمیل کردند

خسروی‌وفا در گفت‌وگویی صریح و بی‌پرده، از فلسفه مدیریتی خود می‌گوید: دوری از حاشیه، تمرکز بر عملکرد و شنیدن نقدهای سازنده. او که به‌ندرت تن به مصاحبه می‌دهد، معتقد است پاسخگویی به هر نقدی، انسجام مجموعه را بر هم می‌زند و ترجیح می‌دهد با کار اجرایی، پاسخگوی انتظارات باشد. گفت‌وگوی جام‌جم با رئیس کمیته ملی المپیک را در ادامه می‌خوانید.  

آقای خسروی وفا! طبق عادت دیرین هنوز هم کم مصاحبه می‌کنید. 
بله، من خیلی کم مصاحبه می‌کنم یا بهتر است بگویم اصلا مصاحبه نمی‌کنم. علتش هم این است که بعضی مواقع احساس می‌کنم مصاحبه با رسانه، انسجام را برهم می‌زند و باعث سوءتفاهم می‌شود. همین‌ها باعث می‌شود از اهدافم دور شوم. اتفاقا چندوقت پیش که به گفت‌وگوی ویژه خبری نرفتم، از من پرسیدند چرا مصاحبه نمی‌کنید که گفتم مردم از مصاحبه خوش‌شان نمی‌آید. وقتی می‌بینم مسئولی مصاحبه می‌کند کانال تلویزیون را عوض می‌کنم  همان‌طور  شاید خیلی‌ها وقتی می‌بینند من مصاحبه می‌کنم کانال را عوض کنند. دوست دارم کار اجرایی انجام دهم و به‌جای مصاحبه با عملکردم صحبت کنم. در این مدت نقدهای زیادی درباره من شد اما به هیچکدام جواب ندادم. این نقدها هم بحق بود هم ناحق اما نمی‌توانم هر روز وقتم را بگذارم برای پاسخ دادن پس سعی می‌کنم بیشتر شنونده باشم و اگر نقدی سازنده باشد باید ممنون باشم و کارم را اصلاح کنم. اگر هم درست نیست، از آن عبور می‌کنم. چون جواب دادن ما چیزی را درست نمی‌کند. ما در خیلی از موارد اتفاقا جواب‌های منطقی داشتیم اما سکوت کردیم چون باور داریم همین که بخواهی جواب هر نقدی را بدهی، انسجام مجموعه‌ات برهم می‌خورد. 
 
یکی ازچالش‌های این روزهای فدراسیون‌های ورزشی،انتصاب سرپرست بعد از اتمام دوره ریاست است؛ موضوعی که به‌شدت روی عملکرد فدراسیون‌ها تأثیر منفی گذاشته. نظر شما به‌عنوان رئیس کمیته ملی المپیک در این باره چیست؟ 
اگر نظر من را می‌خواهید سرپرست گذاشتن در رأس فدراسیون‌های ورزشی سم است. شما فرض کنید چهار ماه یا سه ماه مانده به پایان دوره ریاست جمهوری، دولت با سرپرست اداره شود. می‌دانید در کشور چه اتفاقاتی خواهد افتاد؟ اینجا هم همین است. چه اشکالی دارد اگر رئیس فدراسیون بر مسند کار باشد و انتخابات برگزار شود. با ثبات و بدون حاشیه. الان متأسفانه یکی از دوران‌هایی است که از سرپرست در رأس فدراسیون‌های ورزشی زیاد استفاده می‌کنیم و نتیجه‌اش یقینا بر عملکرد فدراسیون‌ها تأثیر منفی خواهد گذاشت. سرپرست چون به‌صورت موقت در رأس کار قرار می‌گیرد امکان دارد جسورانه یا دلسوزانه تصمیم نگیرد. گاهی هم چون اشراف ندارد، ممکن است در آن رشته تخصصی تصمیمات اشتباه بگیرد. همه اینها ثمره‌اش ایجاد میوه‌های تلخ در سبد مدیریت ورزش کشور است. البته فقط هم بحث سرپرستی نیست. انتخاب بد یک رئیس فدراسیون هم چهار سال برای ورزش کشور هزینه دارد. 
 
چه کسی مسئول این اتفاقات است؟ 
به عقیده من فدراسیون‌ها باید استقلال داشته باشند. کمیته ملی المپیک فقط تأییدکننده انتخابات است. هر جا اختلاف نظری پیش بیاید کمیته بین‌المللی المپیک از کمیته ملی المپیک می‌خواهد ورود کند. نمونه‌اش در انتخابات فدراسیون ورزش‌های سه‌گانه یا ژیمناستیک. IOC به ما گفت و ما هم ورود کردیم و حل شد. وزارت ورزش هم باید نقش نظارتی داشته باشد و ما در ورزش کشور نباید برویم به این سمت که این نظارت‌ها تبدیل به دخالت شود. چه از سوی کمیته و چه از سوی وزارت ورزش. به این خاطر می‌گویم اگر فدراسیون‌ها استقلال داشته باشند این مسائل خود به خود حل می‌شود. 
 
به‌نظر می آید در مقطع کنونی ازحیث اختیارات ومسائل مالی اختلافاتی بین وزارت ورزش وکمیته درحال ریشه دواندن است.
همیشه در کنار وزارت ورزش هستیم اما در عین حال به هیچ‌وجه اجازه نمی‌دهم خدشه‌ای به استقلال کمیته ملی المپیک وارد شود. این را هم به آقای حمید سجادی گفته بودم، هم به آقای کیومرث هاشمی و هم به آقای دنیامالی اما هیچ‌وقت جلوی حاکمیت نخواهم ایستاد چون برای من حاکمیت ارجحیت دارد بر اصل ورزش. در همه دنیا هم همین‌طور است. همین ترامپ دیوانه را ببینید! وقتی در آمریکا دو ورزشگاه سرود این کشور را نمی‌خوانند دستور می‌دهد باید خاک آمریکا را ترک کنند. این یعنی حاکمیت. در همه جای دنیا وقتی ورزشکاری قوانین اجتماعی را زیر پا می‌گذارد محروم می‌شود.  
 
در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اقدامات خوبی از سوی جامعه ورزش ا‌ز جمله کمیته ملی المپیک صورت گرفت. بد نیست در این باره هم صحبت کنید. 
قبل از هر چیز کمیته ملی المپیک و شخص بنده وظیفه خود می‌دانستیم طی نامه‌ای خطاب به مردم عزیز، از همبستگی ملت بزرگ ایران، جامعه ورزش کشور، مسئولان و فرزندان این مرز و بوم و افتخارآفرینان رشته‌های مختلف که با توجه به شرایط خاص کشور ضمن دفاع تمام‌قد از تمامیت ارضی کشور، دین خود را نسبت به سرود و پرچم مقدس کشورمان در برابر دیدگاه جهانیان ادا کردند، تشکر  کنیم. در ابعاد بین‌المللی هم مستندسازی خوبی صورت گرفت با این پیام که این جنگ تحمیلی به جامعه ورزش ایران آسیب جدی رسانده.  همین موارد را داریم منعکس می‌کنیم تا دنیا بداند این جنگ تحمیلی چه خسارت‌ها و آسیب‌هایی به ورزش ایران وارد کرده است. این کارها در ذهنیت آنها تأثیر خواهد گذاشت.  
 
از اینجا به بعد چه اقدامات مؤثری می‌توان انجام داد؟ 
پیشنهاد من این است که ورزشکاران باید پای کار باشند. کمیسیون ورزشکاران تنها کمیسیونی است که مستقیما می‌تواند با IOC مکاتبه کند. حتی فعالیت ورزشکاران در فضای مجازی هم تأثیرگذار است و دیده می‌شود. حتی خود ملی‌پوشان می‌توانند نامه رسمی بزنند به کمیته بین‌المللی المپیک. اینها در تصمیم‌گیری‌ها مؤثرند.
 
در فضای کنونی کشور آیا انتظارات کمیته ملی المپیک از خبرنگاران اعزامی به رویدادها هم تغییر کرده؟ 
صددرصد همین‌طور است. واقعیت این است که امروزه دیگر کسی دنبال خبر نیست. اگر ۲۰سال پیش همه پیگیر خبر در روزنامه‌ها یا تلویزیون بودند الان به‌صورت آنلاین به خبر دسترسی دارند. لذا الان دیگر باید برویم به این سمت که در جریان تورنمنت‌ها خبرنگاران در کنار بحث خبر، به تولید محتوای رسانه‌ای جذاب و تأثیرگذار بپردازند. الان دیگر جواب نمی‌دهد که خبرنگار را با نگاه ۲۰سال پیش به مسابقات ببریم. الان دیگر باید دنبال اشرافیت در میدان باشیم و از زوایای مختلف به اطلاع‌رسانی یک رویداد پرداخت. 
 
روزی که بر مسندریاست کمیته ملی المپیک نشستید با شما مصاحبه‌ای داشتیم و گفتید یکی از برنامه‌های ما حفظ سرمایه‌های کشور است.هنوز بر همان مواضع هستید؟
بله، هستیم. بسیاری از سرمایه‌های ما به‌خاطر سوء‌مدیریت از کشور می‌روند. بغض دارند. باور کنید هیچکدام از این سرمایه‌ها در آن طرف آب، شرایط خوبی ندارد. حداقل می‌توانم بگویم اکثرشان اما چون با آنها در داخل کشور خوب برخورد نشده رفته‌اند. اینجا همه ما مسئول هستیم. از من به‌عنوان رئیس کمیته ملی المپیک تا رئیس فدراسیون و شخص وزیر. ما نه‌تنها باید سرمایه‌ها را حفظ کنیم که هر زمان آنهایی که رفته‌اند اگر خواستند برگردند باید کمک‌شان کنیم.  
 
در مورد تیم فوتبال امید هم توضیح می‌دهید؟ 
کمیته ملی المپیک درباره تیم فوتبال امید در این چند ساله هیچ گونه دخالتی نداشته است. این را مستند خدمت‌تان می‌گویم. ما فقط هزینه‌ها را پرداخت می‌کنیم. در گذشته سرپرست تیم را هم کمیته انتخاب می‌کرد که در بازی‌های آسیایی هانگژو این کار را نکردیم. آقایان تاج و قلعه‌نویی آمدند دفتر من و گفتند بهتر است فلانی سرپرست باشد. گفتم مانعی ندارد. در این دوره هم نامه کتبی نوشته‌ایم به آقای وزیر و رونوشت آن را برای آقای تاج فرستاده‌ایم که کمیته ملی المپیک در زمینه تیم امید به هیچ‌وجه دخالت نمی‌کند و فقط جنبه حمایتی دارد. زودتر گفتیم تا هیچ حرف و حدیثی باقی نماند. یعنی الان پاسخگوی نتایج تیم امید کیست؟ فدراسیون فوتبال.  
 
دو اعزام بین‌المللی در پیش داریم: یکی المپیک نوجوانان در بحرین و یکی هم بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی. مبنای کمیته ملی المپیک برای این دو رویداد اعزام کیفی ورزشکار است یا کمی آن؟ 
شعار ما و وزارت ورزش برای رقابت‌های المپیک جوانان اعزام کیفی است، منتها این نکته را هم باید در نظر داشت که برای رده سنی نوجوانان و جوانان شاخص‌های درستی برای اعزام کیفی در دسترس نیست. وقتی رده سنی ورزشکاران اعزامی بین ۱۴ تا ۱۷سال است و خیلی‌ها برای اولین بار به مسافرت خارجی می‌روند، امکان شناسایی رقبا وجود ندارد که بخواهیم با قاطعیت از اعزام کیفی حرف بزنیم.  قصد داریم بهترین‌ها را به مسابقات ببریم. از این منظر اعزام کیفی است اما این‌که نفرات اعزامی همه نزدیک به مدال باشند، نه. در مورد بازی‌‌های همبستگی کشورهای اسلامی هم همین سیاست را دنبال می‌کنیم. 

قدردانی  رئیس کمیته ملی المپیک از مسئولان و افتخارآفرینان ورزش کشور
محمود خسروی‌وفا، رئیس کمیته ملی المپیک، طی نامه‌ای از همبستگی ملت بزرگ ایران به خصوص جامعه ورزش کشور، مسئولان و فرزندان این مرز و بوم با توجه به شرایط خاص کشور تشکر کرد.
در متن نامه آمده است:
رؤسای عزیز فدراسیون‌های ورزشی و قهرمانان و ورزشکاران محبوب کشور
وقتی عزم جزم کردم تا سپاس خود را نثار این همه بزرگواری و عظمت روحی و ایستادگی شما مقابل تجاوز ستمگران کنم؛ قلم را یارای تحمل نبود. کار شگرف و بزرگ شما در حوصله ذهن‌ها نمی‌گنجد؛ حمایت شما قهرمانان میدان سرافرازی، به هنگامه حضور در صحنه، سلام نظامی زیبایتان در زمان پخش سرود مقدس جمهوری اسلامی، بیانیه‌ها و پیام‌های خالصانه‌تان همگی حکایت از عشق شما به وطن و مردم دلیر و خداجوی آن داشت. عاقلان جهان باید به احترام این همه عشق و اخلاص کلاه از سر برداشته، بر کودکی عقل مقابل بزرگی این روح، زبان به اعتراف بگشایند. وفاداری شما به آرمان‌های شهدا، ایستادگی‌تان مقابل ظالمان جهان که اساس ورزش است، بدون تردید در جریده عالم ثبت خواهد شد.
رفتار شما حالا قداستی دیگر به میدان ورزش بخشید وهرکدام از ما برخودمی‌بالیم که نام‌مان درکنارشما،اسوه‌های پهلوانی است.
نیک می‌دانید این همه خوبی ریشه در استواری شخصیت مادرانی دارد که چون کوه ایستادند و از خدا خواستند تا هدیه آنها را بپذیرد. ما و شما شاهد ایثارگری پدران و مادران، همسران ملکوتی بودیم که گرچه در زمین بودند اما سر در آسمان داشتند. کجا گرفتاران عالم خاک می‌توانند درک کنند طمأنینه و آرامش آنهایی که عزیزان خود را در راه آن معشوق ازلی و معبود ابدی قربانی کردند؟
ما و شما مقابل بزرگی این ملت سر تعظیم فرود می‌آوریم و با خدای خود عهد می‌بندیم تا جان در بدن داریم بر بیعت خود با این آسمانی‌های حاضر در زمین با رهنمودهای فرمانده کل قوا وفادار بمانیم.
بر خود فرض می‌دانم نه به وسعت کار بزرگ شما که به اندازه بضاعت خود، سپاسگزارتان باشم و از حضرت حق سربلندی شما را در کنار نام پرآوازه جمهوری اسلامی ایران تمنا داشته باشم.