امروز کسری بودجه از طریق تولید و افزایش درآمدهای مالیاتی، ناترازی ارزی از محل تولید و افزایش صادرات و بازگشت ارز وحل مسأله فقر ازراه رشد اقتصادی حل میشود. امروز راهی جز ایجاد درآمد و تولید و رشد اقتصادی نداریم و اگر رشد ۸ درصد اقتصادی محقق نشود، مشکلی حل نخواهد شد. در سال ۲۰۱۰ ایران بااختلاف رتبه نخست رادر تولید ناخالص داخلی داشت اما امروز با اختلاف رتبه پنجم هستیم. بنابراین باید بپذیریم که بدون تحقق رشد ۸ درصد، مشکلات کشور حل نخواهد شد. رشد ۸ درصدی فقط در صورتی محقق میشود که احکام برنامه هفتم به درستی اجرا شود. برای نمونه، یکی از احکام مهم برنامه، رفع معافیتهای مالیاتی غیرضرور است که رقم آن حدود ۲۰۰۰ همت برآورد میشود اما چرا دولت به تکالیف خود در رفع معافیتهای مالیاتی عمل نمیکند؛ چرا باید یک کارمند جزء ضریب مالیاتی ۱۰ درصد داشته باشد، یک بقالی محلی ۲۰ تا ۲۵ درصد مالیات بپردازد اما شرکتی که ۲۰ هزار میلیارد تومان سود دارد، فقط یک درصد مالیات پرداخت کند؟ اگر دولت همین یک تکلیف را بهدرستی انجام میداد، امروز ۲۰۰۰ همت به درآمدهای پایدار کشور افزوده میشد. وزیر وقت اقتصاد اعلام کرد برای تحقق رشد ۸ درصدی، کشور به ۷۹۸۴ همت سرمایهگذاری نیاز دارد که از این میان ۵۲۹۱ همت آن از راه ظرفیتهای داخلی قابل تأمین است، این یعنی حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد منابع رشد ۸ درصدی قابل تحقق است. اگر درست به برنامه عمل کنیم یعنی تجهیز منابع، اصلاح معافیتهای مالیاتی، اجرای طرحهای پیشران، فعالسازی کریدورهای شمال- جنوب و بهینهسازی مصرف انرژی را انجام دهیم به طور قطع رشد اقتصادی ۸ درصدی محقق خواهد شد.