درگیری بر سر جارو، رنگ خون گرفت

به گزارش خبرنگار جام‌جم، تحقیقات جنایی در این پرونده از روز جمعه ۳۰ تیرماه سال ۱۴۰۲ و با گزارش درگیری دسته‌جمعی در محله مولوی و قتل پسری آغاز شد. مرد رهگذر تلفنی با ۱۱۰ تماس گرفت و گفت چند پسر جوان که اتباع خارجی هستند با چاقو به جان هم افتاده‌اند و یکی از آنها  به شدت زخمی شده است. وقتی مأموران پلیس به محل رسیدند با جسد پسر ۲۳ ساله‌ای به نام مسعود روبه‌رو شدند که با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده بود. بررسی‌ها نشان داد مقتول، افغان و رفتگر شهرداری است و ساعتی قبل به‌خاطر یک جارو همراه تعدادی از دوستانش با چند نفر از هم‌ولایتی‌هایش درگیر شده و با ضربه چاقوی یکی از عاملان درگیری به نام بشیر به قتل رسیده است.
 یکی از دوستان مقتول به مأموران گفت: «ما همه به‌عنوان رفتگر و زباله‌جمع‌کن زیر نظر شرکت پیمانکاری شهرداری هستیم و در ساختمان چهار طبقه‌ای که پیمانکار برای ما اجاره کرده، زندگی می‌کنیم. چند ساعت قبل یکی از هم‌ولایتی‌هایم به نام رحمت سراغم آمد و گفت من جاروی خواهر‌زاده او را برداشته‌ام. به او گفتم جارو متعلق به خودم است اما او با برادرش و چند نفر از دوستانش مرا کتک زدند. بعد چند نفری برای تلافی سراغ آنها رفتیم و با هم درگیر شدیم. یکی از دوستان رحمت به نام بشیر با چاقو مسعود را به قتل رساند و فرار کرد.» شاهدان دیگر هم همه تأیید کردند که بشیر، مسعود را با چاقو به قتل رسانده است. درادامه تحقیقات معلوم شد متهمان از تهران به مکان نامعلومی گریخته‌اند. سرانجام  مأموران پلیس، قاتل و رحمت را در یکی از شهر‌های مرزی در شرق ایران و قبل از خروج از کشور بازداشت کردند. بشیر با انکار جرمش ادعای عجیبی را مطرح کرد. وی گفت: «مقتول دشمنان زیادی داشت و احتمال می‌دهم فردی در درگیری از فرصت استفاده کرده و او را به قتل رسانده است. پس از حادثه من ترسیدم و همراه دوستانم فرار کردم. قرار بود به افغانستان برویم و با میانجیگری ریش‌سفیدان مساله را حل کنیم.»
با تکمیل تحقیقات، پرونده برای محاکمه به شعبه سیزدهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد. دیروز به این پرونده رسیدگی شد که اولیای‌دم در دادگاه حاضر نشدند. بشیر هم با رد اتهامش گفت‌: «این درگیری بر سر یک جارو شروع شد. ما برای شهرداری کار می‌کردیم و هرکدام جاروی خود را نشان‌دار کرده بودیم. من در هواخواهی از دوستم وارد درگیری شدم و فقط یک ضربه به مسعود زدم که کشنده نبود. غیر از من هفت نفر دیگر هم در این دعوا شرکت داشتند که دو نفرشان با مسعود اختلاف قدیمی و ناموسی داشتند. این اختلاف بر سر یک زن و در افغانستان بود. احتمال می‌دهم آنها به خاطر اختلافی که داشتند، مرتکب قتل شده باشند.»
پس از دفاعیات متهم قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.