مائوتسه تونگ، رهبر حزب کمونیست چین و چانگ کای چک، رهبر حزب ملِیگرای کومینتانگ بیش از 30 سال با یکدیگر جنگیده بودند. سرانجام با شکست چانگ کای چک او ناگزیر میشود به جزیره فرمز (تایوان امروزی) فرار کند و در آنجا حکومتی به نام جمهوری ملی چین را تاسیس میکند.
مائوتسه تونگ 55 ساله رهبر فاتح به ریاست جمهوری چین دست می یابد و نزدیکترین یارش، چوئن لای نخستوزیر چین میشود.
ثبات بازیافته این تصور را ایجاد کرد که همانگونه که در گذشته تقریبا هر 300 سال یک بار بعد از یک دوران طولانی هرج و مرج یک سلسله جدید امپراتوران چین به قدرت میرسید، اکنون نیز اوضاع آرام خواهد شد.
این ثبات فقط ظاهر ماجرا بود. کشتار مخالفان رژیم کمونیستی و عواقب ناشی از مصادره زمینها موجب قربانی شدن میلیونها نفر از مردم چین شدند.
علاوه بر این مائوتسه تونگ در دوران قدرت خود طرحهایی مانند «جنبش صدگل»، «جهش بزرگ به جلو» و «انقلاب فرهنگی» را در پیش گرفت که در جریان هر یک از آنها دهها میلیون چینی بیگناه جان خود را از دست دادند.
با مرگ مائو در سال 1976 میلادی رهبران براگماتیک تحت رهبری دنگ شیائوپینگ ظهور کردند که به دوران فاجعهبار چین خاتمه دادند و امید یک زندگی بهتر در این کشور پهناور و پرجمعیت آرام آرام تحقق گرفت و چین از انزوای دوره مائو خارج شد.
به این ترتیب، در روز اول اکتبر سال 1949 میلادی مائوتسه تونگ، رهبر فاتح حزب کمونیست از بالکن دربار سابق امپراتوران چین در شهر پکن که بر میدان «تیان آن من» مشرف بود تاسیس جمهوری خلق چین را اعلام کرد.
پس از تاسیس جمهوری خلق چین و به قدرت رسیدن مائو ، دهها میلیون چینی بر اثر سیاستهای غلط او جان خود را از دست دادند تا اینکه با مرگ مائو و به قدرت رسیدن رهبران پراگماتیک برگ تازهای در تاریخ این کشور پهناور و پرجمعیت گشوده شد که امروز نتایج مثبت آن در زندگی مردم چین کاملا ملموس است.
از آن پس روز اول اکتبر به روز جشن ملی در چین کمونیست تبدیل شد.
بهرام افتخاری
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد