فناوری نانو در خدمت کشاورزی مازندران

یکی دیگر از مشکلاتی که شهروندان مازندران با آن دست به گریبان هستند و از مهم‌ترین عوامل تخریب محیط زیست به شمار می‌آید، تولید روزانه 2500 تن زباله در مازندران و دپوی آن در مناطق جنگلی و مسکونی است که در فصول مسافرخیز تا یک و نیم برابر هم افزایش پیدا می‌کند و از آنجایی که مازندران دارای کارخانه کمپوست هم نیست، این مشکل مهم‌ترین مشکل زیست محیطی استان است.

دکتر نارمین مرتضویان یکی دیگر از اعضای این گروه پژوهشی معتقد است با تولید انواع نانو ذرات می‌توان خدمات بسیار با ارزشی برای جلوگیری از انتقال آلودگی‌های مختلف و حفاظت از محیط زیست استان ارائه کرد.

در بخش درمان نیز نانو فناوری درمان بسیاری از بیماری‌ها را آسان‌تر کرده و هزینه‌ها را کاهش داده است.

دکتر زهرا بابایی از محققان گروه پژوهشی نانو در مازندران در این زمینه گفت: تولید نانو ذراتی با قابلیت انتقال دارو دقیقا به بافت‌های بیمار بدن، ساخت نخ‌های بخیه نانویی با قابلیت جذب بسیار بالا در بدن و بدون هرگونه عارضه،‌ ساخت نانو پارتیکل نقره برای درمان ضایعات پوستی مانند سوختگی‌ها و زخم‌ها بدون به جا ماندن اثر یا عارضه‌ای از آنها در پوست و تولید مواد آرایشی و بهداشتی بدون عوارض و‌ ساخت نانو کامپوزیت‌های کلسیم فسفاتی برای درمان انواع شکستگی‌های استخوان و دندان با سازگاری بسیار بالا در بدن، از مهم‌ترین خدماتی است که به دانش پزشکی شده است و در حال حاضر توانسته ایم آن را در این استان به اجرا درآوریم.

همچنین به دلیل بالا بودن رطوبت در مازندران و تاثیر منفی عوامل محیطی مانند باد و باران بر تجهیزات صنایع مختلف، همه ساله شاهد از رده خارج شدن بسیاری از ماشین آلات کشاورزی و صنعتی در مازندران هستیم. برای حل این معضل نیز دانشمندان نانوفناوری در مازندران موفق شدند در صنایع چوب با تولید پوشش‌های پلیمری بر پایه کربن و نانو تیوپ چند دیواره، احتمال پوسیدگی چوب و انواع فرآورده‌های چوبی را به صفر برسانند. دکتر راضیه جباری‌سرشت از دیگر محققان گروه پژوهشی نانوی مازندران معتقد است، ساخت نانو لوله‌های کربنی با مقاومت بسیار بالا و شکل‌پذیری عالی از دیگر دستاوردهای این محققان است که می‌تواند در ساخت انواع پوشش‌ها در سطح گوناگون کاربرد داشته باشد تا از ترکیب با اکسیژن که منجر به زنگ‌زدگی می‌شود، جلوگیری ‌شود.

فناوری نانو، هنر و علم دستکاری و بازچینی اتم‌ها برای ساخت مواد، ابزارها و سیستم‌های مفید در مقیاس یک‌میلیاردیوم متر است که اولین بار ریچارد فانیمن(فیزیکدان معروف) در سال 1959 طی یک سخنرانی ایده فناوری نانو را مطرح ساخت.وی این نظریه را ارائه کرد که در آینده‌ای نزدیک می‌توانیم مولکول‌ها و اتم‌ها را به صورت مستقیم دستکاری کنیم.