از اسمم بیزارم!

اما داستان انتخاب اسم طولانی‌تر از بررسی‌های کوتاه پدر و مادر یا اعضای درجه اول خانواده‌هاست، چراکه داشتن اسم یکی از راه‌های برقراری ارتباط اجتماعی از سال‌های اولیه تجربه زندگی اجتماعی از سوی کودک تا پایان عمر است و حتی در بسیاری از موارد شروع مکالمه با کودکان با پرسیدن اسم آنها شروع می‌شود بنابراین انتخاب اسم مهم‌تر از پروسه‌ای است که امکان دارد یک نامگذاری ساده تلقی شود.

با اسمم زندگی می‌کنم

اسم هرکس بر شخصیت او اثرگذار است و نوع ارتباطی که هر فرد با اسم خودش برقرار می‌کند، بر رشد فردی و شخصیتی او و حتی موقعیت اجتماعی‌اش تاثیر دارد.

در حقیقت انسان‌ها با نام خود زندگی کرده، رشد می‌کنند و هویت خود را به دست می‌آورند بنابراین داشتن یک اسم زیبا و خوش‌آهنگ نه‌تنها احساس اطمینان فرد را افزایش می‌دهد، بلکه موجب می‌شود دیگران به‌طور مثبت‌تری به وی نگاه کنند.

اسم انسان مانند کارت ویزیتی است که معرف و بیانگر شخصیت درونی ماست. افرادی که از اسمشان بیزارند و آن را دوست ندارند همواره دچار چالش درونی هستند و عزت نفس آنها خدشه‌دار می‌شود.

این افراد نمی‌توانند وقتی در بین جمع قرار می‌گیرند با افتخار اسم خود را بگویند. گاهی دیده می‌شود از اسم مستعار استفاده می‌کنند و وقتی دیگران اسم اصلی یا به عبارتی شناسنامه‌ای آنها را می‌فهمند، احساس ناامنی می‌کنند. آنها تمایل ندارند فرم مشخصات خود را در حضور دیگران پر کنند یا تمایل ندارند دیگران نام اصلی آنها را بدانند.

دو اسمه‌ها

داشتن دو اسم لزوما به انتخاب خود فرد نیست. گاهی مواقع ممکن است والدین اسمی را برای فرزند خود انتخاب کنند که برای شناسنامه او باشد، ولی از همان دوران بچگی فرزند خود را با اسم دیگری صدا کنند که این مساله در اختیار خود فرزند نبوده است.

به این ترتیب در دوران کودکی و هنگامی که فرد به مدرسه وارد می‌شود با چالش روبه‌رو می‌گردد، زیرا در مدرسه افراد را با نام شناسنامه‌ای آنها صدا می‌زنند و اگر فرد از نام شناسنامه‌‌ای خود راضی نباشد، ناراحت و با دوگانگی روبه‌رو می‌شود.

حتی ممکن است خشمی را نسبت به افرادی که نامشان را انتخاب کرده‌اند، پیدا کنند. این افراد همواره از والدین یا فردی که نامشان را انتخاب کرده انتقاد می‌کنند و نسبت به آنها احساس نامطلوبی دارند بنابراین نارضایتی از اسم می‌تواند در حیطه‌های مختلفی از زندگی فرد رسوخ کند و نوعی نارضایتی دائمی برای او فراهم آورد.

این مساله می‌تواند به رابطه عاطفی بین والد و فرزند نیز صدمه بزند بنابراین داشتن اسم مناسب می‌تواند برای فرد آرامش به همراه بیاورد و اگر فرد از اسم خود دوری کند برای به زبان آوردن آن همواره احساس ناآرامی خواهد کرد.

گاهی افراد اسامی مناسبی دارند، اما بازهم دلشان می‌خواهد نامشان چیز دیگری باشد یا برای خود اسم مستعار انتخاب می‌کنند که در دوران نوجوانی این مساله بیشتر به چشم می‌خورد.

گروه همسالان می‌تواند اثر زیادی بر این مساله داشته باشد. البته خیلی مواقع نیز با افرادی روبه‌رو می‌شویم که مدت‌ها به دنبال تغییر نام خود حتی در شناسنامه‌شان هستند و به داشتن اسم مستعار اکتفا نمی‌کنند. این افراد غالبا از اسم خود بشدت دوری می‌کنند.

وقتی والدین مقصرند

به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد خانواده نام مناسبی برای فرزندشان انتخاب نمی‌کنند، یعنی گاهی خانواده‌ها از معنای اسمی که انتخاب می‌کنند، آگاه نیستند.

گاهی نیز ممکن است نام انتخاب شده به دلیل حفظ یادبود نام یکی از عزیزانی باشد که او را از دست داده‌اند. مثلا نام مادربزرگ خود را برای علاقه‌ای که به او داشته‌اند روی فرزند خود می‌گذارند. ممکن است آن نام زیبا باشد، اما اگر چندان بامعنا و بامفهوم نباشد فرزند را در آینده با مشکل روبه‌رو خواهد کرد.

نکته دیگری که اهمیت دارد در مورد فرزندان خواسته یا ناخواسته است. گاهی مواقع دیده می‌شود وقتی فرزندی ناخواسته است، والدین شوق چندانی برای یافتن نامی زیبا ندارند.

همچنین وقتی بین پدر و مادر تعارضات و مشکلات عمیقی وجود دارد و از سطح صمیمیت و عاطفه پایینی برخوردارند نیز احتمال دارد در مورد انتخاب نام فرزند نیز با هم در کشمکش باشند و تنها کسی که از این مساله در آینده صدمه می‌بیند، فرزندی خواهد بود که ممکن است اسم او به دلیل روابط عاطفی ضعیف یا همسو نبودن نظر پدر و مادر انتخاب شده باشد اما از آنجا که اسم انسان تاثیر بسزایی در رشد مهارت‌های اجتماعی فرد و افزایش اعتماد به نفس و مقبولیت فرد می‌گذارد، باید توجه خاصی به این مطلب شود و روح زمان نیز در نظر گرفته شود.

دکتر مهرنوش دارینی ـ روان‌شناس و مشاور خانواده