آمریکا نقشه راه لغو تحریمهای ایران را ترسیم کند

روزنامه کریستین ساینس مانیتور امروز(چهارشنبه) نوشت: واشنگتن باید از فرصت جدید پدید آمده در نتیجه انتخاب روحانی به عنوان رئیس جمهوری میانه رو برای تعامل با ایران و بهبود روابط با این کشور استفاده کند.

این روزنامه با مرور تحولات در روابط ایران و آمریکا افزوده است: هدر دادن هر فرصتی به بهانه تنش زدایی امری عادی در روابط ایران و آمریکا طی سه دهه گذشته بوده است.

به نوشته کریستین ساینس مانیتور، اکنون بار دیگر فرصت گشایش در روابط دو کشور حاصل آمده است. روحانی به عنوان معمار تنها توافق هسته ای ایران و غرب در ۱۱ سال گذشته در انتخابات ۱۴ ژوئن ( ۲۴ خرداد) به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب شد. اکثریت ایرانی ها در این انتخابات به میانه رو ترین نامزد انتخابات رای دادند.

اوباما در مصاحبه با شبکه تلویزیونی پی. بی. اس با لحنی محتاطانه اظهار داشت که ما تحولات ایران و روند اوضاع را در هفته ها، ماه ها و سالهای آینده تحت نظر خواهیم داشت.

این روزنامه آمریکایی افزوده است: چنین سوءظنی قابل درک است. به هر حال رئیس جمهور منتخب ایران یکی از کارکشته های وابسته به محافل داخلی حکومت است و از زمان تشکیل جمهوری اسلامی، روحانی هیچ گاه از قدرت فاصله نداشته است.

کریستین ساینس مانتیور نوشته است:اگر هدف اصلی سیاست آمریکا اطمینان از این موضوع است که برنامه هسته ای ایران دستیابی به توان تولید بمب اتمی را هدف قرار نمی دهد، روحانی صلاحیت آن را دارد که چنین اطمینانی را به وجود آورد. وی به عنوان یک مقام میانه رو در بحث هسته ای هم چنان تا اندازه ای در حکومت نفوذ دارد و بهتر از هر کسی می تواند به توافقی هسته ای با غرب دست یابد.

هر چند روحانی نیز مانند دیگر روسای جمهور ایران حرف آخر را در مسائل مربوط به سیاست خارجی نمی زند اما لحن و تیم همراهش بر روی روند دیپلماتیک تاثیر گذار خواهد بود.

این روزنامه آمریکایی تصریح کرده است: واشنگتن باید به جای بازی انتظار، بار دیگر در زمینه تعامل با ایران تلاش کند. برای رسیدن به چنین هدفی، دولت اوباما باید تغییراتی را در روش، ابزار و راهبردش در قبال ایران ایجاد کند.

رئیس جمهور آمریکا برای تغییر در شیوه خود می تواند روز سوم اوت ۲۰۱۳ که رئیس جمهور ایران سوگند خواهد خورد، به صورت علنی پیام تبریکی برای وی ارسال کند. این پیام باید عاقلانه و فاقد نکات منفی باشد.

به غیر از گام های اولیه در جهت اعتماد سازی، آمریکا هم چنین باید با همکاری هم پیمانانش نقشه راهی را در زمینه لغو تدریجی تحریم های ایران ترسیم کند. انتظار این که روحانی گام نخست را بردارد قبل از این که پیش از آن گام هایی از سوی آمریکا برداشته شده باشد، مفهومی به جز از دست دادن فرصتی ارزشمند ندارد.

هم چنین آمریکا باید با خودداری از تصویب قانون جدیدی در زمینه تحریم ایران تعهد خود را در قبال دیپلماسی نشان دهد. کنگره در حال حاضر چهار قانون جدید تحریم ها را در دستور کار دارد و با توجه به این که پیروزی روحانی تغییری در آن ایجاد نکرده احتمالا نمایندگان مجلس نمایندگان آمریکا در مقابل خواسته دولت آمریکا برای ممانعت از تصویب آنها مقاومت خواهند کرد.

مشکل اینجاست که مقامات ایرانی تشدید فشار تحریم ها بر کشورشان را تلاش دیگری با هدف تغییر رژیم قلمداد خواهند کرد و محافظه کاران ایرانی از آن به عنوان بهانه ای برای مخالفت با هر گونه پیشنهادی از سوی روحانی برای تعامل با آمریکا بهره خواهند گرفت و این امر در نتیجه ممکن است مانع مذاکرات شود.

دولت آمریکا برای تغییر در راهبرد خود با هدف تعامل با ایران باید دست از مخالفت با مشارکت ایران در کنفرانس ژنو ۲ برای مذاکره درباره آینده سوریه بردارد.

روزنامه آمریکایی کریستین ساینس مانیتور در پایان نوشته است:اجرای همه یا بخشی از این اقدامات ممکن است بسیار دشوار به نظر رسد اما اوضاع زمانی دشوارتر خواهد شد که گزینه دیگری یعنی بروز جنگ دیگری در خاورمیانه مد نظر باشد. روسای جمهور سلف اوباما به ندرت فرصتی را برای تعامل با ایران ایجاد کردند اما این بار ممکن است وضعیت متفاوت باشد.(ایرنا)