«سیتومگالوو ویروس» که نوعی ویروس هرپس بوده، در بدن حدود 70 درصد از افراد وجود داشته و با وجود اینکه باعث ایجاد بیماری نمیشود اما 3.7 سال از طول عمر را میکاهد.
این در حالیست که در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیفتر این ویروس میتواند باعث بیماری های جدی و حتی کوری شود. این مشکل مخصوصا زمانی بیشتر است که تنها اهداکننده مغز استخوان به این ویروس مبتلا بوده و گیرنده سالم باشد.
«سیتومگالوو ویروس» در زمان خفتگی تنها چند ژن انگشتشمار را ابراز میکند که یکی از آنها «UL138» است.
دانشمندان برای بررسی تاثیرات این بیماری بر روی سلول ها، سلول های سالم انسان را در کنار سلول هایی قرار دادند که ژن «UL138» را در حضور اسیدهای آمینه نشاندار که تولید کننده پروتئین هستند، ابراز میکردند. آنها سپس از طیفسنجی جرمی برای شناسایی چگونگی تغییر ابراز پروتئینهای سلولها توسط این ژن استفاده کردند.
آنها دریافتند که «سیتومگالوو ویروس» تولید پروتئینی موسوم به «MRP1» را که مواد شیمیایی سمی مانند داروی سرطانی «وینکریستین» را از سلول ها بیرون میراند، تعدیل می کند. اگر سلول های عفونی دیگر نتوانند این ماده شیمیایی را تخلیه کنند، شاید این امر باعث از بین رفتن آنها و حفظ سلول های سالم از سم شود.
محققان برای آزمایش این نظریه، از 15 داوطلب مبتلا به این ویروس نمونه خون گرفته، آنها را با داروی ضد سرطان «وینکریستین» درمان کرده و مجددا ویروس را فعال کردند. در نتیجه دیگر ویروس دیده نشده یا کاهش یافت.
این در حالیست که به گفته دانشمندان با توجه به عوارض جانبی شدید داروی «وینکریستین» احتمالا نمیتوان آن را برای پاکسازی «سیتومگالوو ویروس» در افراد سالم یا بیماران پیوندی مورد استفاده قرار داد اما میتوان از آن برای درمان خون یا سلول های بنیادی اهدایی از مغز استخوان پیش از پیوند استفاده کرد. (ایسنا)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد