حضور هنرمندان در جشن پرسپولیس و گلایه پیشکسوتان تیم

جشن رونمایی از پیراهن جدید پرسپولیس که آخر هفته گذشته برگزار شد، حضور پررنگ چهره های هنری را به همراه داشت و همین مسئله دلخوری شدید پیشکسوتان این تیم را در پی داشته است. فوتبالیستهای دیروزی که گویا حتی جا هم برای نشستن آنان وجود نداشته است و تعدادی از آنها سالن را به اجبار ترک کرده اند. بهنوش بختیاری، پژمان بازغی، لاله اسکندری، اشکان خطیبی و در رأس آنان اکبر عبدی چند هنرمندی بوده اند که در این مراسم حضور داشته اند و بر اساس شنیده ها هدیه مالی قابل توجهی هم دریافت کرده اند. تناقض این حضور هم آنجاست که از میان این بازیگران که همگی پرسپولیسی هستند و در تصاویر کُری‌خوانی هم کرده‌اند، تنها اسکندری طرفدار تیم استقلال است که شاید به تناسب این مراسم، لحظاتی تجربه قرمز بودن را چشیده!

این در حالی است که تلویزیون نیز در پوشش تصویری این مراسم نگرشی انتقادی و نیشدار را برگزید و با پخش گفت و گوهایی یکسویه در بخش های مختلف خبری، تلاش کرد آنرا به چالش بکشد. در یکی از این گفت و گوها، صحبت‌های محسن بنگر، بازیکن تیم پرسپولیس بود که به خبرنگار واحد مرکزی خبر از اوضاع مالی بد پرسپولیس گفت. او با لحنی تمسخرآمیز، صحبتهای مطرح شده روی سن درباره راضی بودن اغلب اهالی پرسپولیسی را رد کرد و گفت که هنوز طلب‌ های خود را از این تیم نگرفته است. هر چند در ادامه نماینده اسپانسر در صحبت‌های کوتاهی با رد حرفهای بنگر، اعلام کرد که حامی مالی تیم به وظایف خود عمل کرده است.
طعنه های یک پیشکسوت!<
در همین باره یک پیشکسوت باشگاه پرسپولیس گفت: در مراسم جشن پیراهن پرسپولیس چند هنرمند از جمله بهنوش بختیاری و لاله اسکندری بودند، پس نیازی به حضور پیشکسوتان نبود. حمید جاسمیان در گفت‌وگو با فارس، پس از اتفاقات جشن پیراهن پرسپولیس و ترک مراسم اظهار داشت: با توجه به درخواست آقایان پیشکسوتانی مانند من، درخشان، پنجعلی و خیلی دیگر از بزرگانی که برای پیراهن پرسپولیس بدون ادعایی عرق ریختند به این مراسم دعوت شدیم، اما دوست دارید بدانید چه کسی همه کاره مجلس می‌شود؟ فردی به نام اکبر عبدی و لاله اسکندری و یا بهنوش بختیاری. دلیلش را می‌دانید چون امثال من جاسمیان بدبخت هستیم! چون ما را به تصویر نمی‌کشند و مردم ما را فراموش کرده‌اند و باید جایی برای نشستن نداشته باشیم! من باید اعتراف کنم تا صدایم به گوش این مردم برسد، الان زنده ام و اعتراض می کنم تا فردا که در این جمع نبودم آقایان نیایند بگویند آدم خوبی بود و همه چیز را با یک فیلم بازی کردن تمام کنند. تقدیر از پیشکسوتان می‌ماند برای دور ورزشگاه شیرودی آن هم با یک نمایش!
وی افزود: من از شما سوال می‌کنم؛ آقای دایی شما که از پوست و خون ورزش و فوتبال ایران هستید و با چندین بخیه روی سر خودتان برای این فوتبال زحمت کشیدید، آیا آنجا جای عبدی و بهنوش بختیاری بود؟ آقای دایی تو سرمربی تیم عزیز من هستی و من تو را دوست دارم اما با قلب شکسته‌ام می‌خواهم این حرف‌ها را بزنم. آیا تو نمی‌توانستی دست دو پیشکسوت پرسپولیس را بگیری و آن بالا ببری؟ یعنی اسپانسر باشگاه برای رسیدن به هدفش حق دارد باشگاه را با پیشکسوتانش زیر پا له کند؟ به نظر شما نماد باشگاه پرسپولیس لاله اسکندری و بهنوش بختیاری هستند یا جاسمیان، علی پروین، بهزادی و یا کلانی و حتی درخشان؟ می‌شود یک نفر جواب سوال من را بدهد؟ خدا پدر پروین را بیامرزد، همیشه می‌گوید این مسئولان مُرده‌پرستند و وقتی یک نفر از بین ما رفت فقط یاد گرفته‌ایم لباس مشکی بپوشیم و دور ورزشگاه شیرودی راه برویم اما تا موقعی که زنده‌اند برای این پیشکسوتان چه کار کرده‌ایم. باور کنید در این جشن صد بار از خودم بی‌خود شدم که چرا باید در باشگاهی که متعلق به من نیست و متعلق به سی میلیون هوادار و پیشکسوت است این فاجعه پیش آید. مگر هنرمندان دست جاسمیان و بهزادی را می‌گیرند و به مراسم‌های خود می‌برند؟ صد درصد خیر. چون حرف‌های ما خریداری ندارد. او در ادامه گفت: برای من عبدی و همه هنرپیشه‌ها عزیزند اما نباید یک پیشکسوت بغل آنها در جشن پیراهن پرسپولیس باشد؟ آقایان این عزیزان سرمایه‌های فوتبال نیستند و شما باشگاه پرسپولیس را به تمسخر گرفته‌اید. بهنوش بختیاری چه کاره این فوتبال است که باید در جشن پیراهن پرسپولیس به عنوان سمبل باشد؟ به خدا نمی‌دانم چه حرفی بزنم. زبانم بند آمده بود. ما باید به جای باشگاه پرسپولیس به دنبال باز کردن دکان و مغازه‌های دیگر باشیم که این را هم به باشگاه تبریک می‌گویم.
وی در پاسخ سوالی که به نظر برخی‌ها شما خودتان هم علی‌رغم اصرارها دوست نداشتید زیاد به ردیف‌های جلوتر بیایید، گفت: آقایان من اصلا جا نداشتم که درون مجلس باشم. اعتراض کردیم با میکروفن ما را صدا کردند تازه یادشان افتاد اولین کاپیتان پرسپولیس هم زنده است. سپس من به داخل آمدم و وضعیت را دیدم سریعا مراسم را ترک کردم. وقتی آقای پژمان بازغی پشت میکروفن شجره‌نامه پرسپولیس را می‌خواند من باید چه چیزی را نگاه کنم؟ مگر در پرسپولیس قحط‌ الرجال است؟ حمید درخشان برای خودش کسی نیست؟ محمد صادقی، عربشاهی و خیلی دیگر از مو سفیدان که در آن مراسم بودند چه کاره بودند؟ آقایان مجری آورده‌اند که نمی‌داند فوتبال چیست؟ بهتر نبود مجری‌ای می‌آمد که چهار پیشکسوت را می‌شناخت؟ (بانی فیلم)