ستایش کپی سریال هندی نیست

این سریال که به نوعی آینده‌ شخصیت‌های سری اول این مجموعه است، با استقبال مخاطبان مواجه شده است تا جایی که رامسین کبریتی، بازیگر نقش «صابر» گفت: «به نظر من استقبال مردم از این سریال خوب بوده است تا جایی که مردم در خیابان‌ها درباره قسمت‌های قبلی یا بعدی آن سوال می‌پرسند واکنش نشان می‌دهند».

شاید همین استقبال باعث شد تا یکی از سایت‌های خبری معتبری مطلبی بر توقیف این فیلم با اشاره به گفته ضرغامی مبنی بر بی‌محتوا بودن و به درازا کشیدن این فیلم منتشر کرد. خبری که همان زمان با واکنش کارگردان روبرو شد و اینگونه شایعات را بی‌اساس و کذب دانست. پس از گذشت 40 روز از انتشار این خبر و آرام شدن جو مطبوعاتی علیه ستایش، با سعید سلطانی درباره ستایش به گفت‌وگو نشستیم.

مشروح گفتگو با کارگردان سریال ستایش را در ادامه بخوانید؛

************

آقای سلطانی! ستایش 2 با حواشی متفاوتی روبرو شده است. به نظر شما چرا برخی از رسانه‌ها خبر توقیف این سریال را منتشر کردند؟

متاسفانه وقتی کاری دیده می‌شود، حواشی پیرامون آن نیز شکل می‌گیرد. نباید فراموش کنیم که دیده شدن یک مجموعه برای همه کسانی که حرفه‌شان مرتبط با آن هنر است، اتفاق خوبی است. همین که آهنگ تیتراژ را ضبط می‌کند، از تکه‌کلام‌های بازیگران استفاده می‌کنند یا واکنش‌های شخصیت‌های سریال را مشابه‌سازی می‌کنند، خوب است.


یعنی شما معتقدید که صرف دیده شدن یک مجموعه برای ارزیابی آن کافی است؟

دیده شدن به تنهایی پاسخگو نیست اما باید توجه کنیم که اگر کاری دیده شود، خط ربط تلویزیون با مخاطبان حفظ می‌شود. هر چه باشد این موضوع سبب می‌شود تا ارتباط مردم با رسانه قطع نشود و مردم از شبکه‌های داخلی خود دلسرد نگردند. به نظر من هر کاری که مخاطب داشته باشد، ارزشمند است چرا که در نهایت، این مخاطبان هستند که به یک اثر امتیاز می‌دهند.


حتی اگر کار کپی از آثار خارجی باشد؟

ستایش کپی نشده است.


اما چندی پیش و با پخش سریال «هفت سنگ» از تلویزیون مسئله کپی‌کاری بودن سریال «ستایش» نیز مطرح شد تا جایی که بیژن نوباوه، نماینده مجلس شورای اسلامی سریال ستایش را کپی از یک آثار هندی دانست که به دلیل درام و حرکت کندی که دارد کپی بودن آن مورد توجه قرار نگرفته است.

ببیند، ستایش بر مبنای داستان خودش کار شده است. داستان ستایش درام است پس اگر قصه‌ این سریال با سریال هندی مشابه باشد چیز بعیدی نیست. مهم زاویه نگاه و مضمونی است که درباره آن صحبت می‌شود. ممکن است شما از یک داستان ساده به یک موضوع بغرنج اجتماعی پی ببری.


یعنی شما با اصل کپی بودن آثار هنری مخالفتی ندارید؟

اگر قصه‌ای آنقدر پتانسیل دارد که نمونه ایرانیزه شده آن ساخته شود، چرا که نه. مثلا همین سریال «هفت‌ سنگ» که شما مثال زدید. به نظر من این مجموعه نسبت به سریال‌های مناسبتی یک قدم به جلو برداشته است چرا که هم به مردم و خانواده مشاوره می‌داد و هم لحظات مفرحی را برای آنها ایجاد می‌کرد. این نقطه حسن این سریال است. به نظر من مهم استقبال از سریال است.


پخش هفتگی ستایش در شرایطی که بیشتر سریال‌ها به صورت روزانه یا سه روز در هفته پخش می‌شوند، آسیبی به این استقبال عمومی نمی‌زند.

قطعا اگر پخش سریال روزانه یا یک روز در میان بود، استقبال بیشتری از آن می‌شد اما در نهایت تصور نمی‌کنم این نوع پخش مشکل‌ساز باشد. این روال از قدیم در تلویزیون ایران رایج بوده و حتی یک روال معمول در سراسر جهان است. با این تفاوت که گاه قسمت‌های یک سریال خارجی به بیش از صد می‌رسد. ستایش از ابتدا، کنتداکتور شب‌های جمعه را به خود اختصاص داد و در پخش جدید نیز در همین روز و ساعت جای گرفت و ما هم تابع آن هستیم.


با این شرایط و ویژگی‌ها، ستایش کی تمام می‌شود.

ستایش تا حدودی به صورت اپیزودیک درآمده است و تصور می‌کنم 2-3 قسمت آینده این بخش از ستایش به پایان برسد و ان‌شالله بخش جدید آن را می‌سازیم. (شیما انتظاری/ نامه نیوز)