نقاشی‌هایی از جنس کاشی

اسکندری تاکنون حدود پنج پروژه با مناطق مختلف شهرداری کار کرده است و تصمیم دارد برای پروژه‌های بعدی با سازمان زیباسازی شهرداری هم وارد فعالیت شود.

نخستین پروژه او، چهار سال قبل در تقاطع بزرگراه‌های شهید همت و شهید ستاری رونمایی شد. نقاشی دیواری دیگری از او در بزرگراه مدرس زیرگذر رسالت و اثر دیگری از این هنرمند در بزرگراه نیایش عملیاتی شده است.

یکی از پروژه‌های لاله اسکندری در زیباسازی شهرداری تهران کاشیکاری او با عنوان کهکشان راه شیری در زیر گذر تقاطع بزرگراه‌های حکیم و کردستان است که در اردیبهشت امسال رونمایی شد.

اسکندری درباره هدفش از اجرای این پروژه‌های هنری در سطح شهر می‌گوید: هدفم این بود که یک فضای رنگی به شهر خاکستری‌ام بیاورم. فکر کردم کاری کنم که سال‌ها روی دیوار بماند. برای این کار از نقشه‌ها و طرح‌هایی استفاده کردم که یادآور فضاهای تاریخی خودمان باشد. به عنوان مثال از نقوش مینیاتور استفاده کردم. دوست داشتم با طرح‌های خوب و ایجاد فضاهای جدید هنر کاشیکاری را دوباره احیا کنم.

البته برخی منتقدان نسبت به فعالیت اسکندری و آثار شهری او واکنش منفی نشان داده‌اند. به عنوان مثال برخی هنرمندان پیشکسوت در عرصه هنر شهری معتقدند این ستاره تلویزیون و سینما، به دلیل شهرتش موفق شده این همه پروژه را برباید. به باور این عده از منتقدان، جوانان بسیاری در این عرصه با وجود داشتن مدرک دانشگاهی مرتبط و همچنین داشتن برخی تجربه‌ها، هنوز نمی‌توانند اعتماد شهرداری را جلب کنند تا کاری برای اجرا در این حد به آنان سپرده شود. گروهی دیگر از منتقدان نیز که بیشتر محتوای آثار اسکندری را هدف قرار داده‌اند، می‌گویند او دیوارهای بزرگراه‌های تهران را با استخر و جکوزی اشتباه گرفته است. با این حال نقاشی‌های دیواری او میان شهروندان جا باز کرده است.

قوچ‌ها به جای فرشته‌ها

زمانی که دو سال قبل شهروندان تهرانی از تقاطع بزرگراه‌های یادگار امام(ره) و شهید حکیم عبور می‌کردند، هرگز تصور نمی‌کردند در این مدت کم، فرشته‌ها جای خود را با قوچ‌ها عوض کنند، اما این اتفاق رخ داد. در آذر سال 1391، یکشبه 28 مجسمه آهنی این تقاطع بریده شد. چند روز بعد با رسانه‌ای شدن این موضوع، علت بریده شدن فرشته‌های آهنی سفید رنگ، انجام تغییرات فضای سبزی عنوان شد. حتی قرار بود بعد از آن تغییرات، باز هم مجسمه‌های آهنگ در همان محل نصب شوند. اتفاقی که هرگز رخ نداد. آن مجسمه‌های آهنی را امیر معبد، فروردین همان سال به سفارش سازمان زیباسازی شهر تهران ساخت. مجسمه‌ها شامل ۳۰ فرشته آهنی بود که کوچک‌ترین آن در ابعاد ۲۱۰ سانتی‌متر و بزرگ‌ترین آن در ابعاد ۳۸۰ سانتی‌متر با روکش آب کوره‌ای سفید و از جنس ورق آهن بود‌. این آثار را معبد، با همکاری بهداد لاهوتی ساخته بود.

پس از حذف آن مجسمه‌ها، کار از دست زیباسازی شهر تهران هم خارج شد و در واقع این شهرداری منطقه دو بود که پروژه بعدی را در دست گرفت. پروژه‌ای بلندپروازانه که در آن ساخت بزرگ‌ترین پروژه آب‌نمای صخره‌ای درتقاطع بزرگراه‌های یادگار امام و حکیم کلید خورد. در این پروژه آب‌نما روی صخره مصنوعی بزرگی کار گذاشته شد. در نهایت نیز چند نماد حجمی مانند قوچ (بز کوهی) در بالای آن نصب شد. پروژه مذکور در زمینی به مساحت 4000 مترمربع و با محیط ۳۵۰ متری و ارتفاع ۱۷ متری به عنوان نمادی از طبیعت بکر محیط زیست و جانوران بومی در معرض خطر انقراض ایران ساخته شد. این مجموعه که شامل ۱۲ قوچ صخره‌ای است، برای لحظه‌ای هرچند کوتاه شهروندان را به دامان طبیعت برده و با دیدن آن کوهستان، آبشارها و رودخانه‌ها و حیوانات زیبا کمی از استرس‌ها و دغدغه‌های زندگی شهری می‌کاهد.