این اتفاق سهشنبه گذشته رخ داد؛ هنگامی که بارش سنگین و فراوان باران میرفت تا لبخند رضایت را بر لب کشاورزان و اراضی تفتیده لرستان بنشاند، اما وقوع این حادثه تلخ، خیلی زود شادی را از دل تمام ساکنان منطقه و دانشآموزان مدرسه شبانهروزی ویسیان برد و به جای آن بذر غم و اندوه کاشت.
رودخانه شورآب که طغیانش این بار دامن دانشآموزان این سرزمین و معلمشان را گرفته است، سرانجام در مقابل همت و تلاش نیروهای امدادی و مردم منطقه برای یافتن اجساد، سر فرود آورد و پس از چند روز اجساد دانشآموزان را به آغوش خانوادههای داغدار آنان بازگرداند، اما تا امروز وقعی به خواست دانشآموزان برای بازگرداندن معلمشان نگذارده و با خساست تمام آن را همچنان در چنگال خود به اسارت گرفته است. از همین روی تیمهای تخصصی از استانهای خوزستان، کرمانشاه، همدان و مرکزی برای ادامه کار جستجو به لرستان گسیل شدهاند و از صبح شنبه، عملیات جستجو را از سر گرفتهاند.
به گفته رضا آریایی، مدیرکل مدیریت بحران استان لرستان، علاوه بر این گروههای امدادی، نیاز است اهالی تمام روستاهای مسیر رودخانه نیز که از ابتدای حادثه پای کار بودند، به کمک بیایند تا بتوان جسد این معلم را پیدا کرد.
حضور و تلاش مسئولان این استان برای یافتن اجساد مفقودان از زمان وقوع حادثه تاکنون، گرچه شایسته قدردانی است، اما حاکی از روند تلخ دیگری نیز در کشور هست و آن حکایت همیشگی «نوشدارو پس از مرگ سهراب» است، چه اینکه اگر این همت و تلاش و حتی فراخوان مردم محلی برای یافتن اجساد، پیش از این و برای رفع مشکلات و کمبودهای این منطقه به کار میرفت، شاید امروز شاهد چنین نتیجه تلخ و ناگواری نبودیم.
فاطمه مرادزاده - گروه ایران
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد