ماجراهای یک اردک گستاخ

چگونه دافی داک متولد شد؟

دافی داک اولین‌بار 17 آوریل 1937 در کارتون «شکار اردک پورکی» به کارگردانی تکس‌آوری و انیماتوری باب کلمپت متولد شد، این اثر یک کارتون استاندارد از یک زوج شکارچی و شکار بود که استودیوی شلسینگر در درست کردن آنها شهرت داشت، اما (دافی که در این کار کوتاه ظاهر شد) به سینما دوستان چیز جدیدی ارائه می‌کرد یک قهرمان گستاخ و جسور و کاملا افسارگسیخته. به طوری که کلمپت بعدها گفت «در آن زمان تماشاگران عادت نداشتند که یک شخصیت کارتونی چنین کارهایی بکند. بنابراین وقتی او به سینماها آمد، انفجاری ایجاد کرد و وقتی که مردم سالن سینما را ترک می‌کردند همه درباره دافی داک صحبت می‌کردند.»

دافی داک اولیه کوتاه قد و خپل بود، با پاهای کوتاه و یک منقار که البته هیچ وقت کواک کواک نمی‌کرد. صدای خاصی که مل بلانش برای این شخصیت گذاشت و حلقه سفید گردنش که با پرهای سیاهش در تضاد است تنها جنبه‌هایی از این شخصیت هستند که در طول این سال‌ها ثابت باقی مانده‌اند.

منشأ صدای دافی داک تا حدی مبهم است. یکی از روایت‌های اصلی این است که این نوع صدا از تمایل لئون شلسینگر به توک زبانی حرف زدن برداشته‌اند، اما مل بلانش صداپیشه اولیه دافی کاملا مساله متفاوتی را بیان می‌کند: «به نظر من آرواره پهن او این صحبت کردن را کند می‌کرد، مخصوصا در مورد لغاتی که صدای (س) دارند.»

تغییرات مهم دافی داک در طول زمان

شخصیت دافی داک نیز همانند ظاهرش (هرچند اندک) در طول دوران زندگی او دستخوش تغییراتی شده است، چنان که دافی داک را در چند دوره مختلف می‌توان بررسی کرد.

دافی باب کلامپت

باب کلامپت خیلی مجذوب شخصیت داک شد و از او در سری کارتون‌های دهه‌های 30 و 40 استفاده کرد. دافی کلامپت یک شخصیت عجیب و غریب وحشی و خل و چل بود که دائما در حال حرکت و جنب و جوش بود و فریاد می‌زد «هو ـ هو! هو ـ هو!، کلمپت این شخصیت را از نظر جسمانی دوباره طراحی کرد، او را بلندتر و لاغرتر و منقار و پاهای او را گردتر کرد. او معمولا با پورکی پیک زوج همراه بود، (دافی یعنی دیوانه و باگز همتای او نیز به معنای دیوانه است.)

دافی رابرت مک‌کیمسون

اوایل دهه 1940، رابرت مک‌کیمسون کمی دافی را تغییر داد و او را دوباره به شکل گردتر و با انعطاف‌پذیری کمتر طراحی کرد. استودیوی وارنر نیز بعضی از نیرنگ‌ها و تفکرات باگز را به دافی القا کرد و او را با دهان مخصوص و خل‌بازی‌های ویژه‌اش برجسته کرد. در این زمان نیز دافی با پورکی پیک که زمانی رقیب و حالا همراه صاف و ساده او شده، دیده می‌شود. علاوه بر این دافی در چند کارتون کوتاه با تم جنگی در دوران جنگ جهانی دوم نیز ظاهر شد.

دافی داک چاک چونز

وقتی باگزبانی جای دافی داک را به‌عنوان محبوب‌ترین شخصیت وارنر گرفت، کارگردان‌‌ها باز هم موارد استفاده زیادی برای دافی پیدا کردند، در کارتون‌های متعددی او را به صورت تقلید طنزی از فیلم‌ها و سریال‌های مشهور رادیویی استفاده کردند، مثل «دافی رابین هود» (1958) که در آن دافی نقش یاغی معروف را بازی می‌کند. در کار داک داجر در قرن بیست و چهار و نیم 1953 که تقلیدی از باک راجرز بود، دافی با ماروین مارتین و پورکی پیک که همراه دائمی اوست، ظاهر شد. از موارد تقلیدی دیگر می‌توان به دافی داک در سرقت بزرگ بانک پورکی 1946 در نقش داک تاوسی (دیک تریسی) کار باب کلمپت اردک منگی که تقلیدی از سوپرمن بود اشاره کرد.

افزایش شهرت باگز انیماتورهای وارنر را وا داشت تا دافی را به صورت رقیب خرگوش تصویر کنند که بشدت به او حسادت می‌کند و مصمم است که کانون توجه باشد، در حالی که باگز کاملا نسبت به حسادت داک بی‌تفاوت است یا این‌که از آن به سود خود بهره می‌گیرد. این ایده بخوبی توسط چاک جونز به کار گرفته شد که دوباره داک را لاغرتر و شلخته‌تر طراحی کرد. در کار سه‌گانه شکار معروف جونز شامل «آتش خرگوش»، «فصل خرگوش» اردک! خرگوش! اردک (1953 ـ 1951)، غرور و هیجان‌زدگی دافی به باگزبانی فرصت کافی را می‌دهد که او را حسابی دست بیندازد.

جونز خودش این دافی را چنین تشریح می‌کند: «او تمام چیزهایی را که ما از بیانش می‌ترسیم بیان می‌کند.»

فریز فرلینگ نیز از این ایده دافی در کارتون «Show Biz Bugs» (1957)‌ استفاده کرده است.

دافی در دهه 1960

بعد از این‌که استودیوی انیمیشن برادران وارنر در دهه 1960 دوباره شروع به کار کرد، دافی داک در نقش یک تبهکار واقعی در چند کارتون اسپیدی گونزالس شد که البته جزو کارهای خوب دافی محسوب نمی‌شود.

دافی امروز

دافی به حیات خود با حضور در بخش‌هایی از فیلم‌ها و کارتون‌های بعدی مثل دوئل پیانویی با همتای خود دانلد داک در فیلم «چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت» (1988) ادامه داد. بعلاوه دافی رل‌های مهمی در فیلم‌های مسابقه فضایی (1996) و لونی تونز باز‌می‌گردد در 2003 ایفا کرد که فیلم دوم تمرکز بیشتری بر شخصیت وی داشت، حتی تا جایی که یک نگاه دلسوزانه به تلاش‌های کسب شهرت دافی در یکی از صحنه‌ها دارد که وی شکایت می‌کند که همیشه بدون خستگی کار کرده است. در همان سال برادران وارنر او را در یک سری جدید داک داجر به کار گرفتند او یک حضور کوتاه در قسمت رازهای سیلوستر و توئیتی داشت و بعلاوه در چند سایت کارتونی نیز ظاهر شد. همچنین در سری کارتونی تلویزیونی ماجراهای تاینی تونز، دافی در نقش قهرمان و معلم پلاکی داک و معلمی در دانشگاه Acme دیده شد. بعلاوه او در قالب یک جوجه اردک در برنامه بچه‌های لونی تونز حضور دارد و در برنامه‌های «انیمانیاک» و «هیستریا» نیز گاهی حضور دارد. در بیشتر این کارها نسخه دافی خودخواه، عصبی و گرسنه چاک جونز به کار رفته است.

اخیرا دافی نقش‌های بیشتری در فیلم‌ها و سریال‌های جدید کارتونی برادران وارنر داشته است. بعد از فیلم لونی تونز بر‌می‌گردد، این کمپانی تدریجا تمرکز خود را بر روی باگز کاهش داده و بیشتر به سمت دافی رفته است، چنان که در کاری که سال2006 به صورت ویدئوی خانگی ارائه شد، به نام «یک کریسمس لونی تونزی»، دافی نقش اول را دارد در حالی که باگز کمتر دیده می‌شود. او در یک کار کوتاه سه‌بعدی به نام راپسودی دافی با المر فاد ظاهر شد که قبل از فیلم خوشقدم 2 بر پرده سینما‌ها به نمایش درآمد. در حال حاضر نیز سری‌های قدیم و جدید کارتون‌های لونی تونز با حضور دافی و دوستانش از شبکه‌های معروفی چون کارتون نت‌ورک بومرنگ ام‌بی‌سی و کانال‌های کارتونی کشور‌های عربی در حال پخش است.

دافی داک در کمیک استریپ

دل کمیکس چند سری کمیک از دافی طی سال‌های مختلف چاپ کرده است. او برای اولین‌بار سال 1941 در یک کمیک استریپ ظاهر شد. امروزه نیز در سری سوم کمیک‌های لونی تونز که توسط دی‌سی کمیک چاپ می‌شود حضور دارد.

دافی در فهرست پنجاه شخصیت برتر کارتونی، رتبه چهاردهم را دارد. سال 1999 تصویر دافی روی یک تمبر پستی ایالات متحده به چاپ رسید. از شخصیت دافی داک در چند بازی ویدئویی نیز استفاده شده است.

پریسا کاشانیان / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)