احمد مسجدجامعی: دزدها برای خدا مجسمه ندزدیده بودند!

این ‌که اینها چگونه ربوده می‌شدند و هیچ ناظری نمی‌توانست از آنها گزارشی تهیه کند، چه برسد به آن ‌که جلوی ربوده شدن آن را بگیرد، معمایی است که هنوز هم حل نشده، تمام این آثار، مجسمه‌های ارزشمندی بود که برخی از آنها حاصل عمر هنرمندانشان بود آثاری که قابل تکرار نیست زیرا برخی از خالقان آن دیگر فوت کرده‌اند.

این مجسمه‌ها ربوده شد و تنها این وعده را دادند که مشابه آن توسط هنرمندان دیگر ساخته می‌شود. نمی‌دانم این اتفاق افتاده یا نه اما برخی از این اثار تکرار شدنی نبودند. پس از این اتفاق با یکی از دوستان که جزو مدیران دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود به قم سفری داشتم آن دوست از علمای حاضر درخصوص مسائل فقهی سوال کرد که روحانی‌ای که مورد پرسش قرار گرفت با شیرینی تمام پاسخ داد کسی که این مجسمه‌ها را ربوده به خاطر خدا این کار را نکرده است و از سر دلسوزی برای فقه نیست. این اتفاق حس ناامنی را در شهر ایجاد کرد، وقتی تندیس‌های شهر با این عظمت، بزرگی، شناسنامه و... ربوده ‌شوند، دیگر تکلیف بقیه امکانات شهری مشخص است، شرایط اقتضا می‌کرد برای حس ایجاد امنیت شهر و شهروندان، دزد این مجسمه‌ها پیدا و نتیجه اعلام شود.

من به عنوان یک عضو شورا تنها می‌توانستم سوال کنم، تذکر دهم و تذکرم را پیگیری کنم که این کار را انجام دادم، اما پاسخ به تمام این پیگیری‌ها این بود که مجسمه‌های جدیدی جایگزین مجسمه‌های اصلی می‌شود. حتی در جلسه‌ای که با شهردار یکی از مناطق داشتم موضوع را مطرح کردم که او از این موضوع ناراحت شد و بشدت تلخ‌زبانی کرد. به هرحال بیش از این نمی‌شد از جایگاه شورا پیگیر این موضوع بود. شورا مانند مجلس اختیار ندارد، اعضای شورا اختیاراتشان محدود است، تذکر می‌دهند و اگر با پاسخ قانع شدند که شدند اگر نشدند، نشدند!

ما در سیما و منظر شهری آثار حجمی کم داریم، تا الان بیشتر تصویر و نقاشی و عکس بوده است، حتی سنگ‌نوشته‌ها هم نداریم، نقش برجسته‌هایی که هنوز هم در برخی از امامزاده‌ها دیده می‌شود ولی در شهر جایی ندارند، در واقع حجم در فضای شهری نسبتا وجود ندارد، حتی برخی مدیران ما تفاوت بین مجسمه، تندیس، سردیس و حجم برایشان روشن نیست. در سال‌های اخیر برخی فعالیت‌ها برای افزایش حجم در تهران آغاز شده بوی‍ژه از زمان حضور آقایان عسگرپور در سازمان فرهنگی و هنری شهرداری یا موسوی در اداره حجم زیباسازی، اما با وجود تمام تلاش‌های این دو مدیر تلاشگر می‌بینیم آنها نیز به دلیل بسیاری از مشکلات مجبور شدند از مسئولیت‌هایشان خداحافظی کنند البته این را هم در آخر اضافه کنم که علت اصلی این معضل در پایتخت ناشناخته بودن آن در حوزه شهری است.

احمد مسجدجامعی

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر

چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)