داستان‌های یک جزیره

کارگردان این مجموعه مازیار محمدی‌نژاد است که تجربه ساخت اولین انیمیشن بلند سینمایی سه بعدی ایران «هفت رنگ» را در کارنامه کاری خود دارد. از کار‌های دیگر این کارگردان می‌توان به مجموعه انیمیشن دشت بابونه و شهر نامرئی اشاره کرد. نویسندگان این مجموعه میترا کیان بخت، مازیار محمدی‌نژاد و لیلا برزگر هستند و موسیقی سریال را هم هدی پروانه و علی آتش افروز ساخته‌اند.

در سری اول این مجموعه، زندگی پسربچه هشت – نه ساله‌ای در جزیره‌ای کوچک وخیالی در خلیج فارس روایت می‌شود. او ازحوادث گذشته بی‌خبر است و نمی‌داند کیست و چگونه به این جزیره آمده است. اما رفته رفته با حیوانات جزیره دوست می‌شود و به کمک آنها با پدیده‌های طبیعی و علمی مختلف آشنا می‌شود. پس از مدتی به دنبال سرنخ‌هایی از پدر و مادرش می‌گردد. از بقایای کشتی شکسته چیزهایی اندک از گذشته‌اش را پیدا می‌کند تا این‌که در قسمت آخر پدر و مادرش برای بردنش به خانه سراغش می‌آیند.

در سری دوم، چالاک به کمک دوستان خود با وطن و شهر و دیار خود آشنا می‌شود و اطلاعات خوبی راجع به کشور خود، ایران کسب می‌کند و به راز گم شدن پدر و مادرش پی می‌برد. تجربه زندگی در یک جزیره دور افتاده سوژه جالبی است که بارها مورد استفاده نویسندگان کتاب‌ها وسازندگان فیلم و انیمیشن قرار گرفته است، ولی باز هم جذابیت خود را از دست نداده است. چرا که ناشناخته بودن جزیره، فضایی را ایجاد می‌کند که به وجود آمدن هر ماجرایی در آن قابل تصور می‌شود. مخصوصا قابلیت‌های خاص مدیوم انیمیشن دست سازندگان را بازتر می‌کند که هر ماجرایی را که ساخت آن به طور زنده امکان‌پذیر نباشد در انیمیشن اجرا کنند. در سال‌های اخیر نیز می‌بینیم که کاربرد انیمیشن در ساخت جلوه‌های ویژه بسیار زیاد شده است. از معروف‌ترین این نوع داستان‌ها، رابینسون کروزوئه و جزیره اسرار آمیز است که بارها سوژه ساخت فیلم‌ها و انیمیشن‌های متعددی بوده‌اند.

جزیره چالاک هم از این سوژه در فضای کودکانه‌ای بهره می‌برد که بی شباهت به مجموعه انیمیشن قدیمی ژاپنی سرندیپیتی نیست که در آن داستان پسر کوچکی به نام کونا از جزیره دور افتاده‌ای با موجودات عجیب و غریبی که قادر به صحبت کردن هستند، سر در می‌آورد که البته جزیره چالاک نسبت به آن از فضای واقعی‌تری برخوردار است. داستان چالاک داستانی جذاب با طنزی مناسب کودکان بوده که از سرعت مناسبی نیز برخوردار است. رنگ‌آمیزی گرم صحنه‌ها، بودن جزیره در خلیج فارس را باورپذیرتر کرده است.

نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد، موسیقی خوب وترانه‌های زیبای تیتراژ آغازین و انتهای هر قسمت است که در کارهای ایرانی کمتر به آن توجه می‌شود. در مجموع می‌توان گفت این کار از دیگر نمونه کارهای خوب ساخته شده در مراکز استان‌هاست که نشان می‌دهد با حمایت از استعدادهای مراکز می‌توان موجب توسعه بیشتر انیمیشن در سراسر ایران شد.